KINEMATYKA MANIPULATORÓW I ROBOTÓW

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
WYKŁAD 2 I. WYBRANE ZAGADNIENIA Z KINEMATYKI II. RUCH KRZYWOLINIOWY
Advertisements

Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Dynamika bryły sztywnej
Teoria maszyn i części maszyn
Teoria maszyn i części maszyn
Kinematyka Definicje podstawowe Wielkości pochodne
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
Kinematyka punktu materialnego
Temat: Ruch jednostajny
WYKŁAD 6 ATOM WODORU W MECHANICE KWANTOWEJ (równanie Schrődingera dla atomu wodoru, separacja zmiennych, stan podstawowy 1s, stany wzbudzone 2s i 2p,
Ruch układów złożonych
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
Kinematyka.
ATOM WODORU, JONY WODOROPODOBNE; PEŁNY OPIS
Wykład 16 Ruch względny Bąki. – Precesja swobodna i wymuszona
Ruch układów złożonych środek masy bryła sztywna ruch obrotowy i toczenie.
Wielkości skalarne i wektorowe
OPORNOŚĆ HYDRAULICZNA, CHARAKTERYSTYKA PRZEPŁYWU
RÓWNOWAGA WZGLĘDNA PŁYNU
Metody numeryczne Wykład no 2.
Układy równań 23x - 31 y = 1 x – y = - 8 x = -1 y - x = 1 x + y = 11
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
WYKŁAD 2 Pomiary Przemieszczeń Odkształcenia
Paradoks Żukowskiego wersja 2.1
Kinematyka prosta.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Ruch złożony i ruch względny
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
Ostyganie sześcianu Współrzędne kartezjańskie – rozdzielenie zmiennych
Bez rysunków INFORMATYKA Plan wykładu ELEMENTY MECHANIKI KLASYCZNEJ
Sterowanie – metody alokacji biegunów II
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
WPROWADZENIE DO KINEMATYKI MANIPULATORÓW ROBOTÓW
Zasady przywiązywania układów współrzędnych do członów.
ANALIZA DYNAMICZNA MANIPULATORÓW JAKO MECHANIZMÓW PRZESTRZENNYCH
Przekształcenia liniowe
ANALIZA KINEMATYCZNA MANIPULATORÓW ROBOTÓW METODĄ MACIERZOWĄ
MECHANIKA 2 Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI.
Dynamika układu punktów materialnych
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Projektowanie Inżynierskie
dr hab. inż. Monika Lewandowska
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Projektowanie Inżynierskie
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
PLAN WYKŁADÓW Podstawy kinematyki Ruch postępowy i obrotowy bryły
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
Kinematyka zajmuje się ilościowym badaniem ruchu ciał z pominięciem czynników fizycznych wywołujących ten ruch. W mechanice technicznej rozważa się zagadnienia.
Pochodna funkcji jednej zmiennej. Pochodna wektora.
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
Dynamika ruchu płaskiego
Temat: Matematyczny opis ruchu drgającego
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r. E r Zagadnienie dwóch ciał I prawo Keplera Potencjał efektywny Potencjał efektywny w łatwy sposób tłumaczy kształty.
Metody rozwiązywania układów równań liniowych
Ruch jednowymiarowy Ruch - zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy układem odniesienia. Uwaga: to samo ciało może poruszać się względem.
Wykład Rozwinięcie potencjału znanego rozkładu ładunków na szereg momentów multipolowych w układzie sferycznym Rozwinięcia tego można dokonać stosując.
Dynamika ruchu obrotowego
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych
Projektowanie Inżynierskie
Dynamika bryły sztywnej
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Modelowanie i podstawy identyfikacji
6. Ruch obrotowy W czystym ruchu obrotowym każdy punkt ciała sztywnego porusza się po okręgu, którego środek leży na osi obrotu (ruch wzdłuż linii prostej.
Ruch złożony i ruch względny Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Symulacje komputerowe
2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne.
Zapis prezentacji:

KINEMATYKA MANIPULATORÓW I ROBOTÓW PRZYKŁAD

oraz wartości przemieszczeń: Manipulator robota stanfordzkiego przedstawiony na rysunku ma dwie pary obrotowe i jedną przesuwną (OOP). Dane są wymiary i parametry ogniw: (rys. ***) α1 = 90°, l1 = 0, α2 = 90°, l2 = 0, λ1 = 0, λ2 = 0.05m, oraz wartości przemieszczeń: θ1 = 0°, θ2 = - 90°, λ3 = -0.2m, prędkości: i przyspieszeń: w ruchu względnym członów.

