Układy rejestrów cyfrowych TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Układy rejestrów cyfrowych

TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Rejestr jest układem, który służy do zapamiętania (przechowywania) informacji cyfrowej. Podstawowym elementem rejestru jest przerzutnik, który umożliwia zapamiętanie jednego bitu informacji. Jako blok funkcjonalny występuje niemal we wszystkich poważniejszych urządzeniach cyfrowych, np. pamięć ROM może być traktowana jako zespół rejestrów

Rejestry szeregowo – równoległe Rejestry równoległo – szeregowe TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE W zależności od typu rejestru informacja może być zapisywana szeregowo (bit po bicie) lub równoległy (całe słowo wejściowe jest zapisywane w chwili wyznaczonej przez sygnał zapisujący). Również odczyt zapisanej informacji może się odbywać w sposób szeregowy bądź równoległy, dlatego rejestry głównie dzielą się względem sposobu wprowadzania i wyprowadzania pamiętanej informacji. Możemy wyróżnić: Rejestry równoległe Rejestry szeregowe Rejestry szeregowo – równoległe Rejestry równoległo – szeregowe Rejestry uniwersalne

TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Rejestry równoległe, umożliwiające równoległe wprowadzenie i wyprowadzenie informacji (jednocześnie ze wszystkich i do wszystkich pozycji rejestru), oznaczenie: PIPO (Parallel In Parallel Out)

TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Rejestry szeregowe, umożliwiające szeregowe wprowadzanie i wyprowadzanie informacji (kolejno bit po bicie), oznaczenie SISO (Serial In Serial Out)

TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Rejestry szeregowo – równoległe, umożliwiające szeregowe wprowadzanie i równoległe wyprowadzanie informacji, oznaczenie SIPO (Serial In Parallel Out)

TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Rejestry równoległo – szeregowe, umożliwiające równoległe wprowadzanie i szeregowe wyprowadzanie informacji, oznaczenie: PISO (Paralell In Serial Out)

Długość rejestru – jest równa liczbie przerzutników n TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Parametry rejestrów: Długość rejestru – jest równa liczbie przerzutników n Pojemność rejestru – jest równa 2n i określa maksymalną ilość różnych informacji, które mogą być zapisane w rejestrze Szybkość pracy rejestru – dla rejestru równoległego będzie to czas trwania wprowadzania i wyprowadzania informacji; dla rejestru szeregowego będzie to maksymalna częstotliwość impulsów zegarowych, przy której przesuwanie informacji nie ulega zniekształceniu

Bibliografia: REJESTRY CYFROWE TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Bibliografia: 1. P. Gajewski, J. Turczyński, Cyfrowe układy scalone CMOS. 2. W. Głodzki, L. Grabowski, Pracownia podstaw techniki cyfrowej. 3. P. Horowitz, W. Hill, Sztuka elektroniki t.2, WKŁ, Warszawa 2001. 4. J. Kalisz, Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ, Warszawa 1998. 5. S. Kuta, Elementy i układy elektroniczne Cz. II 6. M. Łakomy, J. Zabrodzki, Cyfrowe układy scalone TTL, PWN, Warszawa 1976. 7. P. Misiurewicz, M. Grzybek, Półprzewodnikowe układy logiczne, WNT, Warszawa 1975. 8. J. Pienkos, J. Turczyński, Układy scalone TTL w systemach cyfrowych, WKŁ Warszawa 1980 9. W. Sasal, Układy scalone serii UCY74LS i UCY74S 10. http://adam.dunat.freehost.pl/data/se/uklady_cyfrowe.pdf 11. http://www.ti.com/ 12. http://www.fairchildsemi.com/

Radosław Przeźmiński REJESTRY CYFROWE III rok ETI Instytut Techniki UP TECHNIKA CYFROWA REJESTRY CYFROWE Radosław Przeźmiński III rok ETI Instytut Techniki UP Kraków 2011