„Lepsi od Enigmy”

matematyczno-przyrodnicza Nasza grupa Grupa 96/T1 matematyczno-przyrodnicza Wrzesień 2010 – Styczeń 2011

Enigma (z gr. αινιγμα, wym. enigma, pl. zagadka) – niemiecka przenośna, elektromechaniczna maszyna szyfrująca oparta na zasadzie obracających się wirników, opracowana przez Artura Scherbiusa, a następnie produkowana przez wytwórnię Scherbius & Ritter. Enigma była używana komercyjnie od lat 20 XX wieku, a później została zaadaptowana przez instytucje państwowe wielu krajów. Enigma należała do rodziny elektromechanicznych wirnikowych maszyn szyfrujących i była produkowana w wielu różnych odmianach.

Enigma Pierwsze próby złamania szyfru Enigmy podejmowali Francuzi, Anglicy i Polacy już pod koniec lat dwudziestych, jednak bez rezultatu. Głównym problemem dekryptażu było zastosowanie przełomowych na owe czasy szyfrów polialfabetycznych, w których każda litera tekstu jawnego szyfrowana jest za pomocą innej permutacji alfabetu, co pozwala ukryć własności językowe szyfrogramu.

Enigma Pierwsze próby złamania szyfru Enigmy podejmowali Francuzi, Anglicy i Polacy już pod koniec lat dwudziestych, jednak bez rezultatu. Głównym problemem dekryptażu było zastosowanie przełomowych na owe czasy szyfrów polialfabetycznych, w których każda litera tekstu jawnego szyfrowana jest za pomocą innej permutacji alfabetu, co pozwala ukryć własności językowe szyfrogramu Po raz pierwszy szyfrogramy zakodowane przy pomocy Enigmy udało się rozszyfrować polskim kryptologom w grudniu 1932r. Prace Polaków, głównie Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego, pozwoliły na dalsze prace nad dekodowaniem szyfrów stale unowocześnianych maszyn Enigma najpierw w Polsce, a po wybuchu wojny we Francji i Wielkiej Brytanii.

Znane kody, szyfry, alfabety i znaki

Szyfr przestawieniowy Szyfr podstawieniowy Szyfr w którym każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez inny znak lub znaki szyfrogramu. Wyróżniamy cztery rodzaje szyfrów podstawieniowych: prosty - każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest przez dokładnie jeden, przyporządkowany mu znak szyfrogramu; homofoniczny - każdy znak tekstu jawnego zastępowany jest jednym z przyporządkowanych mu znaków szyfrogramu; • poligramowy - zamiast pojedynczych znaków szyfrowane są grupy znaków; wieloalfabetowe Szyfr przestawieniowy Jedna z klasycznych metod szyfrowania. Szyfry te charakteryzują się tym, że w zaszyfrowanym tekście występują wszystkie znaki z tekstu jawnego, ale w innej kolejności. Szyfry należące do tej grupy zmieniają kolejność liter w szyfrowanym tekście według określonego schematu. Najczęściej przestawienia liter dokonuje się za pomocą figury geometrycznej.

Alfabet semaforowy Stosowany dawniej w żegludze kod naśladujący alfabet, złożony ze znaków nadawanych przez marynarza przy pomocy trzymanych w rękach chorągiewek. Każde ułożenie obu rąk z chorągiewkami względem osi ciała marynarza (także ich ruchy) oznacza inną literę, cyfrę lub znak specjalny. Po rozpowszechnieniu się łączności UKF wycofany z użycia, pozostał we flotach wojennych ze względu na możliwość podsłuchu komunikacji radiowej.

Alfabet Moona Alfabet przeznaczony dla niewidomych, którego twórcą jest dr William Moon (1818-1894). Jego znaki można podzielić na trzy grupy. Jedna z nich zawiera znaki o kształcie zbliżonym do wielkich liter alfabetu łacińskiego. Inna – te, w których opuszczono niektóre części liter. Trzecia to znaki utworzone z umownych linii i kropek. System jest oparty na ośmiu literach alfabetu łacińskiego, które przez zmianę ułożenia, np. odwrócenie o 90 lub 180 stopni, dają inne litery. Charakterystyczny dla tego pisma jest zmienny kierunek czytania. O zmianie informuje wypukły łuk usytuowany na końcu wiersza. Alfabet Moona jest alternatywą dla alfabetu Braille'a, łatwiejszą do opanowania przez osoby, które straciły wzrok w późniejszym wieku.

Alfabet Braille’a Alfabet umożliwiający zapisywanie i odczytywanie tekstów osobom niewidomym. Stworzony przez Louisa Braille'a. Oparty jest na wojskowym systemie umożliwiającym odczytywanie rozkazów bez użycia światła. Jest jednym z pierwszych przykładów technologii asystujących. Podstawą, z której wyprowadza się cały system Braille'a jest sześciopunkt nazywany znakiem tworzącym. System składa się ze znaków będących kombinacją sześciu wypukłych punktów ułożonych w dwóch kolumnach po trzy punkty w każdej. Lewa kolumna zawiera umownie oznaczone punkty: 1,2,3, zaś prawą stanowią punkty: 4,5,6. Wzajemna kombinacja i rozmieszczenie punktów daje możliwość zapisu sześćdziesięciu trzech znaków.

Alfabet Morse’a Stworzony w 1832 przez Samuela Morse'a i Alfreda Vaila sposób reprezentacji alfabetu, cyfr i znaków specjalnych za pomocą dźwięków, błysków światła, impulsów elektrycznych lub znaków popularnie zwanych kreską i kropką. Wszystkie znaki reprezentowane są przez kilkuelementowe serie sygnałów – krótkich (kropek) i długich (kresek). Kreska powinna trwać co najmniej tyle czasu, co trzy kropki. Odstęp pomiędzy elementami znaku powinien trwać jedną kropkę. Odstęp pomiędzy poszczególnymi znakami – jedną kreskę. Odstęp pomiędzy grupami znaków – trzy kreski.

Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności - PESEL Prowadzony w Polsce od 1979r przez organy państwa na mocy ustawy z dnia 10.04.1974 o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.) i zawiera dane osób przebywających stale na terytorium RP, zameldowanych na pobyt stały lub czasowy trwający ponad 3 miesiące, a także osób ubiegających się o wydanie dowodu osobistego lub paszportu, a także osób, dla których odrębne przepisy przewidują potrzebę posiadania numeru PESEL. Numer PESEL jest to 11-cyfrowy, stały symbol numeryczny, jednoznacznie identyfikujący określoną osobę fizyczną. Zbudowany jest z następujących elementów: daty urodzenia (sześć pierwszych cyfr), liczby porządkowej, płci (nieparzysta oznacza mężczyznę, a parzysta kobietę) oraz liczby kontrolnej.

DATA URODZENIA: dwie ostatnie cyfry roku, miesiąc i dzień. dla osób urodzonych w latach: 1900 – 1999 – miesiąc zapisywany jest w sposób naturalny; innych niż 1900 – 1999 – dodawane są do numeru miesiąca następujące wielkości: dla lat 1800-1899 - 80 dla lat 2000-2099 - 20 dla lat 2100-2199 - 40 dla lat 2200-2299 - 60 Przyjęta metoda kodowania miesiąca urodzenia pozwala na rozróżnienie 5 stuleci.

Rejestr Gospodarki Narodowej - REGON Numer REGON, czyli dziewięciocyfrowy numer statystyczny podmiotu gospodarczego zarejestrowanego w Krajowym Rejestrze Urzędu Podmiotu Gospodarki Narodowej prowadzonym przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Numer REGON: 2 cyfry wyróżnika województwa + 6 cyfr "numeru seryjnego" + 1 cyfra kontrolna. Numer Identyfikacji Podatkowej - NIP Dziesięciocyfrowy kod, służący do identyfikacji podmiotów płacących podatki w Polsce. Nadawany jest przez naczelnika urzędu skarbowego. Trzy pierwsze cyfry każdego NIP-u oznaczają kod urzędu skarbowego, który nadał dany numer. W kodzie tym występują wyłącznie cyfry od 1 do 9 – teoretycznie cyfra 0 nie powinna być w nim generowana. Dziesiąta cyfra NIP-u jest cyfrą kontrolną

Kod kreskowy, paskowy Graficzna reprezentacja informacji poprzez kombinację ciemnych i jasnych elementów, ustaloną według przyjętych reguł budowy danego kodu. Kod kreskowy przeznaczony jest dla czytników elektronicznych. Ma na celu umożliwienie automatycznego odczytywania informacji. Głównym zastosowaniem kodu kreskowego jest automatyczna identyfikacja produktów w szeroko pojętej logistyce.

Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki - ISBN Niepowtarzalny 13-cyfrowy identyfikator książki. ISBN nadawany jest w Polsce od 1974 r. Do 31 grudnia 2006 r. zawierał tylko 10 cyfr. Według zaleceń standardu numer ten powinien identyfikować wydawcę jak również specyficzny tytuł oraz edycję (wydanie)

Stopnie wojskowe Są tytułami żołnierzy oznaczającymi miejsce danego żołnierza w hierarchii wojskowej oraz warunkują zajmowanie stanowiska służbowego o określonym stopniu etatowym. Stopnie wojskowe mają swoje oznaki składające się najczęściej z gwiazdek, tzw. diamentów, belek i krokiewek. Oznaki stopni umieszcza się na mundurze. W Wojsku Polskim oznaki stopni nosi się na naramiennikach, nakryciu głowy (czapce garnizonowej, berecie czy furażerce, rękawach mundurów (w Marynarce Wojennej) lub na lewej piersi kurtki mundurowej.

Harcerstwo Jest to polski ruch społeczny i wychowawczy dzieci i młodzieży wzorowany na skautingu brytyjskim, oparty o służbę, samodoskonalenie i braterstwo. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica Zucha i Prawo Zucha. W Polsce harcerstwo jest polską nazwą skautingu. Za rok powstania harcerstwa przyjmuje się 1910, a właściwie okres między wrześniem 1910 (powstanie pierwszego zastępu) a dniem 22 maja 1911 (powstanie pierwszych drużyn), zaś za symbolicznych założycieli harcerstwa uważa się Andrzeja Małkowskiego i jego żonę Olgę Drahonowską-Małkowską.

Znaki drogowe Znaki drogowe dzielą się na pionowe i poziome. Pionowe znaki są trójkątnej, okrągłej lub prostokątne. Znaki poziome to takie, które namalowane są bezpośrednio na jezdni, zazwyczaj białą (czasem – żółtą) farbą. Znaki drogowe pionowe dzielą się na znaki: - ostrzegawcze (typ A); - zakazu (typ B); - nakazu (typ C); - informacyjne (typ D); - kierunku i miejscowości (typ E); - uzupełniające (typ F).

My

Nasze imiona w różnych językach Beata: ベアタ Dominik: დომინიკ Natalia: נאַטאַליאַ Janusz: Януш Małgorzata: 마가렛 Mikołaj: ניקולס Marcin: مارسین Katarzyna: קתרין Izabela: イザベラ Kamil: Камілл Zosia: Soňa

Projekt „ROZWÓJ PRZEZ KOMPETENCJE” jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013 CZŁOWIEK – NAJLEPSZA INWESTYCJA Publikacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Prezentacja jest dystrybuowana bezpłatnie 22