Teatr bez Nazwy 2 7 OPIEKUNOWIE: Agata Zbikowska Krzysztof Turek DALEJ

„A to Polska właśnie” 28 listopada 2007 roku Adaptacja „Wesela” S. Wyspiańskiego – Agata Żbikowska Reżyseria – Agata Żbikowska, Krzysztof Turek Scenografia i kostiumy – Krzysztof Turek Pomoc scenograficzna: Monika Duchnowska oraz uczniowie klasy IV TE: Piotr Andrzejewski, Paweł Gołębiewski, Tomasz Jezierski DALEJ WSTECZ

DALEJ WSTECZ Od lewej: Jasiek – Michał Borowski Kasper – Konrad Borzym Ojciec – Hubert Kalinowski Gospodynie: Magdalena Ziemiecka Agnieszka Kowalska WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ CZEPIEC Cóż tam, panie, w polityce? DZIENNIKARZ Zosia – Małgorzata Smosarska Haneczka – Karolina Osińska CZEPIEC Cóż tam, panie, w polityce? DZIENNIKARZ Pani to taki kozaczek; jak zesiądzie z konika, jest smutny. ZOSIA A pan zawsze bałamutny. Dziennikarz – Paweł Kozłowski Czepiec – Paweł Konior WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ PAN MŁODY Ksiądz dobrodziej łaskaw bardzo. Proszę nas nie zapominać. KSIĄDZ Są i tacy, co mną gardzą, żem jest ze wsi, bom jest z chłopa. PAN MŁODY Bo mi serce wali młotem, bo mi w głowie huczy, szumi... moja Jaguś, toś ty moja?! PANNA MŁODA Twoja, jak trza, juści twoja; Panna Młoda – Jolanta Pichalska Pan Młody – Krzysztof Zdyb Ksiądz – Szczepan Podgrudny WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ RACHEL Ach, bon soir. ŻYD Moja córka. PAN MŁODY Przyszedł Mosiek na wesele... ŻYD Nu, ja tu przyszedł nieśmiele. No, jesteśmy przyjaciele. No, tylko że my jesteśmy tacy przyjaciele, co się nie lubią. Rachel – Margareta Kopycińska Zyd – Krystian Wójcik Pan Młody – Krzysztof Zdyb WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ GOSPODARZ A bo chłop i ma coś z Piasta, (…) chłop potęgą jest i basta. Gospodarz – Bartłomiej Białorucki Czepiec – Paweł Konior Poeta – Mateusz Rutkowski Ojciec – Hubert Kalinowski CZEPIEC Ino sie napatrzcie pięści, niech no ino kaj-gdzie świsnę, to słychać, jak w ziobrach chrzęści. WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ Żyd – Krystian Wójcik Ksiądz – Szczepan Podgrudny KSIĄDZ Ano, panie arendarzu, jutro! ŻYD Termin, ja to wim. A Mosiek jest akuratny, to dlatego trzymam z nim. Co do czego Żyd jest nieprzydatny, to do takich rzeczy z groszem zawsze się przyda. Po chłopach jednaka bieda; nic nie sprzedam z pustym koszem. Bierę, płacę. Daję, bierę. Moje, twoje. Twoje, moje. Chłopską biedą nie obstoję. Żyd – Krystian Wójcik Ksiądz – Szczepan Podgrudny WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ CZEPIEC Patrzyć! - jak wom pyski spiere. Bedziecie czy nie bedziecie grać -? CZEPIEC Następ - jo im sprawie lanie. CZEPCOWA Pojdze do dom, boś ochlany. Caf się, babo - jo pijany? Szuruj do domu! Czepiec – Paweł Konior Muzykant – Mariusz Łuszczewski Czepcowa – Ilona Żbikowska WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ Jasiek – Michał Borowski Kasper – Konrad Borzym KASPER Jasiek, drużba, słuchaj, bratku, co ci powiem na ostatku, Zgadnij, co ? - JASIEK Nie wiem, co. Że te panny to nos chcom. Moze jo tak myśle som. Kasper, drużba, słuchaj, bratku co ci powiem na ostatku; Zgadnij, co - ? Nie wiem, no? Że tak one ino kpiom. Co ta o to, druhny som, jesceśmy nie lada jacy. JASIEK, KASPER Albośmy to jacy, tacy. Jasiek – Michał Borowski Kasper – Konrad Borzym WSTECZ DALEJ

RACHEL Przyszłam na chwilę,/gdzie ta chata rozśpiewana,/ przybiegłam jak ćmy, jak motyle,/ co biegną - gdzie zapalona / lampa - ale odejdę w pokorze / do dom / i będę sobie wyobrażać pana / z daleka,/ a jak będę zakochana,/ przyszlę panu list i klucz. Rachel – Margareta Kopycińska Poeta – Mateusz Rutkowski WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ MARYSIA Ciesze sie, a myślę sobie, że ci bedzie, siostro, żal. PANNA MŁODA Czego żal - - ? Że ci sie bedzie cnieło bez tatusia, bez nos, bez tych płotów, bez ogroda; że choć sie chłopem uciesys, jesce tu płacząca przylecis, bo tutok duszę mos, bo tu sie serce przyjeło. Panna Młoda – Jolanta Pichalska Marysia – Katarzyna Różańska Ojciec – Hubert Kalinowski WSTECZ DALEJ

DALEJ WSTECZ A to Polska właśnie. Panna Młoda – Jolanta Pichalska A kaz tyz ta Polska, a kaz ta Pon wiedzą POETA Po całym świecie możesz szukać Polski, panno młoda, i nigdzie jej nie najdziecie. To może i szukać szkoda. A jest jedna mała klatka - o, niech tak Jagusia przymknie rękę pod pierś. To zakładka gorseta, zeszyta troche przyciaśnie. A tam puka? I cóz za tako nauka? Serce - ! - ? A to Polska właśnie. Panna Młoda – Jolanta Pichalska Poeta – Mateusz Rutkowski WSTECZ DALEJ

„A to Polska właśnie” 28 listopada 2007 roku WSTECZ