Julian Tuwim Poeta z poczuciem humoru ;)
JULIAN TUWIM (1894-1953) POCHODZENIE Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi. Pochodził z rodziny zasymilowanych łódzkich Żydów. Ojciec Tuwima, Izydor Tuwim (1857–1935), był urzędnikiem w Banku Handlowym. Matka Tuwima, Adela z Krukowskich Tuwimowa (1871–1943), pochodziła z rodziny mocno związanej z kulturą polską. Po rodzicach odziedziczył zamiłowania poetyckie i lingwistyczne.
Julian Tuwim- fotografia z lat młodzieńczych DZIECIŃSTWO Tuwim wyniósł z domu rodzinnego miłość do poezji polskiej, a także – dzięki zainteresowaniom ojca – zamiłowania lingwistyczne. W specjalnym zeszycie zapisywał wyszukane gdzieś, ciekawie brzmiące słowa z przeróżnych, nawet najbardziej egzotycznych języków. Wypisywał je, kolekcjonował, porównywał ze sobą. Język nie był jednak jedyną pasją Tuwima. Po latach poeta wspominał też o innych fascynacjach, na przykład swoich przygodach z chemią, magią, zielarstwem. Echa tych młodzieńczych zainteresowań można odnaleźć w jego twórczości. Julian Tuwim- fotografia z lat młodzieńczych
ŻYCIE PRYWATNE W 1912 roku Tuwim poznał Stefanię Marchew. Ta młodzieńcza miłość została uwieńczona ślubem, który odbył się 30 kwietnia 1919 r. W tym samym roku małżonkowie zamieszkali na stałe w Warszawie. Od 1932 roku zaczęły się problemy zdrowotne Tuwima. Poeta cierpiał na depresję i do końca życia nie udało mu się wyleczyć z choroby, która utrudniała mu życie i uniemożliwiała normalne funkcjonowanie. Oparciem dla Tuwima niezmiennie pozostawała żona. 5 września 1939 roku, w obliczu wojny, Tuwimowie opuścili Polskę. Przedostali się do Rumunii, a następnie Paryża. W 1940 roku wypłynęli z Portugalii do Rio de Janeiro, a rok później przenieśli się do Nowego Jorku. W USA pozostali już do końca wojny. Do Warszawy powrócili 12 czerwca 1946 roku. W tym samym roku adoptowali córkę Ewę. Julian Tuwim z żona Stefanią i córką Ewą
TWÓRCZOŚĆ Poeta debiutował w wieku 17 lat (1911 r.) tłumaczeniem wiersza Leopolda Staffa W jesiennym słońcu. W 1916 roku Tuwim wyjechał na studia do Warszawy, gdzie znacznie zbliżył się do środowiska literackiego. Rozpoczął tam współpracę z kabaretami, a także akademickim czasopismem „Pro Arte et Studio”. To w tym piśmie w 1918 roku ukazał się kontrowersyjny wiersz Tuwima pt. Wiosna, który sprawił, że cała Warszawa usłyszała o młodym poecie. W tym samym roku Tuwim wydał pierwszy tom swoich wierszy – Czyhanie na Boga. W następnych latach ukazywały się kolejne tomy poezji Tuwima. Poeta wydał również poematy np.Kwiaty polskie oraz dał się poznać jako tłumacz, między innymi utworów Puszkina . Znane i lubiane są także jego wiersze adresowane do dzieci. Leopold Staff- przyjaciel Tuwima
TWÓRCZOŚĆ DLA DZIECI Wiersze dla dzieci to ta część twórczości Juliana Tuwima, którą wszyscy znamy i z którą najbardziej kojarzy nam się ów poeta. Wiersze te, to rymowane opowiastki o różnych postaciach, przedmiotach, jedzeniu i zwierzętach. Wszystkie są napisane dowcipnym językiem, wszystkie opisują jakiś fragment rzeczywistości, wiele z nich ma ukryty morał lub przesłanie. Bajki Juliana Tuwima to świat pełen różnorodności, barw i pogodnych nastrojów. Poeta wyśmiewa wprawdzie niektóre ludzkie cechy i zachowania, ale robi to łagodnie i pobłażliwie. Gani zachowania, jednocześnie akceptując bohaterów, którym się one przytrafiają. Słoń Trąbalski, choć wszystko zapomina, jest sympatyczny i lubiany, Grześ kłamczuszek nie przestaje być kochany przez ciocię, pan słowik nie złości się na żonę za jej wymówki, a roztargniony pan Hilary i tak wzbudza naszą sympatię.
TWÓRCZOŚĆ DLA DZIECI Bajki Juliana Tuwima nikogo nie wyszydzają, nie krytykują, nie ośmieszają i nie piętnują. Uczą za to zrozumienia, szacunku i sympatii do świata, nawet jeśli jest inny, niż sobie to czasem wyobrażamy. W historyjkach tych można znaleźć wiele praktycznych i cennych rad. Poeta jednak sprytnie uniknął nudnego pouczania wprost. Do wniosku, że nie warto się zamartwiać, panikować, kłamać oraz wymądrzać się i sprzeczać, dochodzimy sami.
ODZNACZENIA I NAGRODY PRZYZNANE POECIE Order Sztandaru Pracy (1949) Złoty Wawrzyn Akademicki (1935) Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928, 1949) Nagroda polskiego PEN Clubu (1935) Nagroda Państwowa I stopnia (1952) Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949)
Spacer po Łodzi śladami Juliana Tuwima Aby odwiedzić miejsca związane z życiem poety, trzeba udać się do Łodzi. W tym bowiem mieście we wrześniu 1895 roku urodził się Julian Tuwim. Jego dom stał na ulicy Widzewskiej i miał numer 44. Aktualnie ulica ta nosi nazwę J. Kilińskiego. Aby zobaczyć dom, w którym poeta spędził część swojej młodości, trzeba się udać na ulicę Struga. Dom ten miał wówczas numer 40. Dom przy ul. Widzewskiej Dom przy ul. Struga
Spacer po Łodzi śladami Juliana Tuwima W Łodzi Na ulicy Piotrkowskiej przy numerze 104 stoi słynna ławeczka Tuwima- spiżowy pomnik poety naturalnej wielkości. Można na niej przysiąść i poczytać wiersze poety. Jak głosi miejska legenda, potarcie nosa Tuwima przynosi szczęście.
ROK JULIANA TUWIMA W roku 2013 przypada sześćdziesiąta rocznica śmierci poety – zmarł 27 grudnia 1953 roku. W tym roku minie też sto lat od jego poetyckiego debiutu – publikacji wiersza “Prośba” w “Kurierze Warszawskim”. Jak głosi tekst przyjętej w grudniu 2012 uchwały: “Obie rocznice stanowią okazję do oddania hołdu temu wielkiemu poecie, który kształtował język, wyobraźnię i społeczną wrażliwość wielu pokoleń Polaków, ucząc ich zarazem poczucia humoru i ukazując optymizm codziennego życia. (…) Poezja Juliana Tuwima jest jedną z najważniejszych w XX wieku propozycji uprawiania sztuki słowa. Bogata i różnorodna twórczość autora “Kwiatów polskich” stanowi żywotną i atrakcyjną propozycję dla odbiorców w każdym wieku. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, przekonany o szczególnym znaczeniu dorobku poety dla dziedzictwa narodowego, ogłasza rok 2013 Rokiem Juliana Tuwima”
BIBLIOGRAFIA Wykonała mgr Iwona Kłusak pl.wikipedia.org/wiki/Julian_Tuwim juliantuwim.pl/ www.tuwim.org