Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Zespół Szkół Budowlanych im. Tadeusza Kościuszki ID grupy: 97/73_MF_G1 Opiekun: Bogna Świdzińska Kompetencja: Matematyczno - fizyczna Temat projektowy: „Niebo nad głową” Semestr/rok szkolny: semestr III rok szkolny 2010/2011

NIEBO NAD GŁOWĄ Prawdopodobnie większość z nas kiedyś spojrzała w niebo i zadała sobie któreś z pytań: CO TAM JEST TAK WYSOKO? ILE JEST TYCH GWIAZD? CZY SŁOŃCE DŁUGO JESZCZE BĘDZIE ŚWIECIĆ? Nas też zafascynowało to co widzimy nad naszymi głowami: Słońce, Gwiazdy, Księżyc, planety.

Ile jest gwiazd? Patrząc nocą na gwiaździste niebo, niejednokrotnie zastanawiamy się dlaczego te migające punkciki położone są w ten, a nie inny sposób, ile ich jest i jak daleko się znajdują. Wydawać by się mogło, że wystarczy wyciągnąć rękę, aby ich dotknąć oraz że jest ich nieskończona ilość. Gdyby tak było, oznaczałoby to, iż patrząc w dowolny punkt nieba nasz wzrok musiałby napotkać jakąś gwiazdę. To z kolei pociągałoby za sobą konieczność świecenia całego nocnego nieba z siłą równą średniej jasności wszystkich gwiazd. Każdy może się naocznie przekonać, że tak nie jest, więc gwiazd nie może być nieskończona ilość. Rozpatrywane tu niezgodności noszą nazwę paradoksu Olbersa. W rzeczywistości wszystkich gwiazd w obserwowalnej części Wszechświata jest około 1022.

Życie gwiazd Gwiazdy nie unoszą się w przestrzeni w sposób chaotyczny. Rodzą się, żyją i umierają w galaktykach. Duża część galaktyk ma zakrzywione ramiona, które odchodzą od jej centrum, tworząc z nim obiekt podobny do spirali. Do takich galaktyk spiralnych należy nasza Galaktyka, a w jednym z jej ramion, zwanym ramieniem Oriona, znajduje się Słońce wraz ze swymi planetami.

UKŁAD SŁONECZNY teoria Wielkiego Wybuchu . Powstanie Układu Słonecznego wyjaśnia teoria Wielkiego Wybuchu . Układ Słoneczny powstał około 5 - 6 miliardów lat temu z obłoku gazowo - pyłowego, który przyciągał materię ku gęstniejącemu jądru. W środku obłoku gaz kurczył się szybciej niż w zewnętrznych warstwach i powstało Słońce, a pozostała materia utworzyła dysk wokół niego.

Ok. 50 milionów lat później zaczęły zachodzić reakcje jądrowe (przekształcenie wodoru w hel), co spowodowało, że Słońce zaczęło świecić. We wcześniej powstałym dysku cząsteczki się ze sobą zderzały i łączyły w pył tworząc większe obiekty. Kolizje różnorodnych obiektów doprowadziły do powstania dużych ciał, z których ostatecznie powstały planety.

W pierwszej kolejności utworzyły się 4 planety wewnętrzne czyli: Merkury, Wenus, Ziemia i Mars. Planety zewnętrzne zaś tworzyły głównie gazy, a uformowały się one ze skalno - lodowych brył krążących w dalszej odległości od Słońca.

Jedna z naszych koleżanek biorąca udział w projekcie była współautorką zdjęcia Jowisza wykonanego dzięki poniższemu teleskopowi w jej rodzinnej miejscowości.

