Chłopiec w pasiastej piżamie John Boyne

Książką, którą chciałbym Wam przedstawić, jest książka irlandzkiego pisarza Johna Boyne’a pt. „Chłopiec w pasiastej piżamie”. Będąc w bibliotece, moją uwagę zwróciła okładka- duży, czarny tytuł, pisany jakby starą maszyną do pisania, na tle sino-niebieskich pasów. Takich, jakie na uniformach mieli więźniowie w obozach koncentracyjnych. Chcąc dowiedzieć się o niej czegoś więcej , zerknąłem na tył okładki, a tam- coś dziwnego. Napisano, że aby nie psuć przyjemności czytania, nie powiedzą, o czym jest. Uznałem, że to po prostu dobry chwyt wydawniczy, by zaciekawić i zachęcić czytelnika, lecz teraz wiem, że byłem w błędzie. Gdyby napisano, o czym jest, a raczej jak się kończy ta historia, nie jestem pewien, czy sięgnąłbym po nią. A z powodu braku tej informacji przeczytałem i zdecydowanie nie żałuję.

Scena z Filmu Jest to opowieść o małym chłopcu, który żył w czasie II wojny światowej. Ośmioletni Bruno wraz z rodzicami i starszą siostrą mieszkał w Berlinie. Pewnego dnia jego ojciec został mianowany na komendanta obozu zagłady i cała rodzina przeprowadziła się na wieś. W nowym miejscu zamieszkania Bruno nie miał żadnych kolegów i całymi dniami się nudził, ubolewając nad utratą przyjaciół. Jego rozrywkami były czytanie książek przygodowych i huśtanie na własnoręcznie zrobionej huśtawce.

Scena z Filmu Podczas odkrywania okolicy Bruno poznał ośmioletniego Żyda – Szmula- tytułowego chłopca w pasiastej piżamie, który był więźniem obozowym . Między chłopcami zrodziło się porozumienie, a ich spotkania stały się regularne. Nie przeszkadzały im różnice społeczne ani drut kolczasty, który ich dzielił. Zawiązała się między nimi niesamowita przyjaźń, która, niestety, miała tragiczny finał.

Książka pokazuje życie obozowe z perspektywy małego dziecka, które nie wszystko rozumie. Mały Bruno jest jeszcze dziecinnie naiwny i nie wie, czego tak naprawdę jest świadkiem. Zazdrościł nawet ludziom za ogrodzeniem, ponieważ jemu nikt nie pozwoliłby chodzić w piżamie cały dzień! Dla niego świat za dziwną siatką wydaje się groźny i niebezpieczny, ale również bardzo interesujący. Nie wie, czym jest przebywanie po drugiej stronie. Jest to bardzo smutny, ale zarazem bardzo oryginalny sposób pisania o okrucieństwie i potworności obozów koncentracyjnych. Jest spojrzeniem niewinnych oczu na obóz, na wojnę, na samych żołnierzy, na własnego ojca. Scena z Filmu

Scena z Filmu

Scena z Filmu Na podstawie tej książki w 2008 roku nakręcono film pod tym samym tytułem. Ekranizacje bardzo często nie są dość dobre w porównaniu z książkami. Muszę przyznać, że ta wcale mnie nie rozczarowała. Według mnie reżyser doskonale oddał charakter książki, było to dla mnie ciekawe przedstawienie historii, którą znałem, choć, niestety, jej koniec już mnie nie zaskoczył.

Serdecznie polecam zarówno książkę, jak i film. Wojciech Szaraniec