Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Krzywa rotacji Galaktyki
Advertisements

Radioźródła pozagalaktyczne
Ewolucja Wszechświata Wykład 8
Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana
Spacer po układzie słonecznym
GPS a teoria względności Einsteina
O obrotach ciał niebieskich
Misje do Saturna.
gwiazdy nauki światowej
1 Seminarium Sprawozdawcze Zakładu P6 Instytutu Problemów Jądrowych im. A.Sołtana Eksperyment of the Sky i Laboratorium Aparatury Astro-fizycznej.
Festiwal Nauki w Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Opracował: Adam Strzelczyk
Burze pyłowe na Marsie.
Ewolucja Wszechświata Wykład 8
Barbara Bekman Warszawa
O świeceniu gwiazd neutronowych i czarnych dziur
Neutrina z supernowych
Szkolny Klub Przyrodniczy „Altair”
1 Posiedzenie Rady Naukowej Instytutu Problemów Jądrowych im. A.Sołtana of the Sky of the Sky prezentuje: Grzegorz Wrochna zespół zespół program.
Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana
Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana
1 Błyski gamma największe kataklizmy Wszechświata eksperyment of the Sky Marcin Sokołowski Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana
UKŁAD SŁONECZNY.
EWOLUCJA GWIAZD.
Współcześnie na podstawie obserwacji stwierdza się, że Wszechświat ciągle się rozszerza, a to oznacza, że kiedyś musiał być mniejszy. Powstaje pytanie:
Na przekór grawitacji B. Czerny.
Gwiazdy.
Od MICRO do MACRO KOSMOSU
Dlaczego we Wszechświecie
Odległość mierzy się zerami
.pl Galaktyki.
Adam Tomaszewski TOŚ III rok
Prezentacja Multimedialna
Życie gwiazd Spis treści 1.Czym jest gwiazda 2.Typy gwiazd |
Obserwacje nieba w krótkich skalach czasowych w eksperymencie Pi of the Sky Projekt realizowany przez : Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa i Świerk.
Droga Mleczna.
KOSMOS WEJŚCIE.
KOLEKTOR ZASOBNIK 2 ZASOBNIK 1 POMPA P2 POMPA P1 30°C Zasada działanie instalacji solarnej.
Słońce i planety Układu Słonecznego
Opracowała: Klaudia Kokoszka
KOSMICZNE ROZBŁYSKI Z ODLEGŁYCH GALAKTYK
Błyski gamma w atmosferze ziemskiej. Początek astronomii gamma niskobudżetowy program badawczy w 1959 r. monitorowanie przestrzegania uzgodnień porozumienia.
Nasza Galaktyka.
PRZYGOTOWAŁA PROJEKT:
Czarna dziura Patryk Olszak.
Historia Późnego Wszechświata
Ciemna Strona Wszechświata Piotr Traczyk IPJ Warszawa.
BRĄZOWE KARŁY.
TAJEMNICE PLANET TAJEMNICE PLANET.
SŁOŃCE.
Elementy geometryczne i relacje
1 Na tropie... czarnych dziur Eksperyment „  of the Sky” dr hab. Lech Mankiewicz Centrum Fizyki Teoretycznej PAN dr Krzysztof Nawrocki, dr hab. Grzegorz.
Fizyka kosmosu Czego Instytut Problemów Jądrowych szuka w kosmosie?
 of the Sky A. Majczyna 1), K. Małek 2), M. Biskup 3), M. Ćwiok 3), M. Denis 4), W. Dominik 3), J. Grygorczuk 4), G. Kasprowicz.
1 Konferencja „Wykorzystanie małych teleskopów”, Kielce, Małe (a nawet bardzo małe) teleskopy w badaniu błysków gamma Grzegorz Wrochna Instytut.
Ewolucja w układach podwójnych
Projekt „  of the Sky” Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN.
FIZYKA KLASA I F i Z Y k A.
centralne ciało Układu Słonecznego
SŁOŃCE Nasza najbliższa gwiazda.. Słońce jest gwiazdą centralnego Układu Słonecznego. Krąży wokół niej Ziemia, inne planety tego układu, planety karłowate.
Błyski gamma największe kataklizmy Wszechświata eksperyment „  of the Sky” Grzegorz Wrochna Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana
Astronomia nauka przyrodnicza, której przedmiotem badań są ciała niebieskie, ich rozkład i ruchy w przestrzeni, pochodzenie, budowa oraz ewolucja, a także.
Ewolucja i budowa Wszechświata Data Wykonał: Mateusz Wujciuk Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Wydział Górnictwa i Geoinżynierii Akademia Górniczo-Hutnicza.
Perspektywy detekcji fal grawitacyjnych Tomasz Bulik.
mgr Eugeniusz Janeczek
Opracował Aleksander Hebda
ODKRYWAMY WSZECHŚWIAT
Co widać na niebie?.
Krzywa rotacji Galaktyki
Perspektywy detekcji fal grawitacyjnych
Zapis prezentacji:

Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana Błyski gamma największe kataklizmy Wszechświata eksperyment „p of the Sky” Grzegorz Wrochna Instytut Problemów Jądrowych im. A.Sołtana http://grb.fuw.edu.pl

7.12.1941, Pearl Harbor Niespodziewany atak lotnictwa japońskiego na zgrupowanie floty USA Szok w USA  doktryna „nigdy nie dać się zaskoczyć”

1963 – Układ o zakazie prób jądrowych w przestrzeni kosmicznej Wystrzelenie satelitów VELA Stirling Colgate, Los Alamos National Laboratory wyposażone w detektory promieni g orbita R=100 000 km, okres=4.5 doby zdolne wykryć wybuch jądrowy na odwrotnej stronie Księżyca 1958 – USA planują próby jądrowe na odwrotnej stronie Księżyca (dane ujawnione dopiero w 2000)

2.6.1967 – VELA rejestrują błysk g Ray Klebesadel i Roy Olson z Los Alamos National Laboratory porównują wydruki danych z VELA 4A i 4B Znajdują ten sam błysk widziany przez oba statki ZSRR złamało Układ? Kształt impulsu inny niż dla bomby jądrowej brak informacji o kierunku i odległości

1969-73 – rejestracja 16 błysków g 1969 – Wystrzelenie VELA 5 i 6 czasowa zdolność rozdzielcza 1/64 s możliwość określenia kierunku (~5°) i odległości 1969-73 – rejestracja 16 błysków g 1973 – publikacja wyników odległość > milion km kierunki wykluczają Słońce i planety rozkład ~izotropowy dziennikarze węszą wojnę jądrową między kosmitami podniecenie wśród astronomów

Skale odległości w jednostkach świetlnych Ziemia – Księżyc 1 s Ziemia – Słońce 8 min krańce Układu Słonecznego 11 h najbliższa Słońcu gwiazda 4 lata średnica Galaktyki 100 000 lat odległość do M31 2.5 mln lat widzialny Wszechświat 15 mld lat

Pierwsze hipotezy Gdzie? Co? Jak? 1974 – przegląd Rudermana wymienia kilkadziesiąt teorii Gdzie? Układ Słoneczny, Galaktyka, Wszechświat Co? gwiazdy ciągu głównego, białe karły, czarne dziury, gwiazdy neutronowe, planety, komety, ziarna pyłu, białe dziury, struny kosmiczne, wormholes, etc. Jak? energia grawitacyjna, termojądrowa, magnetyczna, kinetyczna (rotacyjna)

Supernowe Gwiazda czerpie energię z procesów termojądrowych łączenia atomów H w He. Jeśli jest >8x cięższa od Słońca, to po zużyciu H następuje łączenie cięższych pierwiastków aż do Fe.

