OWOC RÓŻY– SUPEROWOC DLA ZDROWIA DLA ŻYCIA

Na początek … zdrowie dzieci Jeszcze kilkadziesiąt lat temu normą była - łyżeczka syropu różanego dawana dzieciom każdego dnia. Wiadomo było, że podniesie to poziom witamin i zapobiegnie przeziębieniom. I nagle, niemalże w jednej chwili, syrop różany zniknął z półek - wobec larum jakie się podniosło – oto słodki syrop różany okazał się zabójczy dla dziecięcych zębów. I rzeczywiście był słodki, ale zęby psuły się przez rodziców, którzy – by ukoić swoje pociechy do snu – w syropie zanurzali smoczki. je

… Zdrowie osób starszych Dzisiaj, wiele lat później, syrop różany powrócił na apteczne półki. Ma już inne etykiety, zmieniono jego przeznaczenie i nie znajdziemy go więcej wśród produktów dla dzieci albo specyfików witaminowych. Teraz stoi obok niezwykle drogich suplementów, które ogłoszono wielkim osiągnięciem w leczeniu artretyzmu. Cena różanego specyfiku niezwykle przy tym wzrosła.

Nasze zdrowie! W efekcie powstała ogromna ilość preparatów, wiele z nich w formie tabletek, które miałyby pomagać przy artretyzmie, łagodzić ból. Jednak większość z nich nie może przynieść żadnego efektu (poza efektem placebo) ponieważ ilość aktywnych składników, kótre w nich pozostają jest znikoma. Świeży, czysty sok z róży nie jest już (jeszcze?) dziś popularny.

Europa W całej Europie owoce i płatki róży są znaen jako surowiec dla przetwóstwa spożywczego: Róża znana jest jako: gratte-cul (Francja), nyper (Norwegia), hyben (Dania), nypon (Szwecja) rósaberjum (Islandia), Hagebutten (Niemcy).

Dzika róża w czasach wojny Podczas II wojny światowej w Wielkiej Brytanii, znaleziono szczególne rozwiązanie problemu, jakim był przedłużający się, stały niedostatek świeżych owoców i warzyw. Brytyjczycy uznali owoce róży, obrastające przydomowe żywopłoty, za „nasze najlepsze rodzime źródło witaminy C”. Zbiór i przetwarzanie owoców róży stały się ważną sprawą dla brytyjskiego rządu i w końcu syrop różany – jako rzecz niezastąpiona – był rozporowadzany wśród obywateli.

Różana historia Claire Loewenfeld Wszystko wydarzyło się dzięki Claire Loewenfeld – jej wielkiej pasji, doświadczeniu i pomysłom. Napisała doThe Times i British Medical Journal o negatywnym wpływie braku odżywczych wartości codziennej diety w zdrowie społeczeństwa. Przygotowała również ulotkę zatytułowaną Wild Rose Hips in War Time (Dzika Róża w czasie wojny), 18 000 sztuk rozesłała do domów prywatnych i instytucji, szkół oraz szpitali. W odpowiedzi na te działania, rząd zorganizował ogólnonarodowy zbiór owoców róż z porastających żywopłoty i przydroża krzewów, które z pomocą Instytutów Kobiecych, przerabiane były na syrop dla dzieci. Wolontariusze spędzili wiele godzin biorąc udział w akcji zorganizowanej przez Ministerstwo Zdrowia. "Fruit from the hedgerows - Vitamins in Rose Hips,". The Times. 29 August 1941. "Vitamins in Rose Hips". The Times. 4 October 1941.

Rządowy przepis na syrop różany Źródło: The Hedgerow Harvest, MoF, 1943  Rozdrobnić 900g umystych owoców róży w maszynce do mięsa i wrzucić do 1.7 litra gotującej się wody. Doprowadzić do wrzenia, zdjąć z ognia i pozostawić na 15 minut. Wlać do worka tetrowego i pozostawić aż do większość płynu odcieknie. Pozostałe owoce włożyć ponownie do garnka z 852ml wrzącej wody i pozostawić na ogniu na10 minut. Następnie znowu odcisnąć w tetrze. Należy sprawdzić, czy wszystkie ostre włoski zostały usunięte i można jeszcze raz odcisnąć. Uzyskany płyn przełożyć do czystego garnka i gotować aż do uzyskania około 852ml płynu. Dodać 560g cukru i gotować przez następne 5 minut. Rozlać do przygotowanych wcześniej sterylnych, ciepłych butelek lub słoików, natychmiast zakręcić. Mniejsze pojemniki są lepsze, ponieważ syrop może być przetrzymywany tylko 2-3 tygodnie po otwarciu. Trzymać w zamkniętej szafce, bez dostępu światła. Syrop może być używany do puddingu, do mleka lub lodów albo po prostu przyjmowany jedną łyżeczkę dziennie.

