Autorzy: Damian Dziuba Stanisław Glezner Protokół DHCP Autorzy: Damian Dziuba Stanisław Glezner

DHCP – (ang. Dynamic Host Configuration Protocol) Uzyskanie danych konfiguracyjnych (adres IP hosta i bramy sieciowej, adresu DNS i maski sieci.). opublikowany standard w 1993. Zdefiniowany w RFC 2131. DHCPv6 zdefiniowano wraz z IPv6 jako integralną część

Komunikaty DHCPDISCOVER - zlokalizowanie serwerów DHCPOFFER - przesyłanie parametrów DHCPREQUEST - żądanie przydzielenia używanych parametrów DHCPACK - potwierdzenie przydziału parametrów

Komunikaty DHCPNAK - odmowa przydziału parametrów DHCPDELINE - wskazanie że adres sieciowy jest już używany DHCPRELEASE - zwolnienie adresu DHCPINFORM - zadanie przydziału parametrów (bez adresu IP)

Nagłówek DHCP (1) 00 - 07 08 - 15 16 - 23 24 - 31 operacja typ sprzętu długość adresu sprzętowego ilość skoków xid (identyfikator transakcji) ilość sekund flagi adres IP klienta przydzielony adres IP klienta adres IP serwera adres IP bramki (rutera) adres sprzętowy klienta (16 oktetów) nazwa serwera (64 oktety) plik startowy (128 oktetów) opcje producenta (długość zmienna)

Nagłówek DHCP (2) Operacja. Typ sprzętu. Długość adresu sprzętowego. Ilość skoków. Identyfikator transakcji. Ilość sekund. Flagi. Adres IP klienta.

Nagłówek DHCP (3) Przydzielony adres IP klienta. Adres IP serwera. Adres IP bramki. Adres sprzętowy klienta. Nazwa serwera. Plik startowy. Opcje.

Przydzielanie adresów IP Protokół DHCP opisuje trzy techniki przydzielania adresów IP: przydzielanie ręczne Tablica MAC i adresów IP. Tworzona przez administratora. Blokowanie nieznanych MACadresów. przydzielanie automatyczne Wolne adresy przydzielane zgłaszającym się klientom. Pula adresów określona przez administratora. przydzielanie dynamiczne Adres przydzielany na określony czas. Odświeżanie adresów co pewien czas.

Parametry konfiguracji przekazywane do klienta Niektóre z dodatkowych opcji: adres IP serwera DNS nazwa DNS adres IP bramy sieciowej (ang. gateway) adres broadcast maska podsieci maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź w protokole ARP wartość MTU (maksymalny rozmiar pakietu) adresy serwerów NIS domena NIS adres IP serwera SMTP adres serwera TFTP adres serwera nazw NetBIOS

Pakiety protokołu DHCP Poszukiwanie serwera DHCP: Wysłanie pakietu rozgłoszeniowego (DHCP DISCOVER ) zawierają prośbę o ostatnio używany adres IP adres docelowy rozgłoszeniowy 255.255.255.255 Pakiet może zostać zignorowany przez serwer

Pakiety protokołu DHCP Oferta DHCP (ang. DHCP Offer) składana przez serwer. Zawiera: Pole CHADDR zawierające MAC, Właściwą konfigurację klienta (IP, maskę podsieci itd.).

Pakiety protokołu DHCP Żądanie DHCP (ang. DHCP Request) wysyłane przez klienta, Znany serwer DHCP Gdy IP jest wprowadzane ręcznie do konfiguracji używane zapytanie DHCPINFORM. Serwer wysyła pakiet potwierdzenia DHCP z pustym polem YIADDR(IP) oraz nieustawionym czasem dzierżawy adresu.

Pakiety protokołu DHCP Potwierdzenie DHCP (ang. DHCP Acknowledge) Wysyłane jako odpowiedź na żądanie. Porty Działa na portach nr 67 i 68 protokołu UDP.

Pakiety protokołu DHCP Odświeżanie DHCP przyznanie tzw. czasu użytkowania (lease), dwa zegary w tle – T1 (odmierza połowę czasu użytkowania) i T2 (87,5 procent pełnego czasu użytkowania) Po upływie czasu T1 wysyłany jest komunikat DHCPREQUEST do serwera z żądaniem przedłużenia czasu użytkowania serwer odpowiada wiadomością DHCPACK i resetuje zegary w przypadku nieotrzymania DHCPACK po dwukrotnym żądaniu klient wysyła żądanie nowego adresu IP

NAT NAT (ang. Network Address Translation), Technika translacji adresów sieciowych. Tłumaczy wewnętrzne adresyIP na zewnętrzne. Umożliwia korzystanie z dostępu do Internetu większej ilości komputerów w sieci.

NAT Można wyróżnić dwa podstawowe typy NAT: SNAT (Source Network Address Translation) technika polegająca na zmianie adresu źródłowego pakietu IP na inny. Router podmienia adres źródłowy na publiczny (najczęściej swój własny) DNAT (Destination Network Address Translation) technika polegająca na zmianie adresu docelowego pakietu IP na jakiś inny. Router dokonuje translacji adresu docelowego na adres prywatny serwera wewnątrz sieci.

MASKARADA Szczególny przypadek SNAT. Router ma zmienny adres IP. Router zmienia adres źródłowy na taki, jak adres interfejsu, przez który pakiet opuszcza router.

Router Router (poloniz. ruter, trasownik) – urządzenie sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu OSI, pełniące rolę węzła komunikacyjnego. Proces kierowania ruchem nosi nazwę routingu, routowania, rutowania lub trasowania.

Routing (1) Trasowanie (ang. routing, pol. ruting, routowanie) – w informatyce, wyznaczanie trasy dla pakietu danych w sieci komputerowej, a następnie wysłanie go tą trasą.

Routing (2) Pakiety opatrzone są adresem nadawcy i odbiorcy. Router przesyła pakiety pomiędzy klientami po najkrótszej „ścieżce”. Router uwzględnia dane z nagłówka IP(z 3. warstwy sieci modelu OSI) Obowiązkiem routera IP przy przekazywaniu pakietu dalej do celu jest obniżenie o jeden wartości TTL (Time To Live, czas życia). Datagram IP, który trafia do routera z wartością 1 w polu TTL zostanie utracony, a do źródła router odsyła datagram ICMP z kodem TTL Exceeded.

Routing (3) Urządzenie przechowuje tablicę routingu: Statycznie (routing statyczny), Dynamicznie (protokoły routingu dynamicznego, takie jak RIP, IGRP, EIGRP, OSPF, BGP, IS-IS).

Protokoły routingu Protokoły routingu (routujące, ang. routing protocols) Używane są do wymiany informacji o trasach Umożliwia dynamiczną budowę tablic routingu.

Dziękujemy za uwagę