Julian Tuwim życie i twórczość Opracowanie: Anna Kaczmarek, klasa VI c

Życie i twórczość Julian Tuwim urodzony 13 września 1894 w Łodzi, zmarł 27 grudnia 1953 w Zakopanem. Polski poeta żydowskiego pochodzenia, pisarz, jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu literackiego „Pod Picadorem” i grupy poetyckiej „Skamander”. Bliski współpracownik tygodnika „Wiadomości Literackie”. Tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łaciny. Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in. Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Roch Pekiński.

Dzieciństwo Poeta urodził się w Łodzi w rodzinie żydowskiej. Młody Tuwim odziedziczył pasje językowe od swojego ojca. Ojciec poety pracował w jednym z banków, gdzie miał stanowisko korespondenta i urzędnika. Matką poety była Adela Krukowska, córka właściciela zakładu drukarskiego. Po swoich rodzicach Tuwim odziedziczył zamiłowanie do przedmiotów humanistycznych, te szły mu świetnie. Fascynacja młodego Tuwima językami obcymi dała o sobie znać już w roku 1911, kiedy to przełożył na język esperanto kilka wierszy Staffa. Dwa lata później Tuwim pisze swój pierwszy utwór, zatytułowany „Prośba”. Utwór ten okazał się na tyle interesujący, że znalazło się dla niego miejsce na łamach Kuriera Warszawskiego. Matka Poety - Adela

Okres warszawski W 1916, z myślą rozpoczęcia studiów, przeniósł się do Warszawy. Studiował prawo i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim , ale zarzucił oba kierunki po ukończeniu zaledwie pierwszych semestrów. Był jednym z założycieli grupy poetyckiej Skamander w 1919. 30 kwietnia 1919 poślubił Stefanię Marchew. W następnym roku wybuchła wojna polsko-bolszewicka. Julian Tuwim znalazł wówczas zajęcie w biurze prasowym, które pracowało dla naczelnego wodza sił zbrojnych Józefa Piłsudskiego. W młodości inspiracją dla Tuwima była twórczość Leopolda Staffa. Julian Tuwim - ok. 1913 rok

Pobyt za granicą Okres warszawski kończy się dla poety w roku 1939 kiedy to opuszcza Polskę i przez Rumunię i Włochy dociera do Francji. Wraz z nim emigrują inni znani poeci tacy jak Antoni Słonimski, Jan Lechoń, Mieczysław Grydzewski i Kazimierz Wierzyński. Ziemia francuska nie okazała się jednak na długo bezpiecznym schronieniem dla żydowskiego poety. W rok później Francja kapituluje i Tuwim udaje się do Brazylii, gdzie osiada wraz z Lechoniem w Rio de Janeiro. Ostatecznie wspólnie też wyjechali do Nowego Jorku, gdzie poeta mieszkał przez blisko pięć lat. Mieszkając w Ameryce poeta publikował swoją twórczość w „Nowej Polsce” i „Robotniku”.

Powrót do polski Do Polski Tuwim wrócił w czerwcu 1946 roku i stał się osobowością chronioną, adorowaną i uprzywilejowaną przez ówczesne władze. Został okrzyknięty „poetą państwowym”. W tym samym roku Tuwimowie adoptowali córkę Ewę. Po wojnie Tuwim nie wydał już żadnego tomu poetyckiego. Skupił się na publikacji tłumaczeń i antologii, miał również swój stały dział w miesięczniku „Problemy”. Dział nosił tytuł Cicer cum caule, czyli Groch z kapustą i został wydany jako całość pod tym samym tytułem kilka lat po śmierci poety. Tuwim z żoną i córką

Ostatnie lata i śmierć W ostatnim okresie życia, Tuwim pisał wiersze tylko na zamówienie bliskich sobie ludzi i redaktorów różnych pism. Wiele z tych wierszy dotyczy różnego rodzaju rocznic. Pasja tłumaczenia poezji z języków obcych nie opuściła go do końca życia. W ostatnich latach nadal tłumaczył poezję, oraz fragmenty literatury obcej, które sam nazwał kuriozami. Julian Tuwim zmarł 27 grudnia 1953 roku w Zakopanym. Jego grób znajduje się w wojskowej części warszawskiego cmentarza na Powązkach. Grób Juliana Tuwima

