PARWOWIRUS B19
Zakażenia Parwowirusem B19 są rozpowszechnione na cały świecie i dotyczą osób w każdym wieku. Szacuje się, że seropozytywność u osób starszych kształtuje się na poziomie 80%. Zakażenie Parwowirusem B19 przenosi się przez drogi oddechowe oraz na skutek przetaczania krwi i preparatów krwiopochodnych.
Objawy kliniczne gorączka, ból gardła, ból mięśni, po 2 tygodniach na twarzy pojawia się rumień przypominający ślad po uderzeniu w policzek, następnie wykwit na całym ciele.
W przypadku osób dorosłych zakażenie w dużej mierze rozwija się bezobjawowo. Jednak często zdarzają się powikłania takie jak ból i zapalenie stawów. W niektórych przypadkach symptomy choroby stawów mogą się pojawiać z przerwami przez wiele lat.
U dorosłych stwierdza się symetryczne zapalenie wielu stawów np.: śródręczy, kolanowych, nadgarstkowych, łokciowych i proksymalne stawów paliczkowych.
Jeżeli infekcja następuje w okresie ciąży, wirus może być przenoszony przez łożysko do płodu. Skutkiem infekcji wrodzonej może być spontaniczne poronienie lub nieimmunologiczny obrzęk płodu. Prawdopodobieństwo utraty ciąży zmniejsza się znamiennie w przypadku pierwotnej infekcji w drugiej połowie ciąży.
U osób z przewlekłą chorobą hemolityczną, Parwowirus B19 może spowodować tzw. przełom aplastyczny, do objawów tej choroby zalicza się : bladość, osłabienie, ospałość, niedokrwistość.
Zakażenie wirusem B19 jest niebezpieczne u osób z obniżoną odpornością, np. po leczeniu cytostatykami, niedożywionych, biorców preparatów, chorych na białaczkę i nowotwory, w konsekwencji powoduje ciężką niewydolność na skutek niszczenia krwinek czerwonych w szpiku kostnym.
Diagnostyka w kierunku zakażenia Parwowirusem B19 wykonuje Pracownia Wirusologii WSSE w Poznaniu tel. /61/8 544 902, 903. Badania wykonywane są metodą immunoenzymatyczną i opierają się na wykrywaniu i oznaczaniu przeciwciał w klasie IgM i IgG przeciwko Parwowirusowi B19 w ludzkiej surowicy.