Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Prędkość początkowa Vo
Advertisements

PLAN WYKŁADÓW Wykład 2: Ustalone przewodzenie ciepła w ciałach stałych: płaskich, walcowych i kulistych.
Wykład Prawo Gaussa w postaci różniczkowej E
Wykład 4 2. Przykłady ruchu 1.5 Prędkość i przyśpieszenie c.d.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Wykład 20 Mechanika płynów 9.1 Prawo Archimedesa
Demo.
FALE Równanie falowe w jednym wymiarze Fale harmoniczne proste
Pochodna Pochodna  funkcji y = f(x)  określona jest jako granica stosunku przyrostu wartości funkcji y do odpowiadającego mu przyrostu zmiennej niezależnej.
Ruch obrotowy Ziemi czy Ziemia się obraca?
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
Kinematyka punktu materialnego
Zastosowanie funkcji eliptycznych w hydrodynamice
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
Kinematyka.
Wektory i skalary zwrot długość (moduł, wartość bezwzględna) kierunek
Wykład 4 dr hab. Ewa Popko
Wykład 1 dr hab. Ewa Popko
Wykład V dr hab. Ewa Popko
Wykład VI. Prędkość kątowa Przyśpieszenie kątowe.
Elektryczność i Magnetyzm II semestr r. akademickiego 2002/2003
Wykład Równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
EMO-21 dipol magnetyczny.
FIZYKA dla studentów POLIGRAFII Pole magnetyczne
WSTĘP Zmiany (drgania) natężeń pól elektrycznego i magnetycznego rozchodzą się w przestrzeni (w próżni lub w ośrodkach materialnych) w postaci fal elektromagnetycznych.
WARUNKI BRZEGOWE. FALE NA GRANICY OŚRODKÓW
Nieinercjalne układy odniesienia
Klasyfikacja problemów elektromagnetycznych
„Co to jest indukcja elektrostatyczna – czyli dlaczego dioda świeci?”
MECHANIKA NIEBA WYKŁAD r.
Prąd elektryczny Wiadomości ogólne Gęstość prądu Prąd ciepła.
Analiza matematyczna IV. Całki Zastosowanie całek oznaczonych
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Ruch złożony i ruch względny
Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni w powierzchnię i odwzorowania kartograficznego Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni.
Miary efektywności/miary dobroci/kryteria jakości działania SSN
Bez rysunków INFORMATYKA Plan wykładu ELEMENTY MECHANIKI KLASYCZNEJ
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
Zasady przywiązywania układów współrzędnych do członów.
Z Wykład bez rysunków ri mi O X Y
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
dr hab. inż. Monika Lewandowska
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski informatyka +
PLAN WYKŁADÓW Podstawy kinematyki Ruch postępowy i obrotowy bryły
Ruch jednostajny prostoliniowy i jednostajnie zmienny Monika Jazurek
Treści multimedialne - kodowanie, przetwarzanie, prezentacja Odtwarzanie treści multimedialnych Andrzej Majkowski 1 informatyka +
REAKCJA DYNAMICZNA PŁYNU MECHANIKA PŁYNÓW
WYKŁAD 5 OPTYKA FALOWA OSCYLACJE I FALE
Ruch jednowymiarowy Ruch - zmiana położenia jednych ciał względem innych, które nazywamy układem odniesienia. Uwaga: to samo ciało może poruszać się względem.
Dynamika ruchu obrotowego
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych
Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Zjawiska ruchu Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Zjawiska ruchu Ruch – jedno w najczęściej obserwowanych zjawisk fizycznych Często ruch zachodzi z tak dużą lub tak małą prędkością i w tak krótkim lub.
Geometria na płaszczyźnie kartezjańskiej
Dynamika bryły sztywnej
Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Wektory i tensory.
Trochę matematyki Przepływ cieczy nieściśliwej – zamrozimy ciecz w całej objętości z wyjątkiem wąskiego kanalika o stałym przekroju – kontur . Ciecz w.
Wykład Zjawisko indukcji elektromagnetycznej
POTENCJALNY OPŁYW WALCA
6. Ruch obrotowy W czystym ruchu obrotowym każdy punkt ciała sztywnego porusza się po okręgu, którego środek leży na osi obrotu (ruch wzdłuż linii prostej.
Parcie hydrostatyczne
Ruch złożony i ruch względny Prowadzący: dr Krzysztof Polko
Tensor naprężeń Cauchyego
Statyczna równowaga płynu
Statyczna równowaga płynu
Tensor naprężeń Cauchyego
2. Ruch 2.1. Położenie i tor Ruch lub spoczynek to pojęcia względne.
Zapis prezentacji:

