ONKOLOGIA BIOLOGIA CHOROBY NOWOTWOROWEJ

CHOROBA NOWOTWOROWA W pewnym sensie choroba nie istnieje, dopóki tego między sobą nie uzgodnimy – poprzez to, że dostrzeżemy ją i nazwiemy, i będziemy na nią reagować. Charles E. Rosenberg

ONKOGENEZA karkinos (gr.) – krab, rak (Hipokrates V/IV w.p.n.e.) onkos (gr.) – masa, ciężar neoplasia (gr.) – nowy twór

ONKOGENEZA Teoria czterech humorów (Hipokrates V/IV w.p.n.e.) melas chole (gr.) - czarna żółć (Galen II w.n.e.) Rak pochodzi z czarnej żółci bez wyrzutu, a jeżeli humor ten jest szczególnie gęsty, powoduje owrzodzenie. (Thomas Gale XVI w.)

Zła żółć. Złe nawyki. Źli szefowie. Złe geny. ONKOGENEZA Zła żółć. Złe nawyki. Źli szefowie. Złe geny. Mel Greaves, 2000

ONKOGENEZA Teoria komórkowa – wszystkie organizmy żywe zbudowane są z komórek, a wzrost i rozmnażanie wynikają z przemian zachodzących w komórkach. Schleiden i Schwann, 1838-9

ONKOGENEZA Rak jako niekontrolowane namnażanie się komórek, jakby kierowały się własną wolą życia. Virchow, XIX w.

ZABURZENIA PODZIAŁU KOMÓREK Inicjacja – pojawia się pojedyncza mutacja.

MUTACJE Nowotwór zazwyczaj wywodzi się z pojedynczej zmutowanej komórki. Mutacje mogą być 1. wrodzone 2. nabyte - wywołane przez czynniki szkodliwe lub będące dziełem przypadku.

NAJCZĘSTSZE RODZAJE MUTACJI Tranzycja Insercja Delecja Translokacja

ONKOGENEZA Nabyte uszkodzenia DNA dzieli się na: Uszkodzenia endogenne, spowodowane m.in. przez działanie reaktywnych form tlenu powstających w prawidłowych procesach metabolicznych komórki. Uszkodzenia egzogenne, spowodowane przez takie czynniki, jak: promieniowanie ultrafioletowe (λ=200-300 nm) promieniowanie elektromagnetyczne (X i ) działanie wysokiej temperatury; niektóre wirusy toksyny roślinne mutageny (zwłaszcza związki aromatyczne) radioterapia i chemioterapia

ZABURZENIA PODZIAŁU KOMÓREK Promocja – rozwój klonu komórkowego w mechanizmie zaburzeń ekspresji genów.

TRANSFORMACJA NOWOTWOROWA Hiperplazja – zwiększona liczba komórek, których struktura, budowa, ułożenie, zróżnicowanie nie różnią się od normy

TRANSFORMACJA NOWOTWOROWA Dysplazja – zwiększona liczba komórek o zaburzonej strukturze i ułożeniu Carcinoma in situ – niekontrolowany wzrost liczby nieprawidłowych komórek, które wciąż jednak pozostają w miejscu swego pierwotnego położenia (nie naciekają błony podstawnej)

TRANSFORMACJA NOWOTWOROWA Progresja – pojawianie się kolejnych zaburzeń molekularnych, powstają klony zdolne do naciekania i tworzenia przerzutów.

TRANSFORMACJA NOWOTWOROWA

ONKOGENEZA Za proces transformacji nowotworowej komórki są odpowiedzialne trzy grupy genów: onkogeny (mutacja powoduje ich aktywację) - pedał gazu w samochodzie się zaciął, ciągle wciśnięty! geny supresorowe (mutacja powoduje deaktywację) – hamulce przestały działać! geny stabilizujące (geny opiekuńcze - naprawa DNA - mutacja powoduje niestabilność genetyczną) - mechanik nic nie warty!

