Wielcy Polscy Matematycy . Czyli … Kala i Kejti . ;3 Witaaajcie ! : D Wielcy Polscy Matematycy . Czyli … Kala i Kejti . ;3

Polscy Matematycy ;) Stefan Banach Karol Borsuk Zygmunt Janiszewski Alfred Tarski Kazimierz Bartel

Stefan Banach . Banach Stefan (1892-1945), jeden z najwybitniejszych matematyków polskich, samouk, wykładowca Instytutu Technologicznego we Lwowie (od 1919) i  Uniwersytetu Lwowskiego (od 1922), od 1927 prof. zwyczajny matematyki na Uniwersytecie Lwowskim, członek Polskiej Akademii Umiejętności i Akademii Nauk Ukraińskiej SSR. Jeden z twórców tzw. lwowskiej szkoły matematycznej. Laureat Wielkiej Nagrody PAU w 1939. Zapoczątkował współczesną analizę funkcjonalną, wniósł istotny wkład w rozwój teorii topologicznych przestrzeni wektorowych , zajmował się ponadto teorią liczb rzeczywistych i szeregów ortogonalnych. W czasie okupacji niemieckiej był karmicielem wszy w lwowskim Instytucie Badań nad Durem Plamistym R. Weigla. Zmarł przed repatriacją. Za najważniejszą pracę Banacha uważa się Théorie des opérations linéaires (Teoria operacji liniowych, 1932). Był jednym z inicjatorów wydawnictw Studia Mathematica i Monografie Matematyczne.

Karol Borsuk. ;) W latach 1915-1923 był uczniem Gimnazjum im. Stanisława Sztaszica w Warszawie, następnie w latach 1923-1927 studiował matematykę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1930 uzyskał stopień doktora filozofii na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie pracy O i zbiorach związanych. Przez 3 następne lata był nauczycielem matematyki w prywatnym gimnazjum Malczewskiego w Warszawie. W latach 1926–1934pracował w I Katedrze Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W 1934 habilitował się na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie rozprawy. Od 1952 był członkiem PAN, od 1953 członkiem korespondentem Bułgarskiej Akademii Nauk oraz członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i członkiem korespondentem Akademii Umiejętności, do chwili wchłonięcia ich przez PAN.

Zygmunt Janiszewski. ;) Studiował w Zurychu, Getyndze i Paryżu. Pracę doktorską pt. Sur les continus irréductibles entre deux points, której promotorem był Henri Lebesgue, obronił w 1911. W skład komisji egzaminacyjnej wchodzili tacy matematycy jak Henri Poincare i Maurice Frechet. W 1931 opublikował fundamentalna pracę On cutting the plane by continua z zakresu  topologii płaszczyzny . W latach 1914-1915 żołnierz Legionów Polskich. W 1918 został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. W 1920 zmarł w wieku 31 lat na grypę, której pandemia w latach 1918-1920 znana jest potocznie jako hiszpanka . Odziedziczony majątek rodowy oraz część swoich dochodów przeznaczył na cele oświatowe i społeczne. Jego prace dotyczyły głównie topologii, stąd też uważany jest za jednego z twórców warszawskiej szkoły topologii. Jako autor programu rozwoju polskiej matematyki (który stał się podstawą powstania polskiej szkoły matematycznej ), postulował koncentrację wysiłków na teorii mnogości , topologii i logice matematycznej. Był współtwórcą pierwszego w świecie wyspecjalizowanego czasopisma matematycznego „Fundamenta Mathematicae.

Alfred Tarski ;) Alfred Tarski urodził się 14 stycznia 1901 w Warszawie. Przeszedł gruntowną edukację - m.in. Studiował rosyjski, niemiecki, francuski, grekę i łacinę. W 1918 w dopiero co ponownie otwartym Uniwersytecie Warszawskim zaczął studiować  biologię. Tam został dostrzeżony przez Stanisława Leśniewskiego , wybitnego logika, który wówczas kierował na UW katedrą filozofii matematyki. Leśniewski przekonał Teitelbauma, by ten porzucił studia biologiczne na rzecz filozoficznych. W 1923 Alfred Teitelbaum zmienił nazwisko na Alfred Tarski. W 1924 doktoryzował się na podstawie rozprawy O wyrazie pierwotnym logistyki, pisanej pod kierunkiem Leśniewskiego. Habilitował się rok później. W latach 1925-1939 był docentem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie prowadził wykłady  z podstaw matematyki i logiki. Równocześnie uczył w Liceum im. Stefana Żeromskiego w Warszawie. Tuż przed wybuchem wojny Tarski wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie pozostał już do końca życia.

Kazimierz Bartel ;) Bartel Kazimierz (1882-1941), matematyk, polityk. Profesor geometrii wykreślnej Politechniki Lwowskiej od 1913. W czasie I wojny światowej 1914-1918 w wojsku austriackim.1919 uczestnik obrony Lwowa, 1919-1920 minister kolei żelaznych. Poseł na sejm 1922-1930 - do 1925 z ramienia PSL “Wyzwolenie”, kiedy to opuścił szeregi stronnictwa z grupą innych posłów przeciwnych zbyt radykalnym tezom głoszonym przez kierownictwo partii w sprawie reformy rolnej. Stanął w sejmie na czele Klubu Pracy, który poparł przewrót majowy. J.Piłsudskiego. 1926-1930 trzykrotnie premier i w okresie pełnienia tej funkcji przez Piłsudskiego 1926-1928 wicepremier. Przeprowadził w sejmie w VIII 1926 nowelę konstytucyjną, znacznie powiększającą rolę prezydenta w państwie. 1930 odsunięty od władzy zrezygnował także z mandatu poselskiego i poświęcił się pracy naukowej. 1937-1939 senator. Po IX 1939 przebywał we Lwowie, gdzie nawiązał kontakty z radzieckimi władzami okupacyjnymi. Rozstrzelany przez Niemców.

Koniec. ! ;)