Sławne kobiety rosyjskie: Katarzyna II, Anna Achmatowa, Ałła Borisowna Pugaczowa, Maria Szarapowa.

I sławna kobieta. Podziwiana przez zachodnich filozofów za mądrość, umiłowanie wiedzy i sprzyjanie oświeceniu; nazywana przez nich „Semiramidą Północy”. Była bardzo aktywna w sprawach polskich. Potwierdziła sojusz z Prusami. Кто это?

KATARZYNA II WIELKA ur. 2 maja1729 w Szczecinie zm. 17 listopada 1796 w Petersburgu Cesarzowa Rosji, żona cara Piotra III. Katarzyna w rzeczywistości rządziła niezwykle twardą ręką. Zezwoliła szlachcie na handel chłopami i zsyłanie buntowników na Syberię, krwawo stłumiła bunty kozackie i chłopskie. Uczestniczyła w rozbiorach Polski.

Młodość… Była córka księcia Christiana Augusta von Anhalt-Zerbst z dynastii as kańskiej i Joanny Elżbiety z dynastii holsztyńskiej. Na chrzcie otrzymała imiona Zofia Fryderyka Augusta. W 1745 roku w Petersburgu  przeszła na prawosławie i zmieniła imię na Katarzyna.

Władczyni Rosji Katarzyna II potwierdziła sojusz z Prusami co było swoistą kontynuacją zapoczątkowanej przez Piotra I polityki "systemu północnego". W ciągu swego długiego panowania uczyniła bardzo wiele, zarówno w dziedzinie stosunków zagranicznych, jak i wewnętrznych, dla wzmocnienia potęgi państwa, władzy centralnej i absolutyzmu panującego. W okresie jej rządów terytorium Rosji znacznie się powiększyło, a ludność z 20 wzrosła do około 35 milionów. Wprowadziła w Rosji uprawę ziemniaków, była także autorką planu osadzenia kolonistów niemieckich na górnym Powołżu, gdzie zapewniono im ulgi podatkowe, wolność wyznania i opiekę prawną.

Caryca Katarzyna II * dała szlachcie wiele przywilejów, * pozbawiła Kozaków niezależności, * opanowała Krym po wojnie z Turcją, * wyznaczyła cele, aby na zachodzie zdobyć Polskę, a na południu cieśniny wiodące do Morza Śródziemnego

II sławna kobieta. Była przedstawicielką modernizmu. Była również autorką prac historycznych. Debiutowała publicznie w 1907 roku wierszem Na jego ręce błyszczących pierścionków mnóstwo…  Кто это?

Anna Achmatowa Anna Gorienko (23. 06.1889 w Odessie, zm.5.03.1966 w Domodiedowie rosyjska poetka, przedstawicielka modernizmu, jedna z najwybitniejszych rosyjskich poetek, czołowa przedstawicielka akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem, jej twórczość to zarówno refleksyjne, subtelne liryki, jak i uniwersalne, z genialną strukturą wewnętrzną poematy w rodzaju Requiem (1935-40), mistrzowskiej tragedii o terrorze stalinowskim.

Wczesne lata Anny Achmatowej Urodziła się na południu ówczesnej Rosji, w mieście Bolszoj Fontan koło Odessy, w rodzinie inżyniera kapitana drugiej rangi marynarki wojennej. Od 1890 roku mieszkała w Carskim Siole. Uczęszczała tam do miejscowego Gimnazjum Maryjskiego. W 1905 roku, po rozwodzie rodziców zamieszkała z matką, Inną Erazmowną na Krymie. Kontynuowała naukę w Gimnazjum Funduklejewskim w Kijowie, które ukończyła w 1907 roku. W tym samym roku podjęła studia na Wyższych Kursach Żeńskich w Kijowie, a w 1911 – studia w Petersburgu na Wyższych Kursach Historyczno-Literackich Rajewa.

Związki Była zamężna z: *Nikołajem Gumilowem (1910-1918), *Władimirem Szylejko (1918-1926) *Nikołajem Puninem. Z pierwszego małżeństwa miała syna, Lwa Nikołajewicza Gumilowa. Tajna informacja o poetce, sporządzona w Leningradzkim Zarządzie Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w 1946 roku, wspomina o profesorze anatomii Władimirze Gieorgijewiczu Garszynie, którego Achmatowa miała uważać za męża po odejściu od niej Punina. Biografie wymieniają też „zakochaną przyjaźń” z Nikołajem Władimirowiczem Niedobrowo (1913-1916).

