ZNANI ZGIERZANIE

Adolf Pawiński Adolf Stanisław Pawiński urodził się 7 maja 1840 r. w Zgierzu. Ojciec jego, Jan Pawiński, był właścicielem niewielkiej farbiarni w Zgierzu, a jego matka – córką pastora. Wykształcenie elementarne otrzymał w Zgierzu, średnie w Piotrkowie Trybunalskim Podczas promocji maturalnej otrzymał srebrny medal za świetne wyniki w nauce.

Znał wiele języków obcych: rosyjski, niemiecki, francuski, angielski, łaciński, grecki, hiszpański, sanskrytu i hebrajski. Tytuł do sławy dał mu dorobek naukowy. W niepełnym spisie jego opublikowanych prac znajduje się 145 pozycji. Zmarł 24 sierpnia 1896 r. w Grodzisku. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Stefania Kuropatwińska urodziła się dnia 7 kwietnia 1886r. w Łazach. Dzieciństwo i pierwsze lata szkolne spędziła w Siedlcach. W 1902r. ukończyła II Gimnazjum Rządowe w Warszawie.

Dnia 2 lutego 1919 r. zostaje utworzone Żeńskie Seminarium Nauczycielskie. Dr Stefania Kuropatwińska zostaje jego przełożoną. Stefania Kuropatwińska była znakomitym pedagogiem i wychowawcą przyszłej kadry nauczycielskiej. Niemcy po wkroczeniu do Zgierza zajmują budynki szkolne na szpital wojskowy, usuwając Przełożoną, nauczycielki i pracowników gospodarczych z zajmowanych na terenie szkoły prywatnych mieszkań. Stefania Kuropatwińska w czasie okupacji jest współorganizatorem na terenie Zgierza i powiatu łódzkiego tajnego nauczania. Zmarła 11 marca 1948r. Została pochowana w grobowcu rodzinnym, obok swojej matki w Siedlcach.

Jakub Stefan Cezak Urodził się 25 lipca 1887 roku w Zgierzu. Jego ojcem był Andrzej Cezak, sukiennik z fabryki Borsta, zaś matką Rozalia z domu Kautz, wywodząca się z rodziny tkaczy. Był uczniem i absolwentem Szkoły Handlowej w Zgierzu. Po śmierci ojca w 1905 roku Jakub Stefan Cezak pracował zarobkowo do 1912 r.

W 1912 roku został studentem Politechniki Warszawskiej na Wydziale Chemii. Studia te przerwał wybuch I wojny światowej. Po powrocie do Zgierza rozpoczął pracę jako nauczyciel geografii i przyrody w szkole handlowej. Ożenił się z Leonią Favier, nauczycielką języka francuskiego. W 1919 r. Założył Państwową Szkołę Kupiecką w Zgierzu przy ul. Łęczyckiej 5 i został jej dyrektorem. W latach 1917-1922 był prezesem Spółdzielni Spożywców "Samopomoc" w Zgierzu. W 1919 r. został wybrany prezesem Zarządu, a następnie prezesem Rady Nadzorczej Banku Przemysłowców Zgierskich. Dnia 7 maja 1940 r. Niemcy aresztują Dyrektora Cezaka i wywożą go do obozu koncentracyjnego w Gusen. I tam umiera z wycieńczenia 18 października 1940 r.. Zwłoki jego zostały spalone w krematorium w Mathausen.

Helena Wiewiórska Helena Wiewiórska z domu Kononow (Kononowicz) urodziła się w Zgierzu 2 września 1888r. Jej ojciec był chłopem spod Białowieży, matką zaś córka byłej ziemianki z okolic Piotrkowa Trybunalskiego. Ukończyła gimnazjum rosyjskie w Chersoniu, wyróżniona złotym medalem za bardzo dobre wyniki w nauce.

Następnie skończyła 4-letnią szkołę żeńską w Petersburgu Ukończyła studia prawnicze z wyróżnieniem. Była pierwszą kobietą – prawnikiem w Polsce. Równocześnie studiowała historię i muzykę. Znała języki obce: rosyjski, ukraiński, białoruski, francuski, a także niemiecki i włoski. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wychodzi za mąż za znanego dziennikarza warszawskiego, redaktora "Kuriera Porannego" - Jerzego Wiewiórskiego. Ich warszawskie mieszkanie było azylem dla wszystkich ściganych i bezdomnych. Zmarła 17 maja 1967r. Została pochowana na Powązkach w grobowcu rodzinnym obok męża Jerzego Wiewiórskiego.