Twórczość Julian Tuwim zasłynął przede wszystkim jako autor tekstów po dziś wykonywanych przez różnych artystów rewiowych i kabaretowych. Julian Tuwim pisywał też teksty o treści i charakterze politycznym. Przez całe życie współpracował z wieloma pismami literackimi oraz satyrycznymi. W jego twórczości widać niezwykle bystre myślenie, humor, któremu trudno dorównać i świeżość, która nie znika po latach. Julian Tuwim wpisał się w historię literatury jako poeta tworzący neologizmy językowe. Tuwim wykorzystuje w swoich wierszach wielorakie podteksty, zróżnicowane wymowy i zwielokrotnione znaczenia różnych słów. Dla niewprawnych językowo odbiorców, jest to czasem trudne do przejścia.

Twórczość dla Dzieci Tuwim jest również twórcą wspaniałych dzieł dla najmłodszych. Wiersze dla dzieci to ta część twórczości Juliana Tuwima, którą wszyscy znamy i z którą najbardziej kojarzy nam się ów poeta. Wiersze te, to rymowane opowiastki o różnych postaciach, przedmiotach, jedzeniu i zwierzętach. Wszystkie są napisane dowcipnym językiem, wszystkie opisują jakiś fragment rzeczywistości, wiele z nich ma ukryty morał lub przesłanie.

ważniejsze dzieła „Juwenilia” „Czarna msza” „Czyhanie na Boga” „Tysiąc dziwów prawdziwych” „Sokrates tańczący” „Słowa we krwi” „Siódma jesień” „Tajemnice amuletów i talizmanów” „Pogrzeb prezydenta Narutowicza” „Rzecz czarnoleska” „Wierszy tom czwarty” „Do prostego człowieka” „Czary i czarty polskie” „Jeździec miedziany” „Wypisy czarnoksięskie” „Biblia cygańska i inne wiersze”

„Jarmark rymów” „Lokomotywa” „Polski słownik pijacki i antologia bachiczna” „Kwiaty polskie” „Pegaz dęba, czyli panopticum poetyckie” „Treść gorejąca” „Bal w Operze” „Piórem i piórkiem” „Wiersz, w którym autor grzecznie, ale stanowczo uprasza liczne zastępy bliźnich, aby go w dupę pocałowali” „Cicer cum Caule” „Rzepka”

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia Order Sztandaru Pracy I klasy (1949) Złoty Wawrzyn Akademicki (1935) Nagroda Literacka miasta Łodzi – dwukrotnie (1928, 1949) Nagroda polskiego PEN Clubu (1935) Nagroda Państwowa I stopnia (1952) Doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego (1949) Wawrzyn Akademicki

Miejsca Związane z Tuwimem Łódź ul. Piotrkowska 104 – Pomnik "Ławeczka Tuwima" Łódź ul. Moniuszki 4A – "Popiersie Juliana Tuwima" Łódź ul. Widzewska 44 – miejsce urodzenia (obecnie ul. J. Kilińskiego 46) Cmentarz żydowski przy ul. Brackiej w Łodzi – można tu znaleźć mogiły rodziców Tuwima Pałac Młodzieży im. Juliana Tuwima w Łodzi Cmentarz Wojskowy na Powązkach w Warszawie.

Julian Tuwim w Muzyce Utwory Juliana Tuwima, od początku swojego istnienia, były bardzo chętnie wykorzystywane jako teksty piosenek. Przed wojną sięgali po nie tacy artyści, jak Mieczysław Fogg czy Hanka Ordonówna. Oto niektóre tytułu tych piosenek: „Berlin 1913” „Kamienice” „Miejscowa idiotka z tutejszym kretynem” „Prośba o piosenkę” „Venus” „Znów to szuranie” W 2008 r. nakładem wytwórni 4ever Music ukazała się składanka „Co nam zostało z tych lat? Piosenki Juliana Tuwima”.

Patronat roku 2013 W tym roku mija 60 lat od śmierci Tuwima oraz sto lat od jego poetyckiego debiutu –  publikacji wiersza "Prośba" w "Kurierze Warszawskim". Patronat Tuwima zaproponował Urząd Miasta Łodzi i Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi. W październiku pomysł poparła sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu.

Dziękuję za uwagę Autor: Anna Kaczmarek klasa VI c