Życie w czasach komunizmu Prezentacje przygotowała Patrycja Szuca VIa

Polska kiedyś…

Polska teraz…

PRL Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL) – oficjalna nazwa państwa polskiego w latach 1952–1989. Konstytucja PRL z 22 lipca 1952 r. znosiła urząd prezydenta. Jego rolę przejęła Rada Państwa – konstytucyjna kolegialna głowa państwa, na czele z Przewodniczącymi Rady Państwa. Kolejnymi przewodniczącymi Rady Państwa, gdy pełniła ona funkcję głowy państwa byli: Aleksander Zawadzki (20 listopada 1952 - 7 sierpnia 1964) Urząd nieobsadzony (zastępcy przewodniczącego):  Edward Ochab, Stanisław Kulczyński, Bolesław Podedworny, Marian Spychalski,  Józef Cyrankiewicz, Henryk Jabłoński, Wojciech Jaruzelski

Lech Wałęsa Lech Wałęsa (ur. 29 września 1943 w Popowie) – polski polityk i działacz związkowy. Współzałożyciel i pierwszy przewodniczący ”Solidarności”, opozycjonista w okresie PRL. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990–1995, laureat Pokojowej Nagrody Nobla (1983), przez tygodnik „Time” uznany za Człowieka Roku (1981) oraz za jednego ze 100 najważniejszych ludzi stulecia. (1999). W sierpniu 1980 brał udział w organizowaniu zaplanowanego przez Bogdana Borusewicza strajku w Stoczni Gdańskiej. 14 sierpnia dołączył do inicjujących w tym zakładzie protest Jerzego Borowczaka, Bogdana Felskiego i Ludwika Prądzyńskiego. Po przemówieniu do dyrektora Stoczni Gdańskiej Klemensa Gniecha, w którym przypomniał o swoim zwolnieniu, wszedł w skład Komitetu Strajkowego, a następnie stanął na jego czele. Po tym jak władze zgodziły się na główne postulaty (podwyższenie pensji, a także na tablicę upamiętniającą ofiary wydarzeń grudniowych i przywrócenie zwolnionych pracowników), Lech Wałęsa ogłosił przegłosowaną decyzję Komitetu Strajkowego o zakończeniu protestu. Jeszcze tego samego dnia, po konsultacji m.in. z przedstawicielami innych zakładów pracy, ogłosił strajk solidarnościowy, a następnego został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego.

Jan Paweł II Jan Paweł II właściwie Karol Józef Wojtyła (ur. 18 maja 1920 w Wadowicach, zm. 2 kwietnia 2005 w Watykanie) Lata 1981–1989 W tym czasie w Polsce zawiązał się Związek Zawodowy „Solidarność”, z którym papież sympatyzował. W grudniu 1981 prezes Rady Ministrów Wojciech Jaruzelski wprowadził stan wojenny, co doprowadziło do represji wobec członków „Solidarności”. W tym okresie Jan Paweł II często prowadził prywatne rozmowy z władzami polskimi i radzieckimi.

Mur Berliński Mur Berliński zwany był również eufemistycznie w języku propagandy NRD – antyfaszystowskim wałem ochronnym, od 13 sierpnia 1961 do 9 listopada 1989 oddzielał Berlin Zachodni od Berlina Wschodniego. Był on jednym z najbardziej znanych symboli zimnej wojny i podziału Niemiec. Podczas prób przedostania się przez strzeżone urządzenia graniczne do Berlina Zachodniego wielu ludzi zostało zabitych. Dokładna liczba ofiar jest sporna i niepewna, różne źródła podają od 136 do 238 śmiertelnych przypadków. Mur Berliński w 1986 roku

Za żelazną kurtyną Podział Europy Blok wschodni Blok zachodni Państwa komunistyczne, zależne od Związku Radzieckiego z gospodarką centralnie sterowaną przez państwo. Państwa demokratyczne, wolne, z gospodarką rynkową. Państwa czerwone (blok wschodni) Państwa niebieskie (blok zachodni)

25 rocznica Obrad Okrągłego Stołu 6 lutego 1989 r. w Pałacu Namiestnikowskim w Warszawie rozpoczęły się obrady Okrągłego Stołu. Porozumienia między opozycją solidarnościową a władzą, podpisane 5 kwietnia 1989 r., znacząco wpłynęły na upadek systemu komunistycznego i przemiany polityczne nie tylko w Polsce, ale również w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Postanowienia Utworzenie Senatu z liczbą 100 senatorów Kwotowe wybory do Sejmu Utworzenie urzędu Prezydenta PRL, wybieranego przez Zgromadzenie Narodowe na 6-letnią kadencję; Zmiana prawa o stowarzyszeniach, która umożliwiłaby rejestrację Solidarności Dostęp opozycji do mediów (np. raz w tygodniu półgodzinna audycja w TVP, reaktywowanie "Tygodnika Solidarność") Przyjęcie "Stanowiska w sprawie polityki społecznej i gospodarczej oraz reform systemowych" jednak bez większych konkretów w sprawie reform gospodarczych.