ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 51 Podsumowanie W4 Oddziaływanie spin-orbita  – pochodzi od magnet. mom. dipolowego,

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Kwantowy model atomu.
Advertisements

Podsumowanie W3  E x (gdy  > 0, lub n+i, gdy  <0 )
Wojciech Gawlik - Optyka, 2006/07. wykład 12 1/12 Podsumowanie W11 Optyka fourierowska Optyka fourierowska 1. przez odbicie 1. Polaryzacja przez odbicie.
Podsumowanie W2 Widmo fal elektromagnetycznych
Wojciech Gawlik - Optyka, 2007/08. wykład 13 1/23 D. naturalna Podsumowanie W12 Dwójłomność Dwójłomność x y z nxnx nyny nznz - propagacja w ośrodku dwójłomnym.
Podsumowanie modelu wektorowego:
Wykład III Wykorzystano i zmodyfikowano (za zgodą W. Gawlika)
Archiwalne materiały w internecie: IF UJ  Zakład Fotoniki
Luminescencja w materiałach nieorganicznych Wykład monograficzny
WYKŁAD 7 ATOM W POLU MAGNETYCZNYM cz. 1 (moment magnetyczny; przypomnienie, magnetyczny moment dipolowy elektronu w atomie, wypadkowy moment magnetyczny.
WYKŁAD 13 SPRZĘŻENIE MOMENTÓW PĘDU W ATOMACH WIELOELEKTRONOWYCH; SPRZĘŻENIE L-S, j-j. REGUŁY WYBORU. EFEKT ZEEMANA.
Wstęp do fizyki kwantowej
Wykład 10 dr hab. Ewa Popko.
WYKŁAD 7 a ATOM W POLU MAGNETYCZNYM cz. 2 (wewnętrzne pola magnetyczne w atomie; poprawki na wzajemne oddziaływanie momentów magnetycznych elektronu; oddziaływanie.
FUNKCJA FALOWA UKŁADU IDENTYCZNYCH CZĄSTEK; ZAKAZ PAULIEGO.
Budowa atomów i cząsteczek.
Stany elektronowe molekuł (VII)
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
Elementy Fizyki Jądrowej
Podstawowe treści I części wykładu:
Wielkości skalarne i wektorowe
T: Kwantowy model atomu wodoru
MATERIA SKONDENSOWANA
WYKŁAD 1.
Prowadzący: Krzysztof Kucab
Fizyka Elektryczność i Magnetyzm
Elementy relatywistycznej
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Wojciech Gawlik – Wstęp do Fizyki Atomowej, 2009/10, Wykład 41/13 – pochodzi od magnet. momentu dipolowego, związanego ze spinem elektronu i polem magnet.,
Podsumowanie W6ef. Zeemana ef. Paschena-Backa
Streszczenie W10: dośw. Sterna-Gerlacha (wiązka atomowa – kwantyzacja
Streszczenie W10: Metody doświadczalne fizyki atom./mol. - wielkie eksperymenty Dośw. Francka-Hertza – kwantyzacja energii wewnętrznej atomów dośw.
Podsumowanie W5: J L S  model wektorowy: jeśli , to gdzie
Wojciech Gawlik – Wstęp do Fizyki Atomowej, 2010/11, Wykład 41/15 Oddziaływanie spin-orbita: elektron w polu el.-statycznym o potencjale pola w układach:
Model atomu wodoru Bohra
Stany elektronowe molekuł (III)
Stany elektronowe molekuł (IV)
Zakaz Pauliego Atomy wieloelektronowe
Wojciech Gawlik - Wstęp do Fizyki Atomowej, 2008/09. wykład 141/21 Streszczenie W13 pułapki jonowe: – siły Coulomba  pułapki Penninga, Paula  kontrolowanie.
Wojciech Gawlik – Wstęp do Fizyki Atomowej, 2008/09, Wykład 11/22 Wstęp do fizyki atomowej i cząsteczkowej Przedmiot badań: atom, cząsteczka (pojedynczy.
ﴀ Wojciech Gawlik – Wstęp do Fizyki Atomowej, 2004/05, Wykład 21/19 Podsumowanie W1: model Bohra – zalety i wady  mech. kwant. stanów jednoelektronowych.
Wojciech Gawlik – Wstęp do Fizyki Atomowej, 2010/11, Wykład 21/19 Podsumowanie W1: model Bohra – zalety i wady naiwne podej ś cie vs. QM (relacja nieokre.
Zakaz Pauliego Kraków, Patrycja Szeremeta gr. 3 Wydział: Górnictwa i Geoinżynierii Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji.
Kwantowy opis atomu wodoru Anna Hodurek Gr. 1 ZiIP.
Zakaz Pauliego Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Wojciech Sojka I rok II st. GiG, gr.: 4 Kraków, r.
Równania Schrödingera Zasada nieoznaczoności
Kwantowy opis atomu wodoru Joanna Mucha Kierunek: Górnictwo i Geologia Rok IV, gr 1 Kraków, r.
Elementy fizyki kwantowej i budowy materii
Defekt kwantowy l=l*- l
Podsumowanie W1 własności fal EM – polaryzacja – superpozycja liniowych, kołowych oddz. atomu z polem EM (klasyczny model Lorentza): E x  P =Nd 0 - 
Podsumowanie W Obserw. przejść wymusz. przez pole EM
Streszczenie W9: stany niestacjonarne
Podsumowanie W1: model Bohra – zalety i wady
Podsumowanie W5: Magnetyzm atomowy: efekt Zeemana
Streszczenie W9: stany niestacjonarne
Streszczenie W10: dośw. Sterna-Gerlacha (wiązka atomowa – kwantyzacja
Streszczenie W7: wpływ jądra na widma atomowe:
Podsumowanie W3: V  Vc + Vnc H = Hfree+V = H0+Vnc
Podsumowanie W11 Obserwacja przejść rezonansowych wymuszonych przez pole EM jest możliwa tylko, gdy istnieje różnica populacji. Tymczasem w zakresie.
Podsumowanie W2: V  Vc + Vnc
Podsumowanie W2: V  Vc + Vnc Przybliżenie Pola Centralnego:
Podsumowanie W1: model Bohra – zalety i wady
Streszczenie W10: dośw. Sterna-Gerlacha (wiązka atomowa – kwantyzacja
Podsumowanie W5: J L S  model wektorowy: jeśli , to gdzie
Streszczenie W8: Widma molekularne: Oddziaływanie atomów z polami EM:
Podstawy teorii spinu ½
atomowe i molekularne (cząsteczkowe)
Podsumowanie W4    2S+1LJ Oddziaływanie spin-orbita 
 Podsumowanie W3: US J 1s,nl Hel (bez spinu): H0 = H1+H2 H’
Podstawy teorii spinu ½
Zapis prezentacji:

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 51 Podsumowanie W4 Oddziaływanie spin-orbita  – pochodzi od magnet. mom. dipolowego, związanego ze spinem elektronu i polem magnet., związanym z orbitującymi elektronami H LS = H 0 + V LS + V ES H0H0  H ES = H 0 + V ES  + V LS  V ES >> V LS sprzężenie L-S V ES << V LS sprzężenie j-j – schematy sprzężeń w atomie wielo-elektronowym: 2S+1 L J n i l i (j i ) J (Russell– Saunders)  poprawka energetyczna zal. od l  s (czyli j)

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 52 Sprzężenie j-j   izolowanego elektronu stany podstawowe określone przez j i =l i  ½, a poziomy energetyczne przez  indywidualnych energii. określone (n i, l i, j i ) mogą odpowiadać różnym J - degeneracja   ma wartości określone przez J - poziom określony przez (j i J)   różne pierwiastki – różne wiązania – np. grupa IVB: C, Si, Ge, Sn, Pb: j 1 j 2  L, S nieistotne  symbole termów: n i l i (j i ) J

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 53 [H.A. Wenge, M.R. Wehr, J.A. Richardson, „Wstęp do fizyki atomowej”, PWN 1983 [H.A. Wenge, M.R. Wehr, J.A. Richardson, „Wstęp do fizyki atomowej”, PWN 1983 L-S coupling j-j coupling intermediate c. IV B group sequence: C (Z=6) Ge (Z=32) Pb (Z=82) np (n+1)s np 2 2S+1 L J n i l i (j i ) J

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 54 Struktura subtelna – rzędy wielkości (str. subtelna) Str. subtelna atomów jedno-elektronowych: kadłub + 1 el. walenc.  cały kręt od 1 el. walenc. L=l, S= s, J=j  l  0 j=l  ½  wszystkie poz. met. alkal.(oprócz S) są dubletami  dośw. dowód  spinu elektronu !!! poz. energet.  +  (H ES ):      a nl