Wybuch supernowej Nagle żelazne jądro o masie ~MSłońca i promieniu ~RZiemi w ciągu ułamka sekundy kurczy się do R~10 km tworząc gwiazdę neutronową ... Zewnętrzne warstwy zapadają się i z prędkością ~c/3 odbijają się od jądra Przeciwbieżne strumienie materii zderzają się Wytworzona fala uderzeniowa brnie przez materię wytwarzając pierwiastki cięższe od Fe Wreszcie odrzuca najbardziej zewnętrzne części gwiazdy

Supernowe Wyzwolona energia ~3.1046 J jest unoszona przez neutrina (~95%) i fotony (~5%) Gwiazda staje się jaśniejsza niż cała galaktyka (miliardy gwiazd) Po kilku tygodniach stopniowo przygasa Barwna otoczka pozostaje widoczna przez stulecia

Galeria supernowych (X) SN 1987 SN 1572 SN w Kasjopei Krab SN 386

Gwiazdy neutronowe Obiekt o masie rzędu Słońca i R~10 km Grawitacja miażdży jądra atomowe gwiazda neutronowa = gigantyczne jądro atomowe Szybki obrót – 1-1000/s Silne pole magnetyczne skupia promieniowanie w wąskim stożku Jeśli oś pola ≠ osi obrotu to stożek promieniowania omiata przestrzeń jak latarnia morska gwiazda neutronowa = pulsar

Spadek komety na gwiazdę neutronową Różnorodność kształtów i wielkości komet dobrze tłumaczy różnorodność kształtów błysków g Ale g.n. skupione są w dysku Galaktyki Skąd więc rozkład izotropowy? Możliwy, jeśli widzimy tylko bliskie g.n. Znając liczbę gwiazd neutronowych (z obserwacji pulsarów i supernowych) oraz liczbę komet (z Układu Słonecznego) można policzyć częstość błysków g Znając typowe wielkości komet i g.n. możemy policzyć wyzwoloną energię Porównując z energią obserwowaną otrzymujemy skalę odległości: 10-1000 lat świetlnych 10 l.ś. ~ odległość do najbliższych g.n. 1000 l.ś. ~ grubość dysku galaktycznego

Sieć międzyplanetarna Inter-Planetary Network (IPN) 1978 – kilka statków kosmicznych z dala od Ziemi wyposażonych w detektory gamma Prognoz 7 (ZSRR) – satelita Ziemi Helios 2 (RFN) – satelita Słońca Pioneer Venus Orbiter (USA) Wenera 11 i 12 (ZSRR) – misja na Wenus Kosmos (ZSRR) – kilka satelitów Ziemi Vela 5 i 6 (USA) – dalekie orbity wokółziemskie

Błysk w Obłoku Magellana 5.3.1979 – satelity IPN rejestrują niezwykle silny błysk po którym następuje gasnący szereg słabych co 8 s Kierunek z Wielkiego Obłoku Magellana (sąsiednia galaktyka, 160 000 l.ś. od Ziemi) Położenie pokrywa się z pozostałością po supernowej Gigantyczna energia wyklucza hipotezę komety Miejsce po supernowej i 8 s pulsacje wskazują na gwiazdę neutronową (pulsar) Hipoteza gigantycznej burzy magnetycznej na g.n. o olbrzymim polu magnetycznym dobrze tłumaczy obserwowany błysk g

Soft Gamma Repeaters (SGR) 1986 – błysk g zaobserwowany w miejscu GRB 1979.01.07 przegląd danych archiwalnych ujawnił >100 rozbłysków tego obiektu w latach 1979-84 większość skupiona w 1983.11, część w grupach, część pojedynczych Wkrótce odkryto więcej takich obiektów wszystkie w naszej Galaktyce wszystkie w miejscu po SN sprzed ~10 000 lat pulsacje w promieniach X o okresie ~8s Zagadka rozwiązana w 1998 w 3 lata okres SGR 1806-20 zmalał o 0.008s powodem - pole magnetyczne obliczone na 1011 T ! magnetar - gwiazda neutronowa o polu mag. ~1011 T obracając się szybko jest spłaszczona i promieniuje tracąc energię zwalnia i robi się bardziej kulista pęknięcia skorupy – „trzęsienia gwiazdy” powodują gigantyczne burze magnetyczne obserwowane jako błyski gamma

Sytuacja w 1990 Błysk w Obłoku Magellana okazuje się być SGR SGR – to osobna klasa słabych, powtarzalnych GRB A co z silnymi, jednorazowymi GRB? >95% astronomów za pochodzeniem galaktycznym Ed Fenimore, Martin Rees, Donald Lamb, ... <5% astronomów za pochodzeniem kosmologicznym Bohdan Paczyński, ... Zakład Fenimore-Paczyński o butelkę wina Rees proponował Paczyńskiemu zakład 100:1

