Jaki jest rozkład wybranych cech dominujących i recesywnych wśród populacji uczniów klas 1? Prezentacja grupy B

Cel naszego projektu Zbadanie ile osób w klasach 1 posiada cechy dominujące, a ile recesywne.

Przeprowadzenie ankiet:

Wyniki przeprowadzonych ankiet : dziewczęta.

Wyniki przeprowadzonych ankiet : chłopcy

Drzewko genetyczne:

Z drzewka wynika, że cechy dominujące bądź recesywne są przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Wnioski: 1. Większość uczniów klas 1 posiada cechy recesywne. 2. Dzieci dziedziczą rodzaj włosów po rodzicach. 3. Rozkład cech dominujących wynosi 46,25%, natomiast cech recesywnych wynosi 57,75%.

Potwierdzone hipotezy: 1. W klasach 1 jest więcej osób o niebieskich oczach. 2. W klasach 1 jest więcej osób o brązowych włosach. 3. W klasach 1 jest więcej osób o prostych włosach. 4. W klasach 1 jest więcej chłopców o zielonych oczach. 5. W klasach 1 jest więcej chłopców o czarnych włosach 6. W klasach 1 jest więcej chłopców o prostych włosach. 7. W klasach 1 jest więcej dziewcząt o brązowych oczach. 8. W klasach 1 jest więcej dziewcząt o brązowych włosach. 9. Nie ma związku między ilością cech dominujących i recesywnych u danej osoby. 10. Chłopcy mają większą ilość cech dominujących niż dziewczęta 11. Tylko dziewczynki mają same dominujące cechy. 12. Jeśli dziewczyna ma niebieskie oczy to ma również brązowe włosy. 13. Jeżeli rodzice dziewczynki mają proste włosy to ona tez ma. 14. Jeśli mama ma proste włosy to i dzieci mają proste. 15. Jeśli mama ma kręcone włosy to i dzieci maja kręcone. 16. Jeśli tata ma proste włosy to i dzieci mają proste włosy 17. Jeśli tata ma kręcone włosy to i dzieci mają kręcone włosy. 18. Jeśli chłopak ma niebieskie oczy to ma również brązowe włosy.

Wykorzystywanie badania DNA w kryminalistyce   Próbki DNA mogą posłużyć do identyfikacji. Wycinki materiału genetycznego pobrane na miejscu przestępstwa mogą pomóc w ustaleniu, czy sprawca tu przebywał, z prawie 100-procentową pewnością.

Jak to działa? Podczas badań kryminalistycznych DNA jest izolowane z próbki materiału takiego jak białe ciałka krwi, sperma, włosy bądź kości. Następnie enzymów. Fragmenty DNA są oddzielane i umieszczane na podłożu z przejrzystego żelu następnie umieszcza się je w polu elektrycznym. Próbki mają ładunek ujemny więc poruszają się w polu w kierunku anody (elektrody dodatniej). Mniejsze fragmenty poruszają się szybciej od większych, więc po wyłączeniu pola elektrycznego fragmenty zostaną „posortowane". Próbki są następnie absorbowane przez membranę nylonową i oznaczane za pomocą swoistych „metek" z materiału radioaktywnego, które dołączają się do łańcuchów.

Co dalej ? Gdy do membrany przyłożymy film czuły na promieniowanie gamma i rentgenowskie, to na błonie w miejscach, gdzie znajdują się molekuły DNA, otrzymamy zaczernienie. Po wywołaniu filmu uzyskamy obraz rozmieszczenia fragmentów DNA w membranie. Od podejrzanego pobiera się DNA, i naukowcy mogą porównać obydwa łańcuchy kwasu deoksyrybonukleinowego. Gdy łańcuchy pasują do siebie, to znaczy, że dana osoba przebywała na miejscu przestępstwa.