Klonowanie Patryk Wąsowski IIb

Kilka słów o klonowaniu... Klonowanie to proces tworzenia organizmu, który ma taką samą informację genetyczną jak dawca. Klonami są organizmy wegetacyjne, bakterie, odrośla, odnóżki roślin itd. Opanowano obecnie metody klonowania wielu gatunków roślin i zwierząt. W przypadku zwierząt zazwyczaj stosuje się technikę polegającą na przeniesieniu jądra komórki somatycznej pobranej z klonowanego osobnika, do komórki jajowej pozbawionej jądra. Proces ten tworzy funkcjonalną zygotę. Zygota ta może, jeśli się jej na to pozwoli, rozwinąć w żywego osobnika. Dawca komórki jajowej z reguły pochodzi z tego samego gatunku. Transfer jądra do komórki jajowej innego gatunku rzadko jest skuteczny. Kościół chrześcijański jest przeciwny temu procesowi. Uważa on, iż wszelkie istnienie może pochodzić tylko od Boga. Kościół jest także przeciwny klonowaniu terapeutycznemu, tak jak to miało miejsce w czasie leczenia Jana Pawła II. Zabroniono wprowadzania genów mających na celu zapobiegnięcie u Ojca Świętego choroby Parkinsona.

Rodzaje klonowania Klonowanie organizmów oznacza procedurę otrzymywania organizmów o takiej samej informacji genetycznej, z reguły poprzez procedurę transferu jądra z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej uprzednio jądra. W przypadku klonowania roślin stosuje się procedurę odróżnicowania komórek dawcy do komórek merystematycznych. Klonowanie genów - w genetyce i biologii molekularnej proces wyosobniania genu. Polega na łączeniu fragmentów materiału genetycznego z wektorem molekularnym i ich namnażaniu w innym organizmie. Otrzymuje się w ten sposób wiele kopii tego samego genu. Termin klonowanie genów odnosi się też do identyfikacji genów poprzez wykorzystanie procedury klonowania genów. Jeśli pojedynczy fragment genomu jest przenoszony z jednego wektora do drugiego, taki proces określa się mianem subklonowania.

Zastosowanie klonowania genów Klonowanie jest ostatnimi czasy częstym zjawiskiem w medycynie. Stosuje się je głównie we wcześniej wspomnianym klonowaniu terapeutycznym. Inżynierowie genetycznie odnajdują komórki będące „antidotum” na chorobę pacjenta, u którego za pomocą wprowadzenia określonego odcinka DNA zwalczają ją. Jest to jedno z najważniejszych zastosowań klonowania genów. Niestety to bardzo drogi zabieg i przeciętni ludzie nie mogą korzystać z tej możliwości. Choć może w przyszłości będzie to tańsze.

Owca Dolly Owca Dolly (ur. 1996, padła 2003) - owca, pierwszy w historii ssak, który przyszedł na świat w skutek sklonowania komórek somatycznych dorosłego osobnika. Dolly urodziła się 5 lipca 1996, jako wynik eksperymentu naukowców Instytutu Roślin w Edynburgu. Wraz z nią urodziły się także 254 inne sklonowane organizmy, jednak większość obciążona była mutacjami i błędami genetycznymi. Pozostałe były zniekształcone - wszystkie zostały uśmiercone. W czasie życia owieczki Dolly, zebrano dużo informacji na temat rozwoju sklonowanego organizmu. Zaobserwowano między innymi, że wiek materiału genetycznego sklonowanego organizmu jest identyczny z wiekiem dawcy. Tym samym Dolly miała biologicznie 6 lat w chwili urodzenia, czyli tyle, ile miała owca-dawczyni. Prawidłowość ta powoduje między innymi, że klon nie jest pozbawiony wad genetycznych wieku starczego dawcy i ma mniejszą odporność na choroby. Dolly została uśpiona ze względu na nieuleczalną chorobę płuc po sześciu latach 14 lutego 2003 roku (owce żyją średnio 11 - 12 lat). Choroba ta, jak dowiedziono, nie była wynikiem klonowania, a jedynie sposobu przetrzymywania Dolly, która trzymana była w środowisku laboratoryjnym. Wcześniej cierpiała także na zwyrodnieniową chorobę stawów. Wydała na świat 6 zdrowych jagniąt. Po śmierci została wypchana i zaprezentowana publiczności w edynburskim muzeum 11 kwietnia 2003 roku.

Klonowanie organizmów Klony otrzymane w procesie transferu jądrowego nie są w 100% genetycznie identyczne z dawcami. W trakcie tego procesu wymienia się bowiem tylko materiał genetyczny zawarty w jądrze komórkowym pozostawiając DNA mitochondrialny biorcy. Mitochondrialne RNA ma jednak minimalny wkład w dziedziczenie cech genetycznych. Pierwszym organizmem sklonowanym była żaba. Miało to miejsce w 1952 r. Po tym nastąpiła duża przerwa i w 1996 r. sklonowany został po raz pierwszy ssak – owca Dolly. Później sklonowano więcej zwierząt, m.in. mysz, kot, jeleń, wilk, koń i wiele innych. Daje to podstawy do możliwości klonowania ludzi. Jednak jest w tym temacie wiele kontrowersji. Najczęściej chodzi o sferę etyczną. Mówi się, że każdy człowiek jest jeden i niepowtarzalny. Jeśli dochodziłoby do klonowania ludzi załamałoby to tą ideę, a także mogłoby dojść do zaniżenia samooceny o sobie i ludzkości.

Moja ocena Moim zdaniem klonowanie genów w celu zwalczania chorób i chorób genetycznych to bardzo dobry pomysł. Jeżeli człowiek umie to zrobić i ma taką możliwość powinien z niej korzystać. Ponadto „udoskonalanie” gatunków zwierząt również może mieć dobre strony. Np. większa wydajność zwierząt zaprzęgowych itp. Jednak jestem przeciwny, co do klonowania ludzi. W ogóle nie mogę znaleźć sensu tego zjawiska. W szkołach nauczyciele podczas tematu ludzkości mówi się, iż każdy człowiek jest jedyny w swoim rodzaju, oryginalny i niepowtarzalny. Klonowanie ludzi pokazuje, że z punktu widzenia medycyny nie jest to prawdą. Poza tym moglibyśmy myśleć, że jeśli mój klon jest identyczny jak ja, to po co ja żyję. Będzie on spełniał te same funkcje, co ja. Będąc katolikiem uważam, że życie może dać tylko Bóg, jak również odebrać je. Już teraz zapewne idea klonowania ludzi spowodowała utratę wiary. Tak więc: KLONOWANIE GENÓW I ZWIERZĄT - TAK KLONOWANIE LUDZI - NIE

Schemat klonowania Owca Dolly ze swym klonem

Koniec