Wielka debata nr 2 1920.04.26 – Wielka debata o odległościach we Wszechświecie Czy mgławice to obiekty w naszej Galaktyce czy galaktyki, podobne do naszej? Harlow Shapley – Heber Curtis 1995.04.22 – Wielka debata nr 2 Błyski Gamma w naszej Galaktyce czy w odległym Wszechświecie Don Lamb – Bohdan Paczyński Prowadzący: Martin Rees Rees Paczyński Lamb

Burst And Transient Source Experiment 1973 – Gerald Fishman na konferencji wysłuchuje referatu o błyskach odkrytych przez VELA i rozpoczyna prace nad nowymi detektorami g 1975 – 2 loty balonem po 12h: tylko g ze Słońca 1980, 82 – loty 19+48h: 1 GRB / 40 spodziewanych 1978 – BATSE planowany na satelitę GRO w 1985 1991 – na orbicie! koszt 12M$ + 400 manyear 18 lat przygotowań 6 lat opóźnienia

BATSE / GRO wykrywał ~1 błysk dziennie położenie błysków: 4-10° Miał nagrywać dane na taśmę i przesyłać lecąc nad USA W 1992 zepsuły się magnetofony NASA zbudowała stacje w Afryce i Australii Dzięki bezpośredniej transmisji teleskopy naziemne mogły natychmiast podejmować obserwacje błysków wykrywał ~1 błysk dziennie położenie błysków: 4-10° zaobserwował ~3000 GRB 2000 – z powodów politycznych NASA spaliła GRO pomimo nienagannej pracy aparatury i protestów naukowców 

BeppoSAX Satelita włosko-holenderski szerokokątna (pole 40°) kamera rentgenowska precyzyjna (rozdzielczość 3’) kamera rentgenowska monitor promieniowania g 1980 – rozpoczęcie prac 1986 – planowany start 1996 – na orbicie! 10 lat opóźnienia planowany koszt 28 M$ faktyczny koszt: 200 M$ satelita 150 M$ wystrzelenie + stacje naziemne

Pogoń za błyskiem 1996.04.30 – BeppoSax na orbicie 1996.07.20 – pierwszy GRB widziany w prom. X 1996 ... – wiele GRB, nic w X (kamera = 2% nieba) 1997.01.11 – GRB + źródło X radioteleskop VLA: gasnące źródło radiowe teleskop KECK (10 m): galaktyka wysłano artykuły do Nature tuż przed drukiem wyniki okazały się fałszywe 1997.02.28 – silny GRB + X Holendrzy odkrywają poświatę optyczną w 7 tygodni później ukazuje się ich artykuł w Nature Włoski artykuł o GRB+X ukazuje się 2 miesiące później, gdyż angielski wymagał wielu poprawek

Pierwsze poświaty 1997.02.28 – obserwacja GRB w promieniach X 21 h później - obserwacja optyczna William Herschel Telescope, 4.2m, La Palma

Nowa Supernowa SN1998bw 1998.04.25 – GRB zaobserwowany przez BeppoSAX znaleziono bardzo jasną poświatę – 14m (wszystkie poprzednie >20m) widmo inne niż poprzednich GRB charakterystyczne dla SN poświata jaśniała przez 2 tygodnie, potem słabła

Odrzucone granty 1974 – Paul Boynton proponuje poszukiwać optycznych odpowiedników GRB vidicon’em NSF: „failed to show that they would, in fact, observe anything” 1983 – MIT: Explosive Transient Camera (16 kamer = 43% nieba, d=25mm) Raipdly Moving Telescope, d=180mm odrzucone przez NFS, okrojona wersja w 1991 oprogramowanie nie poradziło sobie z tłem 1993 – Scott Barthelmy (NASA) tworzy sieć dystrybusji alertów BAtse COorDInate NEtwork i proponuje eksperyment GTOTE – odrzucony przez NASA ~1989 – Lawrence Livermore NL ma opracować kamerę dla programu „Gwiezdnych Wojen”. Projekt upada.

