DAR RODZINY POZNAŃSKICH CYFROWA GALERIA FOTOGRAFII opr. Anna Biadun

DAR RODZINY POZNAŃSKICH Wystawa zorganizowana wspólnie z Akademią Bydgoską im. Kazimierza Wielkiego stanowi prezentację części cennego daru Wandy Poznańskiej dla bydgoskiej uczelni. Ofiarodawczyni była żoną Karola Poznańskiego (1893-1971), dyplomaty, konsula generalnego RP w Paryżu i Londynie oraz działacza polskich środowisk emigracyjnych w Wielkiej Brytanii. Na ekspozycji znajdują się wybrane obiekty pochodzące z hojnego przekazu, m. in. wartościowe archiwalia, materiały związane z pełnieniem przez K. Poznańskiego funkcji w służbie dyplomatycznej, dokumenty osobiste i fotografie, a także prace malarskie, graficzne, meble i różnorodne przedmioty użytkowe (porcelana, fajans, szkło, srebra i platery). [BIK nr 6/2005]

Karol i Wanda Poznańscy

KAROL POZNAŃSKI Urodził się 10 maja 1893 r. w Warszawie. Ojciec jego Bernard, znany przemysłowiec, był jednym z dyrektorów Banku Handlowego w Warszawie. Studia rozpoczął w 1913 roku na wydziale paryskiej Sorbony, by w 1915 r. przenieść się do szwajcarskiego Fryburga, gdzie uzyskał magisterium z prawa, a w 1917 r. - obronił pracę doktorską z zakresu ekonomii i nauk politycznych. 1 lipca 1919 rozpoczął pracę w Poselstwie Polskim w szwajcarskim Bernie. Do końca życia pozostał wierny służbie dyplomatycznej i konsularnej. 11 sierpnia 1920 roku wstąpił jako ochotnik do I Pułku Artylerii Polowej Legionów, by walczyć przeciwko bolszewikom. Od września 1920 roku włączony został przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych do składu delegacji polskiej na rokowania pokojowe z Rosją Sowiecką zakończone traktatem pokojowym w Rydze 18 marca 1921 roku. Był wybitnym negocjatorem, dlatego uczestniczył w licznych rokowaniach i konferencjach. Wchodził w skład delegacji polskiej na Międzynarodową Konferencję Ekonomiczną w Genui (1922 r.), brał udział w rokowaniach polsko - niemieckich w Genewie, polsko - tureckich w Lozannie i polsko - litewskich w Kopenhadze. Jedną z ważnych, naukowych zasług Karola Poznańskiego było opracowanie merytorycznej strony umów o konwencjach konsularnych. Zaproponowany przez Niego wzór stosowano przez wiele lat przy zawieraniu tego typu aktów prawnych. Od 1927 r. roku Karol Poznański pełnił funkcję konsula generalnego RP w Paryżu, a od 1934 r. - w Londynie. Przez całą wojnę ofiarnie pomagał Polakom przebywającym w Wielkiej Brytanii. Po cofnięciu uznania przez rządy Wielkiej Brytanii i USA dla polskiego Rządu Emigracyjnego (5 lipca 1945 r.), Karol Poznański nie zaprzestał działalności politycznej, a przede wszystkim społecznej dla polskich uchodźców i emigrantów. Utworzył w Londynie Komitet Obywatelski Pomocy Uchodźcom Polskim, Przychodnię Lekarską, Dom dla Zasłużonych Polaków “Antokol”. Prowadził także biuro pomocy prawnej dla Polaków. Zmarł w 1971 roku i został pochowany na Hampstead Cemetery w Londynie. Był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta, Krzyżem Oficerskim francuskiej Legii Honorowej, orderami jugosłowiańskimi, belgijskimi i łotewskimi. [http://www.muzeum.ukw.edu.pl/poznp.html]