Secesja Anglia i Francja – Art. Nouveau Niemcy – Jugendstil Hiszpania – Modernismo Włochy – Stile Florale Wiedeń, Monachium i Berlin – Sezessionstil – Polska – secesja

Źródła i inspiracje Sztuka Williama Blake’a Symboliczna, wizyjna, przejęto z niej rozjaśnioną kolorystkę, płynność kształtów i miękką linię. Blake łączył poezję, grafikę i liternictwo.

2. Prerafaelici i Ruch Sztuki i Rzemiosła (Arts & Cratfs) Na nich oddziałała sztuka Blake’a. Łączył ich podobny program estetyczny: chęć zerwania z historyzmem pragnienie zbliżenia sztuki do mas (niespełniony) odrodzenie sztuki podziw dla gotyku waga przywiązywana do wyrobów użytkowych

Warsztaty W. Morrisa produkowały przedmioty codziennego użytku ręcznie wyznawano zasadę integralności motywu z płaszczyzną przez stosowanie płaskich plam barwnych i linii powstały całe dzieła w jednolitym stylu – Czerwony Dom W. Morrisa, którego architektura, wnętrza, meble i wszystkie drobiazgi były w tym samym stylu.

Red House

Gotyk upodobanie do pionowych kształtów wydłużanie postaci używanie prawdziwych materiałów uwidacznianie konstrukcji odnowienie zapomnianych technik i rzemiosł – np. witraż, materiałów – np. cyna

Neorokoko/ rokoko, zwł we Francji i Belgii. stosowanie organicznych form stylizacja motyw miękkiego linearnego kształtu asymetria delikatna tonacja barwna

Sztuka Dalekiego Wschodu (modę na chińszczyznę przeżywało już rokoko, a na japońszczyznę impresjonizm) płaska plama barwna czarny, płynny, precyzyjny kontur wyszukana kolorystyka asymetria, kontrast dużego pustego tła i małych zgrupowanych form miękkie kształty wyrafinowanie i stylizacje łączenie obrazu z tekstem, napis był integralną częścią kompozycji

Toulouse-Lautrec, czerpał ze sztuki japońskiej, płaska plama barwna i kontur, mocna kontrastowa kolorystyka

Van Gogh – ostre zestawienia barwne, sztuka symboliczna i ekspresyjna oddziaływująca na ekspresyjny kierunek secesji

P. Gauguin – asymetria, wytworne zestawienia barwne, płaska plama i kontur, lekka rytmizacja kompozycji, silna synteza kształtów i barw, nastrój tajemnicy

Puvis de Chavannes program estetyzujący, radość dla oczu wytworna, wyszukana gama kolorystyczna nie licująca z poważnym tematem, np. obraz „Biedny rybak”.

Sztuka Islamu horror vacui – wypełnianie ciasno tła formami i motywami zacieranie tektoniczności architektury duża rola dekoracji i ornamentu łączenie pisma z obrazem wysmakowana kolorystyka