ONKOGENY geny, których produkty białkowe pobudzają patologicznie podziały komórki

PROTO-ONKOGENY geny, których produkty białkowe regulują podziały komórki

ZMUTOWANE PROTO-ONKOGENY stają się ONKOGENAMI

PROTOONKOGENY Kodują białka, które odpowiadają za proliferację, różnicowanie i hamowanie apoptozy: czynniki transkrypcyjne, czynniki kontrolujące replikację DNA, receptory i ich ligandy (czynniki wzrostowe), elementy wewnątrzkomórkowych szlaków sygnałowych, regulatory cyklu komórkowego Geny dominujące

PROTOONKOGENY Protoonkogen staje się onkogenem w wyniku mutacji (mutacje punktowe, translokacje chromosomalne) lub amplifikacji

PROTOONKOGENY

PROTOONKOGENY - Ras Rodzina białek zaangażowanych w transdukcję sygnałów Mutacja obecna w ok. 20-40% nowotworów, zazwyczaj prowadzi do permanentnej aktywności białka nawet przy nieobecności czynników stymulujących Mutacje punktowe Ras są najczęstszą patologią aktywującą protoonkogeny.

ANTYONKOGENY – GENY SUPRESOROWE działają hamująco na proces proliferacji komórkowej

ANTYONKOGENY – GENY SUPRESOROWE w przypadku mutacji przestają hamować proces proliferacji

GENY SUPRESOROWE - ANTYONKOGENY Ich białkowe produkty działają hamująco w procesie proliferacji, regulują cykl komórkowy i różnicowanie się komórek, odpowiadają za stabilność genetyczną (geny mutatorowe: usuwanie źle sparowanych zasad). Geny recesywne - do inaktywacji konieczna jest utrata funkcji obu kopii genu Mutacje inaktywujące powodują nadmierną proliferację.

GENY SUPRESOROWE - ANTYONKOGENY .

GENY SUPRESOROWE – p53 p53 w prawidłowych warunkach jest nieaktywne dzięki oddziaływaniu z MDM2. W przypadku uszkodzenia DNA wymagającego naprawy p53 oddysocjowuje od MDM2 (i staje się aktywne dzięki fosforylacji poprzez kinazy aktywowane wskutek uszkodzenia DNA): Zahamowanie cyklu komórkowego (indukcja transkrypcji genu p21, którego produkt hamuje aktywność kompleksu cykliny fazy S z kinazą) Indukcja apoptozy Przy mutacji p53 komórka nowotworowa może proliferować pomimo uszkodzeń w DNA

GENY SUPRESOROWE – p53, zespół Li-Fraumeni Występowanie wielu nowotworów, m.in.: mięsaków, raka piersi, białaczek, raka kory nadnerczy, guzów mózgu U połowy osób, które odziedziczyły gen ryzyka, choroba nowotworowa ujawnia się przed 40. rokiem życia W > 50% nowotworów sporadycznych spotyka się mutacje genu p53

GENY SUPRESOROWE – APC, polipowatość rodzinna 1% raków jelita grubego Dziedziczenie autosomalne dominujące Prawie 100% penetracja Pacjenci rozwijają tysiące polipów (2-ga i 3-cia dekada życia) Średnia wieku zachorowania na raka j. grubego 39 lat Przed 45 r.ż. 90% zachoruje na raka j. grubego

ONKOGENEZA Uszkodzenie DNA na skutek procesów metabolicznych wewnątrz komórki i czynników środowiskowych, występuje z szacowaną częstością 1 000 do 1 000 000 pojedynczych uszkodzeń cząsteczek DNA na komórkę każdego dnia.

ONKOGENEZA Aby komórka prawidłowa zmieniła się w komórkę nowotworową potrzebna jest akumulacja wielu mutacji. Duże znaczenie ma mutacja w genach odpowiedzialnych za proliferację komórki.