Wyrok Salomona 1992 – Carl Akerlof, fizyk cząstek (m.in. MACHO) jedzie do LLNL Od koleżanki ze studiów Hye-Sook Park dowiaduje się o kamerze do „Gwiezdnych Wojen” Odkurzona kamera staje się eksperymentem GROCSE Niestety, nic zaobserwowała żadnego błysku 1994-95 – propozal GROCSE-II odrzucony przez NFS 4x 1996 – Lee próbuje usunąć Akerlofa z projektu Dzielą kamerę na pół i rozstają się Lee w Livermore buduje LOTIS Akerlof w Los Alamos buduje ROTSE 1999.01.23 – BATSE wysyła alert GRB nad Livermore chmury nad Los Alamos czyste niebo ...

BATSE i ROTSE 4 ruchome obiektywy CANON d=10 cm sterowane sygnałem z satelity BATSE Obserwacja 1999.01.23 20 s po alercie BATSE Błysk optyczny 9m ! widoczny przez lornetkę

Błysk gamma wyzwala energię >1051 ergów = 1044J w ciągu 0.1-100s Tyle samo wydzieli Słońce w ciągu swego istnienia (10 mld lat)

Obserwacje optyczne

1 min. – 10 cm obiektyw fotograficzny 1 h – 30 cm teleskop amatorski 1 dzień – 1 m profesjonalny 1 tydzień – 6 m gigant 1 miesiąc – teleskop Hubble’a

Mechanizm błysków gamma

Satelity HETE 1996.11.04 Wystrzelenie HETE pozostał uwięziony w korpusie rakiety 2000.10.09 Wystrzelenie HETE-2 pole widzenia 50°×50°

Satelita Swift Wystrzelony 2004.11 Trzy instrumenty: BAT - detektor g: 2 steradiany XRT - detektor X: rozdzielczość 4’ UVOT – ruchomy teleskop optyczny (+ultrafiolet)

Soft Gamma Repeater 1806-20 Gigantyczny wybuch SGR 1806 Może krótkie GRB to superwybuchy odległych SGR? (ich słabszych wybuchów nie rejestrujemy)

Swift GRB 2004.12.19 Prekursor widoczny także w GRB 2005.01.24 B.Paczyński i P.Haensel (astro-ph/0502297) interpretują prekursor jako kolaps do gwiazdy neutronowej a główny błysk jako utworzenie gwiazdy kwarkowej

Co dalej? Konieczność obserwacji optycznych w czasie i przed GRB Dotychczasowe metody mało skuteczne (tylko 3 błyski) Zbyt długi czas reakcji wypracowanie decyzji transmisja na Ziemię obrót teleskopu Nowe podejście: wykorzystanie metod fizyki cząstek projekt „p of the Sky”: jednoczesna obserwacja całego nieba duży strumień danych analiza w czasie rzeczywistym Projekt realizują wspólnie: Instytut Problemów Jądrowych W-wa/Świerk Centrum Fizyki Teoretycznej PAN + Uniwersystet Kard. St. Wyszyńskiego Instytut Fizyki Doświadczalnej UW, Politechnika Warszawska współpraca: Princeton University, Centrum Badań Kosmicznych W-wa

Aparatura „p of the Sky” 2 kamery CCD 2000×2000 pikseli obiektywy Zeiss f=50mm, d=f /1.4 wspólne pole widzenia 33°×33° od 2006: Canon f=85mm, d=f /1.2 wspólne pole widzenia 20°×20° Las Campanas Observatory, Chile 6.2004-8.2005 Brwinów detector - robot sterowany z Wwy pracuje wg programu reaguje na trygery własne i zewnętrzne