Skandynawska tradycja Owoce róży długo były źródłem życiodajnej witaminy C w Europie Północnej, w szczególności, kiedy import cytrusów był ograniczony ze względu na odległości lub sytuację polityczną. Wykorzystywane były owoce Rosa rugosa – róży pomarszczonej, „róży żywopłotowej” i „psiej róży” Rosa canina. Dziś w sklepach z żywnością „bio”, „eko” czy „organic” często spotkamy suszone owoce.

Skandynawska ZUPA Z OWOCÓW RÓŻY

Ziołowy spacer we Francji… Znana angielska zielarka Jill Davies na spacerze po francuskiej łące znajduje oregano, a zaraz obok… krzak róży owocowej. http://www.herbs-hands-healing.co.uk/ http://www.youtube.com/watch?v=JthHq-8u8U8

Różany proszek… z Chile do Francji Deklarowana zawartość witaminy C : ok. 100 mg w 100g.

Francuskie Petales de Roses

Płatki róży w Ayurvedzie - Gulkand Konfitura z płatków róży jest również doskonale znana w tradycyjnej medycynie indyjskiej jako Gulkand. Słodki przysmak znajduje się na liście najlepszych leczniczych środków o rozległym działaniu dla zdrowia: Gulkand tradycyjnie używany jest jako chłodzący tonik, przeciwdziałający zmęczeniu, ospałości, bólom mięśni, dolegliwościom gastrycznym, swędzeniu i stanom związanym z przegrzaniem organizmu. Zaleca się stosowanie 1 – 2 łyżeczek gulkandu, aby zredukować zakwaszenie żołądka i „przegrzanie”, pomaga również w leczeniu wrzodów. pomaga w redukcji odczucia pieczenia w podeszwach i dłoniach, jest silnym antyoksydantem i ma właściwości odmładzające,  

Płatki róży w Ayurvedzie - Gulkand • stosowany w leczeniu owrzodzeń jam ustnej, wzmacnia zęby i dziąsła; • redukuje bóle miesiączkowe; • poprawia apetyt, trawienie i reguluje pracę układu pokarmowego; • Gulkand pomaga usunąć toksyny z organizmu i oczyścić krew, tym samym wpływa na poprawę cery i zapobiega powstawaniu trądzika, czyraków, zaskórników itp.; • redukuje nadmierne pocenie się i nieprzyjemny zapach ciała; • działa moczopędnie; • wpływa uspokająco na system nerwowy, pomaga w redukcji stresu.  Zaleca się stosować 2 łyżeczki gulkandu przed wyjściem na słońce, co może zapobiec udarowi słonecznemu. http://healthmeup.com/news-healthy-living/ayurvedic-home-remedies-top-11-health-benefits-of-gulkand-rose-petal-jam/21735 http://ayurveda-foryou.com/archive/gulkand.html

Turcja: International Rose Hip Conference The International Rose Hip Conference miała miejsce w 2004 in Turcji, zorganizowana przez the International Society for Horticultural Society. Zaprezentowany został bardzo szeroki zakres tematów, przedstawiono ponad 50 referatów i wystąpień z wielu europejskich krajów. Proceedings available here: https://openlibrary.org/books/OL17628367M/Proceedings_of_the_1st_Internationa l_Rose_Hip_Conference http://catalog.hathitrust.org/Record/009627675

Tradycja Polskiej Róży

Tradycja Polskiej Róży Profesor Jan Milewski (1895-1983) Poświęcił ponad 20 nad przebadanie gatunków i odmian dzikich róż występujących w Polsce. Spośród nich wyselekcjonował odmianę najlepszą dla uprawy plantacyjnej i posiadającą najwięcej witaminy C – Rosa rugosa. Po II wojnie światowej popularyzował różę wśród lokalnych społeczności Mazowosza i pracował nad recepturami soków i syropów różanych. Prof. Milewski stworzył wysokowitaminową hybrydę – zawierającą 2500 mg kwasu aslorbinowego w100 mg surowca.

Tradycja Polskiej Róży Profesor Stefan Mrożewski (1907-1971) Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego – Wydział Inżynierii Produkcji, Zakład Przetwórstwa Owoców i Warzyw W latach 60. i 70. przetwórstwo owoców i płatków róży było, dzięki prof. Mrożewskiemu, głównym tematem prac dyplomowych i badań naukowych prowadzonych w Zakładzie, wiele z podjętych wówczas problemów i zaproponowane rozwiązanie pozostają do dziś aktualne.