Publikacje Wieczór (Вечер), 1912 Różaniec (Четки) 1914 Białe ptaki (Белая стая), 1917 Ziele przydrożne (Подорожник) 1921 Anno Domini MCMXXI, 1922 Z sześciu ksiąg (Из шести книг), 1940 Wiersze wybrane (Избранное), 1943 Wiersze (Стихотворения), 1958 Wiersze 1909-1960 (Стихотворения 1909-1960), 1961 Requiem (Реквием), 1962 (utwór powstał w latach 1935-1940) Poemat bez bohatera (Поэма без героя), 1962 (utwór powstał w latach 1940-1962) Bieg czasu. Wiersze 1909-1965 (Бег времени. Стихотворения 1909-1965), 1965

„Wieczorem” Muzyka brzmiała w tym ogrodzie Boleścią tak niewysłowioną. I morza ostry zapach wionął Od ostryg na półmisku w lodzie.   Rzekł: "Jestem zawsze wierny tobie!" I lekko dotknął mej sukienki. Jak te dotknięcia jego ręki Są do uścisków niepodobne. Tak ptaki głaszcze się lub koty, Tak patrzy się na woltyżerki. I drwiące świecą się iskierki Pod rzęs osłoną jasnozłotych. A rozpaczliwych skrzypiec głosy Dochodzą poprzez dym rozwiany: "Błogosławże szczęśliwe losy Za pierwsze sam na sam z kochanym.„ tłum. Seweryn Pollak

III sławna kobieta Każdego roku otrzymywała tytuł Kobiety Roku. Polacy oprócz piosenki wykonywanej w Sopocie pamiętają doskonale jej znakomity utwór „Milion purpurowych róż”. W XXI wiek weszła z nagrodą w kategorii „Najlepsza piosenkarka dekady” Кто это?

Ałła Borisowna Pugaczowa, ur. 15.04.1949r. w Moskwie rosyjska piosenkarka, kompozytorka, aktorka, autorka tekstów, reżyser i producent muzyczny. Ukończyła wydział dyrygentury chóralnej Szkoły Muzycznej im. M. Ippolitowa-Iwanowa w Moskwie Pugaczowa dysponuje głosem o rozpiętości ponad 3 oktaw i charakterystycznej barwie z chrypką. Wykształciła swoisty styl interpretacji, z pogranicza piosenki aktorskiej i rockowej, prezentowany w ramach konceptualnych widowisk estradowych: teatru piosenki.

KARIERA W 1975 roku otrzymała Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Piosenki "Złoty Orfeusz" w Słonecznym Brzegu za interpretację piosenki Arlekino. W 1978 wykonywaną przez artystkę piosenkę Wsio mogut koroli nagrodzono Grand Prix II Festiwalu Interwizji w Sopocie. Jednocześnie wokalistka zbierała pochwały za główną rolę w filmie muz. Żenszczina, kotoraja pojot (reż. A. Orłow), do którego skomponowała muzykę i kilka piosenek.  Występowała z koncertami w większości krajów europejskich, także w USA, Izraelu i Indiach

Życie prywatne Słynne były też wielokrotne małżeństwa i rozwody piosenkarki * Mykołas Orbakas (1969-1973) z tego związku urodziła się jedyna córka - Kristina Orbakaitė, również piosenkarka;  * Aleksandr Stefanowicz (1976-1980);  * Jewgienij Bołdin (1985-1993) i *dwukrotnie młodszy od niej Filip Kirkorow (1994-2005). Pugaczowa należy do najbogatszych Rosjan, Pod swoim nazwiskiem produkuje perfumy, buty i odzież. Znana również z poddania się licznym operacjom plastycznym.

Utwory Robot (Робот) (1965) Arlekino (Арлекино) (1975) Wsio mogut koroli (Всё могут короли) (1977) Sonet Shekspira (Сонет Шекспира) (1977) Nie otriekajutsia lubia (Не отрекаются любя) (1977) Maestro (Маестро) (1981) Stary zegar (Старинные часы) (1981) Milion szkarłatnych róż (Миллион алых роз) (1983) Przyszłam i mówię (Пришла и говорю) (1985) Ałło (Алло) (1988) Miłość podobna do snu (Любовь похожая на сон) (1994) Primadonna (Примадонна) (1997) " Miłość jak ... " (2008) Sady wiśniowe (Вишнёвые Сады) (2009)

IV sławna kobieta Wygrała 3 turnieje deblowe (w Tokio, Birmingham i Luksemburgu). Znalazła się w rankingu amerykańskiego magazynu People na 50 najpiękniejszych kobiet świata. W 2004 założyła fundację Maria Sharapova Foundation. Кто это?

Maria Jurjewna Szarapowa ur. 19.04.1987 w Niaganiu. W 1986 rodzina przeniosła się z białoruskiego Homla na Syberię. Gdy Szarapowa skończyła dziewięć lat, ojciec zapisał ją do słynnej Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego, znajdującej się w Bradenton.

Kariera Pierwszy mecz zagrała z Karin Lynn Miller. Pierwszy turniej wygrała w Tokio w 2003. Ma na swoim koncie trzy tytuły wielkoszlemowe (Wimbledon 2004, US Open 2006 i Australian Open 2008). Dotychczas zwyciężyła w 24 turniejach indywidualnych zaliczanych do rankingu WTA. Na korcie zarobiła do tej pory ponad 16 mln. dol.

KONIEC Wykonały: Angelika Kowalewska Natalia Borys Natalia Sokołowska Gabriela Grzyb