„p of the Sky”: obserwacje GRB 89 GRB wykrytych przez satelity 7.2004-7.2005, z tego: 5 - aparatura wyłączona (1) lub chmury (4) 18 - nieosiągalny (północna półkula) 48 - w ciągu dnia 16 - poza polem widzenia, dla 4 z nich limity GRB 040916B, >13m dla t > t0+17min (publ. GCN 2725) GRB 041217, >11.5m dla t > t0+30min (publ. GCN 2862) GRB 050123, >12m dla t < t0-108min (publ. GCN 2970) GRB 050123, >11m dla t < t0-33min (publ. GCN 3146) 2 - w polu widzenia GRB 040825A (publikacja GCN 2677) >10m dla t < t0-11s >12m dla t = t0 >9.5m dla t > t0+7s GRB 040412 (GCN 3240) >11.5m / >11m / >11.5m limity przed i w czasie trwania GRB

Błyski wykryte przez „p of the Sky” Wykryto ~100 błysków na pojedynczych klatkach (10s) Nie można wykluczyć, że to refleksy satelitarne Zaobserwowano 6 błysków na 2 klatkach - pochodzenie nieznane Wykryto 1 błysk na 11 klatkach - gwiazda rozbłyskowa CN Leo CN Leo EQ Peg

Obserwacje obiektów szybkozmiennych Trwa analiza danych 7.2004-8.2005: ~400 000 gwiazd, po ~25 000 pomiarów każda Przykładowe krzywe blasku gwiazd - jasność vs czas (1 noc = 8 h)

„p of the Sky”: obserwacje meteorów Wybuch bolidu zarejestrowany 2.12.2004

Perspektywy „p of the Sky” 2 kamery „p of the Sky” na Las Campanas wyposażamy w nowe obiektywy Rozpoczęliśmy budowę systemu 2×16 kamer pokrywających całe niebo (Wyspy Kanaryjskie) Przygotowujemy międzynarodowy projekt (Kopenhaga, Poczdam, Warszawa, ...) na budowę O(100) kamer o większym zasięgu grb.fuw.edu.pl

Pot, krew i łzy ... Satelity VELA przez 4 lata nic nie zarejestrowały Nowe satelity i 6 lat pracy zaowocowały 16 GRB Pra-BATSE po 7 latach: 1 GRB zamiast 40 BATSE: 18 lat przygotowań, 6 lat opóźnienia BeppoSAX: 16 lat przygotowań, 10 lat opóźnienia Pierwszy optyczny odpowiednik: 1 rok po starcie HETE: 17 lat przygotowań, 6 lat opóźnienia awarie rakiet, pierwszy satelita zniszczony Obserwacje optyczne: 15 lat odrzucania grantów ETC+RMT: nic, GROCSE: nic, ... ROTSE: 10 lat prac, 1 błysk w 20s po GRB 990123

Nauka na gorąco ... i właśnie dlatego jest taki pasjonujący! Postęp nauki oglądany z perspektywy książek: laminarny proces stopniowego poszerzania wiedzy Rozwój nauki śledzony na gorąco: wysoce turbulentny proces tworzenia i upadania idei udanych i nieudanych eksperymentów zaskakujących obserwacji gwałtownych i nieoczekiwanych zwrotów ... i właśnie dlatego jest taki pasjonujący!

„Zrób to sam” Obserwatorium cyfrowe za 500 zł Kamera internetowa (webcam) z CCD + teleskop = fotografie planet + obiektyw „Zenit” = pomiary blasku gwiazd

Kamera internetowa + teleskop plamy na Słońcu

Kamera zmodyfikowana M57 M31

Pomiar blasku gwiazd Dwie gwiazdy o podobnej wielkości i jasności okrążają się po ciasnej orbicie. Z Ziemi widać je jako jeden obiekt, którego blask okresowo spada o połowę.

Zapraszamy do programów edukacyjnych stowarzyszonych z „p of the Sky” grb.fuw.edu.pl → education Teleskopy w edukacji Telescopes in Education Internetowy dostęp dla szkół do dużych teleskopów Wszechświat własnymi rękami Hands on Universe Dostęp do danych z teleskopu Hubble itp. Szkolne obserwatorium cyfrowe za ~1000zł Zapraszamy też na wycieczkę po Instytucie Problemów Jądrowych w Świerku www.ipj.gov.pl jedyny w Polsce pracujący reaktor jądrowy „działający” model elektrowni jądrowej eksperymenty z fizyki jądrowej