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 55 obliczenie : Gdy s=1/2, dla danego l  2 wartości j  2 wart. l s  Przykład: l=0 l=1 l=2 l=3 2 S 1/2 2 P 3/2 2 P 1/2 ½-1½-1 x a n1 2 D 5/2 2 D 3/2 1 -3/2 x a n2 2 F 7/2 2 F 5/2 3/2 -2 x a n3  reguły wyboru:  n – dowolne,  l=l 2 -l 1 =  1 zmiana parzystości,  j=j 2 -j 1 =0,  1  wszystkie linie z S – dublety, wszystkie inne - tryplety a n,l  gdy n, l  bo  / r dW(r)/dr

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 56 Model wektorowy ewolucja operatora wektorowego l oddziałującego z s :   j, m j – dobre liczby kwant.  l, s precesują wokół wypadkowego j klas. równanie precesji dow. wektora I :  I

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 57 Oddz. spin-orbita w modelu wektorowym: ogólnie (dla 2 el.): Zakł. sprzęż. L-S (V ES >> V LS ):  V ES ; silne oddz. ES:  S i L całki ruchu (dobre l. kwant.) V ES V LS Model wektorowy: - oddz. operatorów wektorowych traktujemy jako precesję wektorów (częstość precesji = siła oddziaływania) - operatory momentów pędu = wektory o dł. ħ  l(l+1) - kąt między wektorami – kwantowe obliczenie ilocz. skalarnego: L l1l1 l2l2 S s1s1 s2s2

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 58  V LS = a 3 l 1 s 1 + a 4 l 2 s 2 = a 3 l 1 s 1 cos (l 1, s 1 ) + a 4 l 2 s 2 cos (l 2, s 2 )  trzeba obliczać średnie wartości rzutując po kolei: kąty fluktuują, (j 1, j 2 złe l. kwant.) czyli: V LS = a 3 l 1 s 1 + a 4 l 2 s 2 = A L S, a więc L i S precesują wokół J częstość precesji = miara siły oddz. (wolniej L i S niż l 1 l 2 i s 1 s 2 ) J L S

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 59 +K J –K Przykład str. subtelnej, l 1 =0, l 2 =1  L=1 s 1 =s 2 = ½  S=0, 1 J=0, 1, 2; termy: 1 P 1, 3 P 0,1,2 - konfiguracja sp sp – ¾ a 1 + ¼ a 1 S=0, L=1 S=1, L=1 1P13P23P13P01P13P23P13P0 Reg. Hunda multiplet prosty (gdy < 50% el. w podpowłoce)  0 –2A 1 –A 2 +A 1 0 J A L S  1 1 L +¼ a –¾ a 1 00 a 1 s 1 s 2 + a 2 l 1 l 2 S

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 510 Reguła interwałów Landego: Różnica en. sąsiednich poziomów multipletu  do większej wartości J [słuszne tylko dla L-S (lekkie atomy, do Z  25)  kryterium czystości sprzężenia] J 0 +2 J 0 +1 J 0

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 511 [H.A. Wenge, M.R. Wehr, J.A. Richardson, „Wstęp do fizyki atomowej”, PWN 1983 [H.A. Wenge, M.R. Wehr, J.A. Richardson, „Wstęp do fizyki atomowej”, PWN 1983 L-S coupling j-j coupling intermediate c. IV B group sequence: C (Z=6) Ge (Z=32) Pb (Z=82) np (n+1)s np 2 2S+1 L J n i l i (j i ) J

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 512 Efekty relatywistyczne równ. Diraca elektronu w polu zewn. Dla małych prędkości r. Diraca  r. Pauliego:  różni się od r. Schrödingera o en. pot. dipola w polu zewn. B=rotA  elektron zachowuje się jak cząstka mająca ładunek i moment magnetyczny:    

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 513 poprawka  : wykorzyst. funkcje wodorowe:  nie zgodne z dośw. (degeneracja przypadkowa – l) poprawka  - oddz. spin – orbita:

ﴀ Wojciech Gawlik – Struktury Atomowe i Molekularne, 2004/05, Wykład 514 poprawka  (Darwina)  0 tylko tam, gdzie są ładunki (r=0) l  0,  E=  E’+  E”; l=0,  E=  E’+  E”’ n=3 n=2 n=1 Wodór: 1 2 S 1/2 2 2 S 1/2, 2 2 P 1/2 2 2 P 3/2 3 2 S 1/2, 3 2 P 1/2 3 2 P 3/2, 3 2 D 3/2 3 2 D 5/2  pozostaje degeneracja przypadkowa 