Tradycja Polskiej Róży Prof. Milewski i prof. Mrożewski byli inicjatorami i realizatorami programu państwowego, którego celem była poprawa zdrowia społeczeństwa poprzez powszechną suplementację witaminą C pochodzącą z owoców róży. Powstały wówczas planatcje różane w całej Polsce, wdrożono technologie przetwarzania owoców i płatków różanych, powstały zakłady produkcyjne. Sok różany dostarczany był grupom największego zapotrzebowania, a tak wytypowano wtedy… marynarzy i górników. Wiele czynników wpłynęło na to, że projekt, po kilkunastu latach badań i wdrożeń został zatrzymany. Pod koniec lat 70. Polska Róża została ponownie odkryta przez Ernesta Michalskiego, inżyniera i pasjonata. Od tego czasu założono wiele ekologicznych już plantacji różanych, a sok różany staje się znanym wszystkim Polakom napojem.

Tradycja Polskiej Róży Wyjątkowe osiągnięcia w przetwarzaniu owoców róży, Zachowana duża ilość witaminy w soku oraz innych produktach, 470 mg in 100 ml

Polska Róża - PROSZEK Unikalne osiągnięcia przy użyciu nowoczesnych metod przetwórstwa. Proszek różany, otrzymany w procesie liofilizacji, daje najlepsze rezultaty, pod względem zachowania witaminy C: 2500 mg in 100 g !

Tradycja Polskiej Róży Propagowanie owoców róży Produkcja wysokiej jakości produktów zawierających największe ilości witaminy C Fundacja – Instytut Polska Róża Konferencje, nagrody i granty dla naukowców

Angielski smak Polskiej Róży Opinie sędziów: Product Name: Rose Hip Syrup (**) Piękny bursztynowy kolor, bardzo przyciągający. Smak bardzo naturalny, czysty i nieprzesłodzony, czuć niemal nutę passiflory, bardzo przyjemny. Uznaliśmy, że produkt jest wspaniały i może być używany na wiele sposobów. Fantastyczny aromat, przypominający zapach passiflory. Złożony, pyszny smak. http://greattasteawards.co.uk/

Angielski smak Polskiej Róży Rose Hip Preserve (*) Piękny kolor i błyszczące finish. Interesująca tekstura. Sędziowie pokochali subtelny owocowy kwiatowy smak. Cudowny pod względem słodkości. Może być podawany zarówno z potrawami słodkimi, jak i pikantnymi. Słodki, delikatny smak,

Związki bioaktywne – owoc róży W owocu róży oznaczono dotąd dziesiątki związków bioaktywnych, badania przeprowadzone w ciągu ostatnich 60 lat pokazują, że jest on źródłem substancji o potencjale farmakologicznym jak również może być wykorzystany w tzw. żywności funkcjonalnej. Związki występujące najliczniej: Witaminy: C, K, B1, B2; Flawonoidy Karotenoidy Kwasy fenolowe Antocyjany Taniny Polisacharydy Tokoferole Kwasy tłuszczowe nienasycone Kwasy organiczne Pektyny

Związki bioaktywne – płatki róży Płatki róży również wykazują wysoką zawartość bioaktywnych związków: Flawonoidy (kampferol, kwercytyna) Antocyjnay Karotenoidy Taniny Kwasy fenolowe

Nasiona – olej Również nasiona znajdujące się wewnątrz nibyowocni, czyli owoc właściwy mają silne działanie antyoskydacyjne.  Olej z nich wysiśnięty zawiera spore ilości witaminy C oraz kwasy tłuszczowe omega 3 i 6 Jest wykorzystywany głównie w kosmetyce.

Witamina C in owocu róży Ile? Surowiec (owoc róży) 840 – 3000 mg in 100 g, w zależności od odmiany Dla przykładu cytryna, powszechnie kojarzona z witaminą C zawiera 30 -50mg /100 g

Witamina C w owocu róży i innych owocach

Witamina C zawartość w produktach rynkowych Polska technologia, oparta na tradycyjnych recepturach, pozwala na minimalizację straty witaminy C podczas przetwarzania Nasze produkty zawierają w 100g SOK - 450 mg SYROP - 250 mg KONFITURA - 70 mg

Potencjał antyoksydacyjny Potencjał antyoksydacyjny produktów był badany na Wydziale Farmacji WUM. Badanie metodą EPR. M. Wasek, L.M. Krześniak, I. Wawer, 2001, Warszawa. Seasonal rosehip extract Rosehip syrup (PR) Rosahip syrup (Rosavit) Rosehip juice (PR) Syntetic ascorbic acid

Potencjał antyoksydacyjny  Product researched Radical Z scavenging potential (%) NATURAL VITAMIN C – ROSAHIP JUICE POLSKA RÓŻA   71,2 ROSAHIP SYRUP 65,4 POWDERED ROSEHIPS JUICE 81,2 VITAMIN C Acidum ascorbicum –200 mg 61,4 ROSAVIT 12,1   Najlepszą skuteczność antyoksydacyjną (81,2%) uzyskała próbka moszczu z owoców dzikiej róży ( pomimo zastosowanego 10-krotnie mniejszego stężenia w porównaniu do stężenia syropów i syntetycznej witaminy C)

Kwas askorbinowy jest źródłem życia

Ale … …miliony lat temu nasz nieznany przodek utracił niezwykle ważną zdolność – produkcji kwasu askorbinowego przez organizm.

