- pojęcia, fazy uzależnienia, symptomy NARKOTYKI - pojęcia, fazy uzależnienia, symptomy

- pojęcia, fazy uzależnienia, symptomy NARKOTYKI - pojęcia, fazy uzależnienia, symptomy   Narkotyk - substancja pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działająca na ośrodkowy układ nerwowy, wykorzystywana w celach medycznych i niemedycznych, powodująca efekty natury psychofizycznej m.in. uspokojenie, zniesienie bólu, odurzenie, euforię, pobudzenie lub sen, której systematyczne zażywanie w konsekwencji prowadzi do uzależnienia.

Skłonność do nadużywania różnych substancji, mających określony wpływ na psychikę człowieka, można wyróżnić następujące jej formy: I. Skłonność do nadużywania narkotyków - narkomanię, czyli stałe lub okresowe przyjmowanie w celach niemedycznych środków odurzających lub substancji psychotropowych albo środków zastępczych w wyniku, czego może powstać lub powstaje uzależnienie. Narkomanią nazywa się też - ciężką formę toksykomanii, czyli rodzaj przewlekłych zatruć świadomych przynoszących jednostce i społeczeństwu szkodę. Stan ten charakteryzuje się: nieodpartą koniecznością przyjmowania danej substancji psychoaktywnej, psychicznym i fizycznym uzależnieniem, tendencją do zwiększania dawki (nie zawsze), zdobywaniem jej wszelkimi dostępnymi sposobami.

II. Skłonność do nadużywania leków - lekomanię, czyli stan zależności psychicznej lub fizycznej albo obu razem, jaki występuje w wyniku systematycznego lub okresowego przyjmowania leków. Dotyczy to niepohamowanego i nie kontrolowanego nadużywania leków. III. Skłonność do nadużywania  - używek szkodliwych, czyli alkoholu, tytoniu i innych używek i substancji szkodliwych, które również  powodują uzależnienie.

Wyróżniane są trzy rodzaje zależności: 1. Zależność psychiczna - to stan przymusowy (trudna do przezwyciężenia potrzeba, chęć), w którym konieczne jest okresowe lub ciągłe przyjmowanie środka, który wywołał zależność. 2. Zależność fizyczna - stan patologiczny wywołany poprzez powtarzanie podawania organizmowi niektórych środków psychoaktywnych (co powoduje adaptację ośrodkowego układu nerwowego do tej substancji), a nagłe ich odstawienie wywołuje występowanie tzw. zespołu abstynencyjnego, charakterystycznej grupy objawów fizycznych i psychicznych. 3. Zależność społeczna - chęć sprostania naciskowi grupy, uleganie modzie w odniesieniu do używanych środków psychoaktywnych.

Zespół abstynencyjny (głód narkotyczny) - objawy fizyczne i psychiczne przejawiające się w momencie, gdy osoba uzależniona zostaje pozbawiona narkotyku. Są one charakterystyczne dla danego środka odurzającego, jednak bywają często bardzo zróżnicowane w zależności od stopnia uzależnienia, wielkości przyjmowanej dawki, rodzaju zażywanego narkotyku Objawy te to m.in.: fizyczne: nudności, drżenie, skurcze, wymioty, potliwość, wysięki z nosa, ziewanie, przekrwione oczy, wzrost temperatury ciała, bóle mięśni, przyśpieszenie czynności serca i rytmu oddychania oraz inne psychiczne: lęk, apatia, irytacja, dezorientacja, omamy, psychozy itp.

Tolerancja - konieczność używania coraz większych dawek danego środka dla uzyskania działania równego początkowemu. Czyli aby uzyskać ten sam efekt, należy zwiększyć dawkę tego samego narkotyku. Powoduje to, że po pewnym czasie dawki mogą dochodzić do wielkości, których działanie jest tak toksyczne, że następuje wstrząs chemiczny, którego następstwem często jest śmierć, gdyż organizm nie jest w stanie przyjść takiej ilości toksyn (trucizn).

