Marcin nowak, Wojciech baszczyk Hibernate PostgreSQL Marcin nowak, Wojciech baszczyk
PostgreSQL Jest to jeden z najpopularniejszych wolnodostępnych systemów zarządzania relacyjnymi bazami danych Działa na wielu systemach operacyjnych Posiada mechanizm Multiversion Concurrency Control jednocześnie zachowując zasady ACID. Zawiera razszeżenia obiektowe - definiowanie nowych typów, czy dziedziczenie typów tablic Zgodność ze standardem SQL pgAdmin
PostgreSQL - ograniczenia
Instalacja silnika PostgreSQL W celu instalacji należy pobrać odpowiednią wersję ze strony: http://www.postgresql.org/download/ Instalacja jest bardzo prosta i intuicyjna – wystarczy zaakceptować licencję, odpowiednią liczbę razy kliknąć „next”, a końcu „finish” Pobrana paczka zawiera serwer bazy PostgreSQL oraz narzędzie do zarządzania bazą – pgAdmin III Tworzenie nowej bazy danych również bardzo intuicyjne
pgAdmin III – główne okno
pgAdmin III – zapytania SQL
Co to jest Hibernate? Framework będący warstwą pośredniczącą pomiędzy bazą danych a aplikacją Główną funkcjonalnością jest mapowanie obiektowo-relacyjne Składa się kilku podprojektów, jak HibernateAnnotations, HibernateShards, HibernateTools itd. NHibernate – implementacja mapowania obiektowo-relacyjnego dla platformy .NET
Dodawanie zależności Hibernate do projektu Można ręcznie pobierać odpowiednie jary, ale wygodniej wykorzystać Mavena Wymagane zależności: <groupId>org.hibernate</groupId> <artifactId>hibernate-core</groudId> <version>4.3.4.Final</version> Trzeba również dodać sterownik do silnika SQL: <groupId>org.postgresql</groupId> <artifactId>postgresql</artifactId> <version>9.3-1101-jdbc41</version>
hibernate.cfg.xml Podstawowy plik konfigurujący połączenie z bazą danych oraz mapowanie obiektowo-relacyjne Można w nim ustawić bardzo dużo parametrów, jednak w przypadku tego tutoriala ograniczymy się do podstawowych Najprościej ściągnąć szablon z Internetu i pozmieniać w nim odpowiednie pola
connection.driver_class – klasa sterownika silnika SQL connection.url – adres:port/nazwa_bazy connection.username, connection.password – oczywiste connection.pool_size – liczba połączeń w puli JDBC Uwaga: „ The built-in Hibernate connection pool is in no way intended for production use. It lacks several features found on production-ready connection pools. See the section discussion in Hibernate Developer Guide for further information.” ~http://docs.jboss.org/hibernate/orm/4.2/quickstart/en-US/html/ch02.html#hibernate-gsg-tutorial-basic-config
dialect – klasa wspomagająca tworzenie zapytań SQL dla konkretnego dialektu Pełna lista dialektów: http://docs.jboss.org/hibernate/orm/3.5/javadocs/org/hibernate/dialect/package-summary.html show_sql – włączenie/wyłączenie logowania przez hibernate treści zapytań SQL hbm2ddl.auto – parametr odpowiedzialny za generowanie schematu bazy danych na podstawie zdefiniowanego mapowania. Możliwe wartości: create – za każdym razem tworzy od nowa schemat bazy create-drop – tak samo jak wyżej, dodatkowo po zakończeniu działania dropuje bazę update – stara się aktualizować ewentualne zmiany schematu validate – sprawdza, czy schemat bazy zgadza się z mapowaniem
W tej sekcji listujemy wszystkie klasy, które mają zostać mapowane i zapisywane w bazie danych Jeżeli korzystamy z mapowania przy pomocy XML’a (o tym za chwilę), zamiast <mapping class=„klasa”/> należy użyć: <mapping resource=„ścieżka_do_pliku_mapującego.hbm.xml”/>
Klasa HibernateUtil Utworzenie sessionFactory jest kosztowne, więc wykonujemy je tylko raz jako zmienną statyczną ogólnodostępnej klasy W metodzie configure(string) podajemy ścieżkę dostępu do pliku hibernate.cfg.xml – względem katalogu resources, gdzie domyślnie szuka Hibernate Jedyny sposób utworzenia sessionFactory, który nie jest „deprecated” w Hibernate 4.3.x
Mapowanie obiektowo-relacyjne Na początku tworzymy klasy, których instancje chcemy przechowywać w bazie Standard POJO – Plain Old Java Object – prywatne pola, gettery i setery o nazewnictwie getNazwaPola() (ew. isNazwaPola() dla boolean) – bez żadnych udziwnień Następnie mapujemy obiekt na relację używając jedną z dwóch metod: starszej - przy pomocy plików XML nowszej - przy pomocy adnotacji
Mapowanie przez pliki XML Do każdej mapowanej klasy tworzymy odpowiadający plik nazwa_klasy.hbm.xml Wypisujemy wszystkie pola, które mają być odwzorowywane w bazie Niewygodne – zmiana w kodzie wymusza tę samą zmianę w pliku xml
Mapowanie przez adnotacje Nie trzeba tworzyć żadnych dodatkowych plików, całe mapowanie zawarte w adnotacjach Można adnotować pola albo gettery Mapowaną klasę oznaczamy przy pomocy @Entity, następnie oznaczamy jej pola nie będące typami prostymi oraz mające szczególne właściwości (np. klucz główny) odpowiednimi adnotacjami
Podstawowe adnotacje @Entity - klasa jest encją @Table(name=…) – nazwa tabeli w bazie, można ustawić dodatkowe opcje @Id – klucz główny @GeneratedValue(strategy=…) – strategia przydzielania id @Column(name=…) – nazwa kolumny, można ustawić dodatkowe opcje @ManyToOne – relacja wiele do jednego @OneToMany, @OneToOne, @ManyToMany – analogicznie @Embedded – pola zależnej klasy będą w tej samej tabeli (nie będzie tworzona osobna tabela) @Transient – pole nie będzie zapisywane @Lob – duży obiekt (large object)