PRZYCZYNY CHORÓB ZAKAŹNYCH, ICH SKUTKI I ZABURZENIA IMMUNOLOGICZNE Prezentacje przygotowała Adrianna Gorgol z kl. 1et

Co to są choroby zakaźne? Są to choroby, które dotykają nie tylko ludzi, ale również zwierzęta i rośliny i są efektem zakażenia i zniszczenia bariery odpornościowej organizmu. Choroby tego rodzaju mają to do siebie, że bardzo łatwo przechodzą z jednego na drugi organizm stąd nazywane są również chorobami zaraźliwymi.

Choroby zakaźne, co może je powodować? Wiroidy (atakują tylko rośliny) Priony Bakterie Riketsje Grzyby Wirusy

Jak się rozprzestrzeniają? Etap szerzenia choroby rozpoczyna się od nosiciela, może to być człowiek, zwierzę bądź roślina, a rzadziej nieożywiona materia (np. gleba – tężec). Następnie dochodzi do zarażenia innego organizmu w różny sposób (kontakt bezpośredni, używanie tych samych przedmiotów itp.), jednak nie oznacza to od razu, że choroba się zalęgnie, ponieważ może zostać zwalczona przez system odpornościowy.

Kim jest nosiciel? Nosiciel – osobnik zarażony chorobą zakaźną lub posiadający nieprawidłową wersję genu recesywnie dziedziczonej choroby genetycznej, lecz nie wykazujący objawów chorobowych. Nosiciel, choć sam nie doświadcza objawów choroby, może ją przekazywać innym organizmom (niekoniecznie własnego gatunku) bądź potomstwu.

Przykłady chorób zakaźnych i ich skutki. 1. AIDS Objawy: duszność, suchy kaszel i gorączka jako wyraz zapalenia płuc; ciężkie biegunki; dolegliwości przy połykaniu - jako wyraz chorób grzybiczych przełyku; opryszczka (herpes simplex); nowotwór skóry (mięsak Kaposiego oraz mięsak limfatyczny; gruźlica; wysypki skórne; zmiany osobowości, upośledzenie pamięci, spadek aktywności, ataki drgawek itp. - jako wyraz postępującego uszkodzenia mózgu przez wirusy. Czynnikiem wywołującym chorobę AIDS jest wirus HIV, czyli ludzki wirus upośledzenia odporności. Po wniknięciu do organizmu człowieka, HIV łączy się z komórkami, które posiadają na swej powierzchni specjalne białka wychwytujące wirusa, tzw. Receptory. Kilka dni po zakażeniu mogą wystąpić objawy przypominające grypę. Osoba zarażona wirusem HIV początkowo czuje się zdrowa przez kilka miesięcy, a nawet lat. Wśród pierwszych objawów świadczących o postępie choroby, wymienić należy: gorączkę, spadek masy ciała, biegunki, obrzęki węzłów chłonnych, ogólne osłabienie, bóle głowy, przytępienie intelektu, stany pomroczne, wysypki skórne, zakażenie jamy ustnej i gardła. Te nieswoiste początkowo objawy mogą się cofnąć. Znowu mijają miesiące i lata, zanim wystąpi - wskutek zaniku odporności - pełny obraz choroby z następującymi objawami:

2. Żółtaczka Żółtaczka jest chorobą bardzo poważną, bowiem stan zapalny może doprowadzić do poważnego i nieodwracalnego uszkodzenia tkanek wątroby. Znamy dwie postacie wirusowego zapalenia wątroby: żółtaczkę typu A i typu B. Żółtaczka typu A najczęściej rozprzestrzenia się poprzez zakażone pożywienie i wodę. Żółtaczka typu B przenosi się przez kontakty seksualne i krew. Żółtaczka jest objawem, który powoduje żółte zabarwienie skóry, twardówek oczu oraz śluzówek. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest odkładanie się w tkankach zwiększonej ilości bilirubiny. Żółtaczka jako taka uważana jest za objaw, który może świadczyć o mniej lub bardziej niebezpiecznej chorobie. Objawy: wyraźna żółtaczka widoczna jest w sytuacji, gdy ilość bilirubiny przekroczy określony poziom żółtaczka charakteryzuje się różną gamą kolorów, od żółtego po brązowy zażółcenia widoczne są w pierwszej kolejności na białkówkach oczu ciemniejsza barwa stolca odbarwienie stolców oraz pociemnienie moczu

3. Rzeżączka Objawy u kobiet: ból przy oddawaniu moczu krwista lub żółtawa wydzielina z pochwy ból w dole brzucha krwawienia międzymiesiączkowe wymioty Gorączka Objawy u mężczyzn: wydzielina z cewki moczowej palenie i ból przy oddawaniu moczu Rzeżączka, tryper, choroba weneryczna wywoływana przez dwoinkę rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Zakażenie następuje głównie przez kontakt płciowy. Może ona zaatakować cewkę moczową, genitalia, odbyt, oczy, jamę ustną i gardło, prowadząc do zapalenia narządów miednicy mniejszej, ciąży pozamacicznej, problemów z menstruacją, infekcji oczu, zapaleń i infekcji.

Zaburzenia immunologiczne. Pierwotne: - wrodzone defekty systemu immunologicznego Wtórne: - wirusy - immunosupresja Zaburzenia: 1. limfocyty B, T lub oba 2. makrofagi 3. inne komórki stanu zapalnego Zaburzenia B i T: ciężkie kombinowany brak odporności (SCID) – brak deaminazy syndrom Wiscotta – Aldrick’a pre B X niedojrzały B niedojrzały B X dojrzały B Agammaglobulinemia – wrodzony brak przeciwciał: bakterie – zabójcze wirusy – jest odporność Ujawnia się w okresie niemowlęcym ( noworodek ma jeszcze przeciwciała od matki) Zespół Di George’a – brak grasicy AIDS – nabyty zespół braku odporności: wirus HIV z glikoproteiną gp 120 – do receptora CD4 – spadek ilości limfocytów CD4 częste infekcje wrażliwość na oprtunistyczne patogeny (umożliwienie penetracji) Pneumocystoza – zakażenie Pneumocystis carinii Toksoplazmoza Autoagresja: modyfikacja molekularna naśladownictwo molekularne aktywacja limfocytów poliklonalnych nierównowaga limfocytów Ts aktywacja sekwestrowanych antygenów Choroby: narządowo specyficzne systemowe

Sposoby zapobiegania chorobom zakaźnym. aktywność fizyczna przebywanie na świeżym powietrzu hartowanie ciała zdrowe odżywianie dokładnie mycie zjadanych produktów dokonywać szczepień ochronnych unikać kontaktów z osobami chorymi po skorzystaniu z toalety umyć dokładnie ręce podczas współżycia zabezpieczać się prezerwatywą używać jednorazowych rzeczy np. igieł do szczepionek

Koniec To już wszystko. Ale pamiętajcie, że nie można lekceważyć chorób zakaźnych i nie wiadomo kto jest nosicielem i komu może przekazać chorobę. Zrobienie badań jest konieczne, a przede wszystkim kiedy się planuje rodzinę. Dziękuję