Wyznaczyć prędkość przyspieszenie punktu P3 należącego do ogniwa 3, którego położenie w układzie współrzędnych tego ogniwa wyznacza wektor SPOSÓB 1 Rozwiązanie zadania rozpoczyna się od obliczenia macierzy przekształceń według wzoru

w przypadku gdy i = 1, 2, 3 Po podstawieniu danych liczbowych otrzymuje się

Wektory położenia punktu P3 w układach współrzędnych ogniw 2, 1 i 0, czyli podstawy oblicza się według (wzorów na r) czyli

Uwzględniając wzory

natomiast w przypadku pary przesuwnej a zatem

wektory prędkości punktu P3 wyznacza się zgodnie ze wzorami na prędkości – (wzory na v)1 – czyli

natomiast wektory przyspieszeń punktu P3 wyznacza się zgodnie ze wzorami na przyspieszenia (wzory na a)1 czyli

Wektory prędkości kątowej ogniw wyznacza się ze (wzorów na prędkość kątową) jako

wektory przyspieszenia kątowego ogniw wyznacza się ze (wzorów na przyspieszenia kątowe) jako

θ1(t), θ2(t), λ3(t) Sposób 2 Współrzędne wektorów - prędkości - przyspieszenia punktu P3 można również wyznaczyć w inny sposób. Współrzędne wektora - położenia punktu P3 rozpatruje się jako funkcje złożone zmiennych θ1(t), θ2(t), λ3(t)

Pierwsze pochodne współrzędnych wektora położenia względem czasu są równe współrzędnym wektora prędkości, a drugie pochodne wektora przyspieszenia ze wzoru wyznacza się

Mnożąc poszczególne macierze począwszy od prawej strony otrzymuje się

Podstawiając powyższą zależność do równania i wykonując mnożenie macierzy przez wektor

otrzymuje się Podstawiając wartości liczbowe do powyższej zależności otrzymuje się wynik identyczny jak poprzednio, czyli

Pierwsze pochodne współrzędnych wektora są równe współrzędnym wektora prędkości

Po podstawieniu wartości kątów oraz wartości prędkości

czyli wynik zgodny z otrzymanym poprzednio innym sposobem Pochodne względem czasu współrzędnych wektora prędkości są równe współrzędnym wektora przyspieszenia

Po podstawieniu danych liczbowych do wzorów na współrzędne przyspieszeń obliczone powyżej otrzymuje się

PODSUMOWANIE W rozwiązaniu zadania z przedstawionego przykładu pokazano zastosowanie dwóch sposobów obliczeń współrzędnych wektora położenia, prędkości i przyspieszenia punktu, leżącego na ogniwie ruchomym. Pierwszy sposób oparty na wzorach rekurencyjnych (wzory na r) (wzory na v) (wzory na a) przy wykorzystaniu operatorów różniczkowania (wzory na Q) jest bardziej przydatny do obliczeń na PC

Drugi sposób wymaga pracochłonnego różniczkowania analitycznego jest bardziej przydatny w przypadku manipulatorów o małej liczbie członów; jego zaletą jest mniejsza liczba operacji algebraicznych aniżeli w przypadku pierwszym. Uwaga: Przy wyznaczaniu przemieszczeń liniowych i kątowych trzeba najpierw zdefiniować zwroty odpowiednich wektorów; zwrot przemieszczenia uważa się za dodatni, jeśli obrót układu i – 1 do układu i odbywa się zgodnie z regułą śruby prawoskrętnej; zwroty wektorów prędkości i przyspieszeń przyjmuje się za dodatnie, jeśli są one zgodne ze zwrotami odpowiednich przemieszczeń.

Podana wyżej metoda macierzowa kinematyki manipulatora robota stanfordzkiego dotyczy tak zwanego zagadnienia prostego, czyli wyznaczania położeń i orientacji członu roboczego odpowiadających danym przemieszczeniom w parach kinematycznych. Rozwiązanie zadania odwrotnego to znaczy wyznaczenie przemieszczeń w parach kinematycznych odpowiadających żądanym położeniom i orientacji ogniwa roboczego. Wariant zadania odwrotnego jest bardziej skomplikowany i sprowadza się do rozwiązania zadania położenia odpowiedniego mechanizmu przestrzennego manipulatora robota (por. zadanie na położenia na początku niniejszego rozdziału).