Szczepan Rembowski Szczepan Rembowski urodził się w Łodzi w dzielnicy robotniczego Widzewa dnia 9 grudnia 1905 r. Był synem Szczepana Rembowskiego i Jadwigi z Kosmendów. Ojciec pracował w Widzewskiej Manufakturze. Jego ambicją było, aby pierworodny syn mógł się uczyć. Ukończył szkołę podstawową i sześć klas Gimnazjum K. Tomaszewskiego w Łodzi oraz Seminarium Duchowne w Łucku.

Szczepan Rembowski W końcu sierpnia 1939 r. został zmobilizowany i jako kapelan brał udział w obronie Polski przed niemieckim najeźdźcą. Po wojnie Ksiądz Szczepan Rembowski został skierowany do Zgierza. Był budowniczym kościoła pw Matki Bożej Dobrej Rady i organizatorem parafii. Zmarł 20 września 1972 r. i pochowany został w grobie rodzinnym w dzielnicy Zarzew w Łodzi Można o ks. Szczepanie Rembowskim tak powiedzieć, że poświęcił swoje życie - Ojczyźnie i Bogu. Służył z oddaniem ludziom, kościołowi katolickiemu i Polsce. Wyróżniał się skromnością i prostotą w obcowaniu z bliźnim.

Jerzy Bogdan Wieczorek Urodził się 1 stycznia 1922 r. Jego rodzicami byli Benedykt Wieczorek i Irena z domu Gutmajer. Ojciec był urzędnikiem państwowym i samorządowym. Rodzina Wieczorków od kilku pokoleń mieszkała w Zgierzu. Jerzy po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował naukę w Gimnazjum im. St. Staszica w Zgierzu, w którym odnalazł swoje powołanie artystyczne. Jego pierwszym nauczycielem rysunku był profesor Zygmunt Burdziński.

Jerzy Bogdan Wieczorek Kiedy wybuchła w 1939 r. wojna, to Jerzy, zawołany harcerz - pełni służbę w Pogotowiu Wojennym Harcerzy. Po wojnie studiuje w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi. Jako artysta uprawiał różnorodne techniki plastyczne (malarstwo, grafikę, rzeźbę, kowalstwo artystyczne). Jerzy Wieczorek „Bohdan”- umiłował drewniany Zgierz. Był zawziętym kronikarzem, jako artysta i etnograf-amator utrwalał zabytki kultury materialnej naszego miasta. Zmarł 22 listopada 1991 r. Pochowany został na starym cmentarzu przy ul. Piotra Skargi w Zgierzu.

Jan Świercz Urodził się 23 sierpnia 1888 r. w Kielcach. Był synem Pawła, pracownika kolejowego i Katarzyny z domu Nawara, pochodzącej z rodziny wiejskiej. Po ukończeniu szkół elementarnych rozpoczął naukę w Szkole Kupiectwa Łódzkiego. Świadectwo dojrzałości otrzymuje w 1909 r. W latach 1909-1914 pracował w wyuczonym zawodzie jako buchalter w Towarzystwie Wzajemnego Kredytu w Zgierzu. W styczniu 1915 r. wstępuje do I-szej Brygady Legionów, zorganizowanej przez Józefa Piłsudskiego.

Jan Świercz Jan Świercz to w historii Zgierza najdłużej sprawujący władzę burmistrz, a następnie prezydent. Jego 20 – letnie rządy (1919 – 1939) to okres rozwoju miasta Był świetnym organizatorem i gospodarzem miasta. To dzięki jego inicjatywom i konsekwencji powstało wiele budynków użyteczności publicznej które do dzisiaj są wizytówkami Zgierza – Zakład Kąpielowy przy ul. Łęczyckiej, Szkoła Podstawowa przy ul. Musierowicza (obecne Liceum Samorządowe im. Traugutta), czy nieistniejąca Rzeźnia przy ul. Aleksandrowskiej. Zmarł dnia 28 grudnia 1973 r. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

DZIĘKUJEMY ZA UWAGĘ

Prezentację przygotowali uczniowie klasy VI a: Maja Widawska Magdalena Paździora Gabriela Czarnecka Michał Korblit Kacper Jarmusz Wiktor Rzadkowski Rok szkolny 2014/15

Źródła: http://www.miastotkaczy.pl/ http://cms.miasto.zgierz.pl/ http://pl.wikipedia.org/ http://miedzywojennyzgierz.pl/