Jowisz

Inne planety Wenus był widoczny ostatnio w 2004. Najbliższa data obserwacji Wenusa w Polsce to 6.06.2012

Merkurego ostatnio można było zobaczyć w 2006 roku, kolejna obserwacja w Polsce to rok 2016

A teraz przejdźmy do innych Ciał Niebieskich, które możemy podziwiać patrząc w Niebo

KSIĘŻYC Księżyc znajduje się w synchronicznej rotacji, co oznacza, że przez cały czas z Ziemi widoczna jest tylko jedna jego strona. We wczesnej historii ziemskiego satelity tempo jego rotacji spadło i zostało zatrzymane na obecnym poziomie wskutek procesów związanych z zjawiskami pływowymi. Mimo to wciąż obserwuje się niewielkie odchylenia Księżyca, zwane libracjami, które pozwalają na obserwowanie z Ziemi około 59% jego powierzchni.  

Zdjęcia amatorskie Księżyca wykonane przez ucznia uczestniczącego w projekcie

Zdjęcie amatorskie

Zdjęcia Księżyca wykonane przy użyciu wspomnianego teleskopu

W połowie czerwca mogliśmy zaobserwować w Polsce zaćmienie Księżyca w tym celu wybraliśmy się do Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Zielonogórskiego

Zdjęcie amatorskie wykonane przez jedną z uczestniczek projektu Niestety w tym dniu nie dopisała pogoda i przez cały nasz pobyt w Obserwatorium niebo było mocno zachmurzone. Dopiero około godziny 2.15 gdy już byliśmy w domu, na Niebie pojawił się Księżyc, ale zaćmienie się już skończyło. Jednak jedna z naszych koleżanek postanowiła i tak zrobić mu zdjęcia bo był inny niż zwykle… Zdjęcie amatorskie wykonane przez jedną z uczestniczek projektu

Nie mogliśmy pominąć Słońca Słońce (łac. Sol) – gwiazda centralna Układu Słonecznego, wokół której krąży Ziemia, inne planety oraz mniejsze ciała niebieskie. Słońce to najjaśniejszy obiekt na niebie i główne źródło energii docierającej do Ziemi. Astronomiczny symbol Słońca to okrąg z punktem w środku.

Słońce jest gwiazdą ciągu głównego (V klasa jasności) Słońce jest gwiazdą ciągu głównego (V klasa jasności). Jego typ widmowy (G2) charakteryzuje biaława barwa i obecność w widmie linii zjonizowanych i neutralnych metali oraz bardzo słabych linii wodoru. Chociaż najbliższa gwiazda jest od dawna intensywnie badana, wiele dotyczących jej kwestii pozostaje nierozstrzygniętych. Nie poznano dokładnie mechanizmu podgrzewania zewnętrznych warstw słonecznej atmosfery do temperatur rzędu miliona kelwinów. Mechanizmy te próbuje się tłumaczyć na gruncie magnetohydrodynamiki, choć powstają również niestandardowe teorie, takie jak Elektryczne Słońce, co do której istnieją jednak liczne kontrowersje i zastrzeżenia.

Zdjęcia amatorskie uczestników projektu W naszej grupie jest 7 dziewczyn, a jak to z dziewczynami bywa są często romantyczne i dlatego nam w Słońcu najbardziej podobają się jego zachody… Zdjęcia amatorskie uczestników projektu

Podsumowanie Każdy z nas biorących udział w projekcie z wielką chęcią i ciekawością będzie spoglądać w Niebo. Będziemy umieli znaleźć niektóre konstelacje, a nawet je nazwać jednak najbardziej będzie nas fascynować Słońce i Księżyc jako te najbardziej widoczne gołym okiem Ciała Niebieskie.

Brygida Równicka Ewa Kaczyńska Grażyna Ziemiańska Kazimierz Łozowski Autorzy zdjęć: Brygida Równicka Ewa Kaczyńska Grażyna Ziemiańska Kazimierz Łozowski

Wykorzystaliśmy następujące adresy: www.Wikipedia.pl Astro.jasiu.pl/konstela.htm Gwiazdozbiory+widoczne+w+polsce www.solar.po.opole.pl Nasza galaktyka.w.nteria.pl Cybermoon.w.interia.pl/obserwacje/planet.html Wiadomości.gazeta.pl Google