Kosztowniejsza to perła, która siła Wraz w sobie skarbów bogatych nosiła. Kosztowniejsza to perła, która siła Wraz w sobie skarbów bogatych nosiła. BAROKOWA WARSZAWA

Perła tu leży, nie ta, co szczęśliwe Wyspy więc noszą, ani brzegi krzywe epitety Oryjentalskie, ani te skorupy, Które bogate w sobie kryją łupy.

Te kwiatki zbioru mego, na polach uszczknione Kastalijskich, niech będą tobie poświęcone

Obróć łaskawe, panno, ku mnie oczy. Że przy ich świetle lutnią mą nastroję, Te oczy. z których ten wiersz, że się toczy, Bierze swój pochop i rozrywkę swoje.

W las idąc, czytelniku, słuszna wprzódy, że się Sprawisz ode mnie, co w tym zawiera się lesie. Im dalej weń, więcej drew, przypowieści wedle: Są tam buki, są dęby, są sośnie, są jedle.

Roksolanki ukochane, Przecz usta wasze różane, Czemu wasze słodkie strony Nie brzmią wdzięcznej Telegdony?

Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie! Ten nasz dom - ciało, dla zbiegłych lubości Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchności, Upaść na wieki żądać nie przestanie.

Cóż jest świat? Szachownica. Właśnie mu to służy. A ludzie co są? Szachy rozmaitej struży. Tu żywot białe pole, czarne śmierć zaswoi. Skoro hufce ze strony postawią obojej.

Żeby na paniej perły albo dyjamenty, A po służbach złociste świeciły się sprzęty; Żeby pyszny aksamit puszyły sobole, Żeby im grały trąby, skrzypce i wijole.

Pała serce, chociaż wiatry złą nadzieją Na zapały rozżarzone zewsząd wieją, A płomień wyniosły, który z nich wynika, Głowy mej tyka.

Przetoż starsza drużyna usta sokiem chłodzi Bakchowym, a przed stołem grono pięknej młodzi Z białą czeladzią na poły Zaczyna taniec wesoły.

Choć na borg umierają żołnierze niepłatni, Choć na oczy widzą jej peryjod ostatni, Że te wszystkie ich pompy, wszystkie ich splendece Pogasną jako w wodzie utopione świece.

Jesień owoców i organy głosów, Gwiazd jasne niebo, piasku morskie brzegi, Kropel spory deszcz, spłachcia gęste śniegi, Nie tyle mają i jeziora trzciny, Jak ja mam bólu dla swej Katarzyny.

Raz kroczy wolnym szeregiem, Drugi raz pospiesza biegiem.

Nasz fotoreportaż miał na celu pokazanie, iż barokowa Warszawa to ciekawy obiekt turystyczny nie tylko dla Polaków, ale także dla ludzi innych narodowości. Oryginalna zabudowa, barokowe perły architektury, dzieła wybitnych architektów takich jak Gamerski, przyciągają zwiedzających z całego świata.

Bibliografia Slajd: 1- J.A.Morsztyn Nagrobek Perlisi 2- J.A.Morsztyn Nagrobek Perlisi 3- Szymon Zimorowic Ukochanym oblubieńcom 4- Wacław Potocki Ogród, ale nieplewiony 5- J.A.Morsztyn Do Panny 6- Szymon Zimorowic Cypryna 7- Mikołaj Sęp-Szarzyński Sonet IV 8- Wacław Potocki Człowiek- igrzysko Boże 9- Wacław Potocki Zbytki Polskie 10- Szymon Zimorowic Symnozym 11- Szymon Zimorowic 12- Wacław Potocki Zbytki Polskie 13- J.A.Morsztyn O sobie 14- Szymon Zimorowic Pneumella

Pracę wykonali: Katarzyna Ćwiek Marta Klimczak Zuzanna Jamiołkowska Aleksander Grzywacz Katarzyna Affek Andrzej Kraszewski Łukasz Białek