Narodziny lotnictwa wojskowego Wiesław Zdziabek

Sterowce

Niemiecki balon obserwacyjny. Balony umożliwiały obserwację na odległość ok. 15 km. Obsługa miała połączenie telefoniczne z dowództwem, co umożliwiało korygowanie ognia artyleryjskiego.

Silniki lotnicze Silnik rzędowy Silnik rotacyjny

Pierwsze samoloty w służbie wojska Samolot typu „Wright Farman IV Bleriot XI Antoinette VII Nieuport IV Albatros B.I

Zdjęcia lotnicze pozwalały na dokładne rozpoznanie umocnień polowych nieprzyjaciela

Royal Aircraft Factory F.E.2B F.E.2B był brytyjskim samolotem wielozadaniowym. Był samolotem dwupłatowym o konstrukcji drewnianej z ażurowym kadłubem. Gondola kadłuba była kryta częściowo drewnem, częściowo płótnem. Samolot miał silnik ze śmigłem pchającym, dzięki czemu możliwe było zamontowanie w nim karabinu maszynowego strzelającego do przodu.

Bristol "Scout C" Bristol „Scout” był dwupłatem konstrukcji drewnianej. Z blachy aluminiowej wykonane były tylko osłona silnika i pokrycie kadłuba po kabinę. Pozostała część kadłuba pokryta była płótnem.

Fokker E III Fokker E.III był niemieckim jednopłatowcem wyposażonym w solnik rotacyjny. Samolot ten był standardowo uzbrojony w pojedynczy zsynchronizowany karabin maszynowy. Fokker E.III był jednopłatem o konstrukcji mieszanej. Prostokątny kadłub tworzyła kratownica spawana z rur stalowych, usztywniona drutem. Kadłub był kryty głównie płótnem, jedynie przednia część kratownicy przed kabiną kryta była blachą duralową.

Nieuport 11 Nieuport 11 był zbudowanym w 1915 r. francuskim półtorapłatem. Jego napęd stanowił silnik rotacyjny, dzięki któremu samolot osiągał prędkość ponad 160 km/ha.

Rozmieszczenie karabinów maszynowych w samolotach Nieuport

Sopwith „Triplane” Sopwith „Triplane” to brytyjski jednomiejscowy myśliwiec z okresu I wojny światowej w układzie trójpłatowca. Jego uzbrojenie strzeleckie stanowił jeden zsynchronizowany karabin maszynowy Vickers. był oceniany jako maszyna łatwa i przyjemna w pilotażu charakteryzująca się bardzo dobrymi własnościami lotnymi. Posiadał on tak dobrą stateczność.

Fokker Dr I Niemiecką odpowiedzią na angielskiego Sopwith „Triplane” był trójpłatowy myśliwiec Fokker Dr I. Dr.1 był wolnonośnym trójpłatem z kratownicowym kadłubem krytym płótnem. Jego uzbrojenie to 2 karabiny maszynowe strzelające przez śmigło. Był bardzo zwrotny, dlatego świetnie sprawdzał się w walce kołowej, natomiast osiągał mniejsze prędkości od myśliwców dwupłatowych.

Albatros D III Niemiecki dwupłatowy samolot myśliwski zaprojektowany w 1916 roku. Jeden z podstawowych niemieckich myśliwców I wojny światowej. W pierwszej połowie roku 1917 Albatrosy dominowały na polu bitwy nad starszymi myśliwcami Ententy, przyczyniając się do ciężkich strat brytyjskich w "krwawym kwietniu" 1917. Na samolocie walczyła większość niemieckich asów lotniczych tego okresu, m.in. Manfred von Richthofen.

Albatros D III

SPAD 13 SPSD 13 był francuskim myśliwcem napędzanym silnikiem rzędowym w układzie V, chłodzonym wodą. Samolot miał charakterystyczną sylwetkę: dwupłat z okrągłą chłodnicą czołową, nadającą mu wygląd samolotu z silnikiem gwiazdowym. Maszyna charakteryzowała się solidną konstrukcją, prostą budową ułatwiającą masową produkcję i niezłymi osiągami. Jego uzbrojenie stanowiły dwa karabiny maszynowe

Caudron G.IV Caudron G.IV był francuskim dwusilnikowym samolotem rozpoznawczym i bombowym. Samolot posiadał bardzo charakterystyczny ażurowy kadłub.

Niemiecki bombowiec średni Gotha G.V Niemiecki bombowiec Gotha G.M wyposażony był w dwa silniki pchające. Wszystkie bomby w tej były przenoszone na podwieszeniach zewnętrznych. W samolocie znajdowały się trzy stanowiska strzeleckie – w tym jedno umieszczone na dnie samolotu, z którego można było prowadzić ogień w dół.

Rosyjski ciężki bombowiec Ilia Murowiec Ilia Murowiec to czterosilnikowy dwupłatowiec o konstrukcji drewnianej. Kadłub, skrzydła i usterzenie drewniane kryte płótnem. Uzbrojenie samolotu stanowiły 3 lub 4 karabiny maszynowe Załoga: pilot, drugi pilot, mechanik pokładowy, drugi mechanik pokładowy i artylerzysta.

Włoski ciężki bombowiec Caproni Ca.1 / Ca.3 Był to dwukadłubowy dwupłatowiec, zbudowany w oryginalnym układzie trzysilnikowym z dwoma belkami ogonowymi. Jeden silnik znajdował się na końcu centralnej gondoli załogi i napędzał śmigło pchające, a dwa silniki napędzały śmigła ciągnące, znajdujące się z przodu belek ogonowych.

Ciężki bombowiec Caproni Ca-41 był największym i najdziwniejszym samolotem produkcji włoskiej z czasów I wojny światowej. Był to dwukadłubowy trójpłat napędzany trzema silnikami: dwoma ciągnącymi i jednym pchającym.

Niemiecki ciężki bombowiec Staaken R.VI Staaken R. VI firmy Zeppelin był największym seryjnie produkowanym bombowcem I wojny światowej (zbudowano tylko 18 egzemplarzy). Jego napęd składał się z czterech silników mieszczących się w dwóch gondolach i napędzających cztery śmigła – dwa ciągnące i dwa pchające. Załoga składała się z siedmiu osób. Samolot miał trzy stanowiska karabinów maszynowych i zabierał 18 stukilogramowych bomb.

Obrona przeciwlotnicza Reflektor przeciwlotniczy Karabin maszynowy Reflektor przeciwlotniczy Niemieckie działo przeciwlotnicze Brytyjskie balony zaporowe nad Londynem

Sopwith „Schneider”

Hansa Brandenburg CC