Wykład 2 Pole skalarne i wektorowe Funkcja wielu zmiennych Pochodna cząstkowa. Gradient Dywergencja Rotacja

Funkcja jednej zmiennej Zmienna niezależna Zmienna zależna

Funkcja jednej zmiennej Wykres y=f(t) jest krzywą płaską

Funkcja wielu zmiennych Zmienna zależnat Zmienna niezależna

Funkcja wielu zmiennych Wykres – powierzchnia w 3D

Pochodna cząstkowa Pochodna z funkcji jednej zmiennej ( względem tej zmiennej) jest gradientem funkcji; Pochodna cząstkowa funkcji wielu zmiennych to pochodna tej funkcji względem jednej ze zmiennych niezależnych;

Pochodna cząstkowa Inne zmienne niezależne traktujemy jako stałe; Pochodna cząstkowa jest gradientem powierzchni w kierunku danym przez tę zmienną, względem której liczono pochodną: pochodna cząstkowa względem x

Przykład Pochodna cząstkowa funkcji: względem x (traktujemy y jako stałą): względem y (traktujemy x jako stałą):

Pole skalarne i wektorowe Pole skalarne opisuje funkcja skalarna wielu zmiennych ( np. ciśnienie, temperatura) Pole wektorowe – funkcja wektorowa wielu zmiennych (np.prąd powietrza, ciepła, pole magnetyczne).

Pole skalarne i wektorowe np.

Pole skalarne i wektorowe Pole wektorowe (2D) : np.

Pole wektorowe Przepływ wody wokół podpory mostu

Pole skalarne Głębokość wody w Auckland Harbour

Pole wektorowe Prądy wodne w Waitemata Harbour

Operator Gradientu Rozważmy funkcję skalarną f = f (x, y, z). Jak policzyć jak szybko f zmienia się wzdłuż pewnej krzywej C opisanej równaniem: s jest długością mierzoną wzdłuż C; chcemy policzyć pochodną f względem s aby stwierdzić jak szybko zmienia się ona względem C. Niech w jest równa wartości f na krzywej C:

Operator Gradientu krzywa C t Kontury f (x, y, z) = constant

Operator Gradientu Aby obliczyć jak f zmienia się wzdłuż C liczymy pochodną: Prawa strona może być też zapisana tak:

Operator Gradientu Czyli: gdzie t jest jednostkowym wektorem stycznym do s:

Operator Gradientu Operator gradientu : lub:

Przykład Oblicz gradient funkcji: Gradient :

Operator gradientu grad f tworzy pole wektorowe z pola skalarnego f Aby zinterpretować grad f piszemy: q jest kątem między wektorem stycznym t i wektorem grad f . Ta pochodna jest największa gdy q = 0 i cosq = 1. grad f jest wektorem, który jest równy maksimum szybkości zmian f i wskazuje kierunek maksimum szybkości zmian.

Powierzchnie w 3D Wektor gradientu w punkcie P jest prostopadły do płaszczyzny stycznej do powierzchni w punkcie P. Tak więc wektor normalnej n do powierzchni w punkcie P: C t n P

Operator dywergencji Prędkość cieczy lub gazu może reprezentować wektor pola, tzn. Dywergencja jest miarą źródłowości pola.

Operator dywergencji Rozważmy skalar: Jeśli v > 0 ciecz wypływa ze źródła Jeśli v < 0 ciecz wpływa do pewnego punktu

Operator dywergencji Operator dywergencji (div) daje skalar jeśli działa na funkcję wektorową Operator gradientu (grad) – daje wektor jeśli działa na funkcję skalarną

Operator Laplace’a uwaga: div(grad f ) pisze się tak: To jest operator Laplace’a Używany jest do modelowania fal, zjawisk dyfuzji i in.

Operator rotacji Prędkość ruchu obrotowego (np. bryły sztywnej) można określić stosując rotację; Niech wektor prędkości punktów bryły reprezentuje wektor pola

Operator rotacji Operator rotacji wektora pola:

Operator rotacji W postaci macierzowej:

Przykład Oblicz rot v dla:

Sens fizyczny rotacji Dla płynącej cieczy, rot v oznacza, że mamy do czynienia z wirami: rot v jest wektorem skierowanym wzdłuż osi obrotu; jego kierunek określa reguła prawej dłoni; Przy obrocie bryły sztywnej wokół ustalonej osi: rot v jest wektorem skierowanym wzdłuż tej osi; długość rot v jest równa podwojonej prędkości kątowej.

Podsumowanie Gradient Dywergencja Rotacja Maksimum szybkości zmian i kierunek maksymalnej szybkości zmian pola skalarnego skalar  vektor Dywergencja Wskazuje źródło pola wektor  skalar Rotacja Określa obrót wektora pola wektor  wektor