Tryptyk o Józefie Elsnerze, czyli farsa na Targówku w trzech odsłonach

I. Józef Elsner – człowiek i artysta, czyli czy warto było?

Krótki życiorys 1 czerwca 1769 r. – Grodków, rodzina Anny Barbary Matzkin i Jana Franciszka Michała Elsnera. 1780 – 1789 – nauka we Wrocławiu (gimnazjum i studia teologiczne i medyczne), 1782 r. pierwsza kompozycja „AVE MARIA”. 1789 – wyjazd do Brna, a następnie do Wiednia (studia muzyczne). 1791 – 1792 – pobyt w Brnie (dyrygent orkiestry teatralnej, nauczyciel skrzypiec, fortepianu i przedmiotów teoretycznych). 1792 – 1799 – pobyt we Lwowie (kapelmistrz przy cesarsko-królewskim teatrze). 1795 – spotkanie Wojciecha Bogusławskiego (1757 – 1829).

1796 – ślub z Klarą Abt, która po urodzeniu córki Karoliny wkrótce umiera. 1799 – 1824 – Warszawa, kapelmistrz i dyrektor Teatru Narodowego. 31 sierpnia 1799 r. – pierwszy występ opera Martiniego „Drzewo Diany”. 23 czerwca 1802 r. – ślub z Karoliną Drozdowską (1784-1852), z którą miał troje dzieci – prawdopodobnie żadne nie przeżyło roku 1845. 22 sierpnia 1802 r. wystawienie duodramy „Echo”. 14 stycznia 1807 r. wystawienie opery „Andromeda” wraz z „Kantatą” (muzyka napisana w miesiąc) na cześć Napoleona. 3 kwietnia 1818 r. wystawienie opery „Król Łokietek”. 1820 – 8 maja – order Św. Stanisława, 3 grudnia złoty pierścień „Twórcy muzyki polskiej”

1830 – doszczętnie spłonął Elsnerów. 1831 – 1839 – odbudowa Elsnerowa. Grudzień 1837 – Męka Jezusa Chrystusa, czyli Tryumf Ewangelii”. 1837 i 1844 – Elsnerów pod wodą. 14 lutego 1845 r. – udar mózgu i paraliż prawej ręki. Listopad 1846 r. – „Msza e-moll” op. 88 – pierwszy utwór napisany lewą ręką. 24 czerwca 1852 r. – medal „na obchód złotego wesela”. 18 kwietnia 1854 r. – umiera Józef Elsner. 20 kwietnia 1854 r. – pogrzeb Józefa Elsnera.

Motto (dedykacja na autografie „Kwartetu smyczkowego”) „Komu najsłuszniej, jeżeli nie pierwszemu założycielowi muzyki naszej krajowej, należy hołd każdego jej zwolennika? Gdy dziś ośmielam się złożyć mu dowód najszczerszego uwielbienia i wdzięczności, nie na słaby twór poczynającego, lecz na moje uczucia chcę zwrócić uwagę. Niechże i to moje dziełko nie wartością swoją lecz jego użytkiem cennem się stanie” Stanisław Moniuszko

Życiorys Elsnera pióra Bogusławskiego „[…] Jeżeli służyć swojej ojczyźnie jest powinnością, jeżeli prac swoich dla niej nie żądać i nie odebrać nagrody jest chlubnym dla każdego rodaka, chlubniejszym zapewne jest dla cudzoziemca zaszczytem pracować dla obcych bez nadziei wdzięczności. Takim był Elsner. Nic on, oprócz wewnętrznego zadowolenia, nie mógł mieć na celu w początkowych swych trudach, kiedy kraj nasz pod obcym był panowaniem. Nie nadskakiwał, nie szukał względów i wtedy, kiedy już miał do nich nabyte prawo […]”

czyli co każdy obywatel wiedzieć ma prawo, a niektórzy obowiązek. II. A urząd swoje, czyli co każdy obywatel wiedzieć ma prawo, a niektórzy obowiązek.

Kolejność działań 1. Budżet – przyjęty przez Zarząd, komisje Rady Dzielnicy i Radę m. st. Warszawy, 2. Plan wydatków z danego Działu – przyjęty przez Zarząd i przedstawiony merytorycznej Komisji, 3. Zaangażowanie środków – podpisane przez pracowników merytorycznych przy akceptacji budżetowej WBK, 4. Podpisanie umowy – dwóch członków Zarządu przy kontrasygnacie Głównego Księgowego i parafach pracownika merytorycznego i Radcy Prawnego, 5. Weryfikacja wykonania umowy – merytoryczny opis otrzymanego rachunku przez pracowników merytorycznych wydziałów i akceptacja wypłaty, bądź zwrot rachunku.

III. Słowo przeciw słowu, czyli jak pozostać człowiekiem (przygoda za jeden podpis)

Dziękuję za uwagę