Słowo Życia Maj 2009

„Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem takim darem, jaki każdy otrzymał” (1 P 4,10).

Edith, niewidoma od urodzenia, żyje w zakładzie dla niewidomych Edith, niewidoma od urodzenia, żyje w zakładzie dla niewidomych. Kiedy kapelan tego zakładu uległ paraliżowi i nie mógł odprawiać Mszy św., z kaplicy chciano zabrać Najświętszy Sakrament.

Edith udaje się do biskupa z prośbą, by zostawił Jezusa Eucharystycznego – jedyne światło w ciemnościach. Nie tylko uzyskuje zgodę biskupa, ale także pozwolenie, by ona sama rozdzielała Komunię Świętą choremu kapelanowi oraz swoim współtowarzyszkom.

Pragnęła być użyteczną, prosi i otrzymuje do dyspozycji na kilka godzin dostęp do studia radiowego. Dzięki radiu może służyć ofiarowując to, co ma najlepszego: radę, cenne myśli, rozstrzygnięcia moralne, wspomagając swoim świadectwem tych, którzy cierpią.

Edith… Można by jeszcze dużo o niej opowiadać Edith… Można by jeszcze dużo o niej opowiadać. Jest niewidoma, ale cierpienie stało się dla niej źródłem światła. Mogłabym podać wiele innych przykładów przekonujących, że dobro istnieje nie czyniąc hałasu.

Edith żyje jak chrześcijanka: wie, że - jak każdy z nas - otrzymała dary, które winna oddać na służbę drugim.

Tak, ponieważ przez „dar” (lub z greckiego „charyzmat”) rozumie się nie tylko te łaski, którymi Bóg ubogaca kierujących Kościołem.

Nie tylko nadzwyczajne dary, jakie Bóg dla dobra wszystkich daje bezpośrednio niektórym wiernym, aby umieli zaradzić wyjątkowym sytuacjom albo zapobiec wielkim niebezpieczeństwom grożącym Kościołowi, którym instytucje kościelne same nie mogą sprostać.

Te nadzwyczajne dary to: dar mądrości, wiedzy, dar czynienia cudów, mówienia językami, charyzmat wzbudzania nowej duchowości w Kościele i podobne im.

Ale nie tylko takie dary czy charyzmaty, ale też inne, zwyczajne, dostrzegalne dzięki dobru, jakie wywołują, bo Duch Święty działa.

Darami albo charyzmatami można nazwać również talenty naturalne Darami albo charyzmatami można nazwać również talenty naturalne. Każdy więc jest nimi obdarzony. Również ty. Jak je wykorzystać? Pomyśl, w jaki sposób mogłyby zaowocować. Otrzymałeś je nie tylko dla siebie, ale właśnie dla dobra wszystkich.

„Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem takim darem, jaki każdy otrzymał.”

Różnorodność darów jest ogromna Różnorodność darów jest ogromna. Każdy posiada swój talent, a zatem we wspólnocie każdy ma swoje własne zadanie.

A ty – co robisz z powierzonym ci darem. Jesteś wykształcony A ty – co robisz z powierzonym ci darem? Jesteś wykształcony? Nigdy nie pomyślałeś, aby kilka godzin w tygodniu poświęcić na uczenie kogoś, kto ma braki albo nie ma warunków do nauki?

Masz hojne serce? Nie pomyślałeś nigdy o zmobilizowaniu swego otoczenia do troski o ludzi biednych czy też zepchniętych na margines społeczny, aby przywrócić im świadomość własnej godności?

Posiadasz umiejętności praktyczne Posiadasz umiejętności praktyczne? Umiesz prowadzić dom, znasz się na gotowaniu, masz zdolności krawieckie czy też zamiłowanie do robót ręcznych? Rozejrzyj się dookoła i zobacz, czy ktoś potrzebuje twej pomocy.

Boli mnie, kiedy widzę, że niektórzy ludzie szukają i uczą innych jak miło spędzić wolny czas. My, chrześcijanie, nie będziemy mieć wolnego czasu tak długo, jak długo na ziemi będzie choć jeden chory, głodny, choć jeden więzień, choć jeden człowiek bez wykształcenia, wątpiący, choć jeden smutny czy narkoman, […] choć jedna sierota, choć jedna wdowa …

A modlitwa. Czyż nie wydaje ci się darem użytecznym to, że w każdej chwili możesz zwracać się do wszechobecnego Boga? […]

„Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem takim darem, jaki każdy otrzymał.”

Czy możesz sobie wyobrazić Kościół, w którym wszyscy chrześcijanie – od dzieci do dorosłych – dokładają wszelkich starań, by służyć braciom swoimi darami?

Wówczas miłość wzajemna nabrałaby takiej treści, takiej szerokości, takiego znaczenia, że […] wszyscy mogliby rozpoznać uczniów Chrystusa. […] Aż tyle można osiągnąć! Dlaczego więc nie robisz wszystkiego, co w twojej mocy, by stało się to rzeczywistością?

“Parola di Vita”, pubblicazione mensile del Movimento dei Focolari. „Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej służcie sobie nawzajem takim darem, jaki każdy otrzymał.” “Parola di Vita”, pubblicazione mensile del Movimento dei Focolari. Testo di: Chiara Lubich, gennaio 1979. Grafica di Anna Lollo in collaborazione con don Placido D’Omina (Sicilia - Italia)