Wadliwy gen „Niemal u wszystkich ssaków kwas askorbinowy produkowany jest w wątrobie, z glukozy. Proces ten przebiega etapami, a za każdy z etapów odpowiada inny enzym. Mutacja, która pojawiła się w organizmie naszego praprzodka zniszczyła jego umiejętność produkowania ostatniego z niezbędnych enzymó – L-gulakto-osydazy. Uniemożliwiło to przemianę L-gulaktonu w kwas askorbinowy, niezbędny dla przebiegi wielu różnych procesów biochemicznych. Brak tego enzymu sprawił, że zwierzę stało się podatne na liczne śmiertelne choroby, w tym szkorbut. Do dnia dzisiejszego, kiedy minęły miliony lat, wszyscy pochodzący od tego zmutowanego zwierzęcia, w tym także człowiek, posiadają enzymy pośredniczące, ale brak im ostatniego. I dlatego człowiek nie może produkować kwasu askorbinowego.” http://vitamincfoundation.org/stone/

Irwin Stone Biochemik, początkowo zajmujący się inżynierią produkcji spożywczej, badał działanie kwasu askorbinowego w konserwowaniu żywności. Zafascynowany witaminą C i jej możliwym szerokim zastosowaniem w odżywianiu i leczeniu podjął się przeprowadzenia rozległych badań i sformułował tezę o uszkodzonym genie i skazie genetycznej człowieka. Propagator wysokiej dziennej dawki witaminy C. Przyjaciel Alberta Szent-Gyorgyi i Linusa Paulinga.

Linus Pauling Pauling otrzymał w 1954r. Nagrodę Nobla w dziedzinie Chemii za swe dokonania naukowe, a w roku1962, za działania na rzecz pokoju przyznano mu Pokojową Nagrodę Nobla. Był wielkim propagatorem stosowania terapii megawitaminowej, suplementów diety oraz witaminy C w ogromnych ilościach. Sam przyjmował15 000 mg dziennie, odkąd w wieku 64 lat zachorował na raka odbytu. Dożył 93 lat. susceptible

Nowe rozwiązanie – stara zasada Polscy naukowcy zalecali codzienne spożywanie soku z róży, co pozwoliło by na dostarczenie ilości witaminy C zgodnej z RDA. Amerykańscy naukowcy zalecali przyjmowanie codziennie wysokich dawek witaminy C, co było możliwe tylko w warunkach szpitalnych, gdzie podaje się ją dożylnie. Dzisiaj możemy uzyskać bardzo duże ilości NATURALNEJ WITAMINT C, która może być dokładnie dozowana, dzięki przetwarzaniu owoców róży. Wielki i powszechny niedobór witaminy C może zostać uzupełniony z zastosowaniem reguły Hipokratesa: “Niech pożywienie będzie twoim lekarstwem, a lekarstwo pożywieniem.”

Fundacja Polska Róża Fundacja została założona w 2009 roku przez Ernesta Michalskiego, aby wspierać rozwój badań nad różą owocową na wielu różnych polach: metod uprawy, przetwórstwa, wykorzystania w diecie oraz ochronie zdrowia. Odbyły się dwie konferencje ogólnopolskie w SGGW w Warszawie, we współpracy z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym oraz Uniwersytetem Medycznym w Lublinie.

Fundacja Polska Róża Fundacja prowadzi otwarte wykłady i spotkania na temat powodów i możliwości wykorzystania przetworów z róży w codziennej diecie oraz w leczeniu chorób. Wydaje broszury i książki o tematyce dobrego odżywiania i ochrony zdrowia. Działa w środowisku rolniczym i prowadzi punkt konsultacyjny dla nowych i już działających plantatorów oraz plantację pokazową. Współpracuje ze środowiskiem naukowym, w roku 2011 została przyznana Nagroda Fundacji za prace naukowe dotyczące róży.

POLSKA RÓŻA Fundacja Ernesta Michalskiego – Instytut Polska Róża ul. Rakowiecka 34, Warszawa www.dzikaroza.pl fundacja@polskaroza.pl Zakład Przetwórstwa Owoców i Warzyw, inż. Ernest Michalski Róży 5, Falenty Nowe, 05-090 Raszyn biuro@polskaroza.pl www.polskaroza.pl