CHARAKTERYSTYCZNE SYMPTOMY MOGĄCE WSKAZYWAĆ NA ZAŻYWANIE NARKOTYKÓW I CHARAKTERYSTYCZNE SYMPTOMY MOGĄCE WSKAZYWAĆ NA ZAŻYWANIE NARKOTYKÓW I. Zmiany w zachowaniu osoby: - nagła zmiana nawyków - pojawiają się wahania nastroju i aktywności (często naprzemiennie zmęczenie z euforią) - izolowanie się od bliskich i znajomych - pojawiają się nowi ?dziwni? koledzy i koleżanki - tajemnicze, krótkie rozmowy telefoniczne, nagłe wyjścia - posługiwanie się niezrozumiałym językiem (slangiem) - naśladowanie osób ze świata subkultur gdzie narkotyki odgrywają ważną rolę - bunt, łamanie ustalonych zasad, napady agresji i złości - pojawiają się problemy finansowe i na tym tle dochodzi do konfliktów - wynoszenie wartościowych przedmiotów i niekorzystne zamiany rzeczy - niewytłumaczalne spóźnienia, późne powroty - kłamstwa, oszustwa - pomniejszanie wszelkich autorytetów, wprowadzanie relatywistycznych poglądów - bełkotliwa i niewyraźna mowa - nadmierny apetyt lub brak apetytu - spadek zainteresowania ulubionymi zajęciami - problemy w szkole (nauka, frekwencja, łamanie zasad)

II. Wygląd zewnętrzny: - blada, ziemista, zmieniona cera - krosty i owrzodzenia (szczególnie w okolicy nosa) - przekrwione oczy, rozszerzone lub zwężone źrenice - spadek ciężaru ciała - zasinienia i nakłucia (przeguby dłoni, łokci, pachwiny i okolice kostki) - zaniedbanie w sferze higieny osobistej - nowy styl ubierania się - zmiana wyglądu (fryzury i koloru włosów, kolczyki, tatuaże, ostry makijaż itp.) Ciało i jego wygląd to często wierne odbicie "duszy", również jej problemów, niepokojów i tajemnic. To samo można powiedzieć o ubiorze, co prawda "nie szata zdobi człowieka", ale w obecnych czasach często to właśnie ona jak nigdy dotąd, służy do wyrażania poglądów właściciela na życie, przyporządkowuje go do danej społeczności i grupy.

III. Objawy chorobowe - uporczywy suchy kaszel - wysięk z nosa - osłabienia i omdlenia - wymioty, zaparcia lub rozwolnienia - częste przeziębienia i infekcje - gwałtowne zmiany ciśnienia krwi oraz skoki temperatury ciała - nagłe pogorszenie stanu uzębienia - złe wyniki badań moczu i krwi - bóle różnych części ciała - depresja i problemy natury psychicznej.

FAZY UZALEŻNIENIA Faza I - poznawanie stanu odurzenia Jest to okres pierwszych kontaktów z narkotykami, zażywane są one zwykle „ przy okazji”. Dzieje się to na imprezach towarzyskich, w czasie koncertów, najczęściej pod presją otoczenia. Łatwo osiąga się stan odurzenia dzięki niskiej tolerancji. Faza II - stan odurzenia dla przyjemności Rozpoczyna się poszukiwanie narkotyku. Poznaje cenniki i osoby, które zajmują się sprzedażą, ponieważ w tej fazie pojawiają się nowe środki silniej działające, np. amfetamina, haszysz, za które trzeba zapłacić. Zwiększa się tolerancja organizmu na narkotyki, dlatego większa jest częstotliwość ich zażywania. W tej fazie narkotyk jest traktowany jako lekarstwo na wszelkie dolegliwości, pomaga znosić przykre sytuacje i uczucia, pełniąc rolę mechanizmu obronnego. Osoba zamyka się w sobie, staje się coraz częściej agresywna, pojawia się strach przed wykryciem i utratą kontaktów oraz utratą kontroli nad przyjmowanymi środkami. Pojawiają się początki kłamstwa, pożyczania pieniędzy i kradzieży.

Faza III - odurzenie staje się celem nadrzędnym Uczucie odurzenia staje się najważniejszą sprawą w życiu. Wzrasta tolerancja na środki odurzające, narkotyki przyjmowane są codziennie, coraz częściej w samotności. W tej fazie traci się kontrolę nie tylko nad przyjmowaniem narkotyków, ale też i nad całym życiem. Zachowanie takiej osoby staje się coraz bardziej konfliktowe, pojawiają się kłamstwa, kradzieże, handel narkotykami, porzucenie szkoły. Pogarsza się stan zdrowia, obniża się samoocena, pojawia się chwiejność nastroju i kłopoty z komunikacją. Faza IV - odurzenie staje się normą Narkotyki stają się czymś powszechnym, niezbędnym do życia jak jedzenie, czy picie. W tej fazie narkotyków nie bierze się po to, aby być odurzonym, lecz po to, by funkcjonować. W związku z tym dochodzi do całkowitego wyniszczenia organizmu. Pojawia się depresja wymuszająca przyjęcie środka odurzającego. Człowiek staje się niezdolny do normalnego życia. Tylko pomoc innych może uratować go przed śmiercią. Bibliografia J. Wrona www.narkoslang www.narkotyk.co