Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni R3

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Przekształcenia geometryczne.
Advertisements

I część 1.
Wykład Ruch po okręgu Ruch harmoniczny
Kinematyka Definicje podstawowe Wielkości pochodne
Funkcja liniowa – - powtórzenie wiadomości
Funkcja liniowa, jej wykres i własności
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
Temat: Ruch jednostajny
WOKÓŁ NAS.
Materiały pochodzą z Platformy Edukacyjnej Portalu
Ruch i jego parametry Mechanika – prawa ruchu ciał
KINEMATYKA Kinematyka zajmuje się związkami między położeniem, prędkością i przyspieszeniem badanej cząstki – nie obchodzi nas, skąd bierze się przyspieszenie.
FIZYKA WYKŁAD 02 A Teraz trochę ... dr Marek Siłuszyk MATEMATYKI
Rozwiązywanie układów
Test 1 Poligrafia,
Geometria obrazu Wykład 13
Wielkości skalarne i wektorowe
Te figury nie są symetryczne względem pewnej prostej
Wprowadzenie do fizyki Mirosław Kozłowski rok akad. 2002/2003.
Wykresy funkcji jednej i dwóch zmiennych
SYMETRIE.
Geometria analityczna.
Rzut równoległy Rzuty Monge’a - część 1
Rzut środkowy – część 2 Plan wykładu Równoległość i prostopadłość
Funkcja liniowa Układy równań
Własności funkcji liniowej.
Klasa III P r. TEMAT: Rzut równoległy na płaszczyznę. Rzut prostokątny na płaszczyznę. Kąt między prostą a płaszczyzną. Prowadzący: Przemysław.
Wektory SW Department of Physics, Opole University of Technology.
Symetrie.
Kąty w wielościanach ©M.
Funkcja liniowa Wykonała: Dżesika Budzińska kl. II A.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 11 Praca, moc, energia.
Rzut cechowany dr Renata Jędryczka
Rzuty Monge’a cz. 1 dr Renata Jędryczka
Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni w powierzchnię i odwzorowania kartograficznego Wykład 2. Pojęcie regularnego odwzorowania powierzchni.
PODSTAWOWE WŁASNOŚCI PRZESTRZENI
Opracowała: Iwona Kowalik
Figury w układzie współrzędnych.
GEODEZJA INŻYNIERYJNA -MIERNICTWO-2014-
Funkcja liniowa ©M.
Sterowanie – metody alokacji biegunów II
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
Zasady przywiązywania układów współrzędnych do członów.
Algebra Przestrzenie liniowe.
Przekształcenia liniowe
Zapis graficzny płaszczyzn
Konstrukcje stycznych do okręgu
FUNKCJE Opracował: Karol Kara.
MECHANIKA 2 Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI.
RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ
Projektowanie Inżynierskie
RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Wyznaczniki, równania liniowe, przestrzenie liniowe Algebra 1
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Kinematyka zajmuje się ilościowym badaniem ruchu ciał z pominięciem czynników fizycznych wywołujących ten ruch. W mechanice technicznej rozważa się zagadnienia.
Grafika i komunikacja człowieka z komputerem
Elementy geometryczne i relacje
Trochę algebry liniowej.
Autor: Marcin Różański
WYKŁAD 5 OPTYKA FALOWA OSCYLACJE I FALE
Projektowanie Inżynierskie
Geometria na płaszczyźnie kartezjańskiej
KULA KULA JEST TO ZBIÓR PUNKTÓW W PRZESTRZENI, KTÓRYCH ODLEGŁOŚĆ OD JEJ ŚRODKA JEST MNIEJSZA LUB RÓWNA PROMIENIOWI.
Dipol elektryczny Układ dwóch ładunków tej samej wielkości i o przeciwnych znakach umieszczonych w pewnej odległości od siebie. Linie sił pola pochodzącego.
GEODEZYJNE W PRZETRZENIACH METRYCZNYCH
Rzutowania Rzutowanie jest przekształceniem przestrzeni trójwymiarowej na przestrzeń dwuwymiarową. Rzutowanie polega na poprowadzeniu prostej przez dany.
Symetrie w życiu codziennym
Figury w układzie współrzędnych
Klasa III P r. TEMAT: Rzut równoległy na płaszczyznę. Rzut prostokątny na płaszczyznę. Kąt między prostą a płaszczyzną. Prowadzący: Przemysław.
Zapis prezentacji:

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni R3 dr Małgorzata Pelczar

Plan wykładu Układ współrzędnych biegunowych Wektory Iloczyn skalarny Iloczyn wektorowy Iloczyn mieszany Równanie prostej Równanie płaszczyzny Wzajemne położenie punktów, prostych i płaszczyzn

Układ współrzędnych biegunowych Na płaszczyźnie dana jest półprosta OS - zwana osią biegunową, punkt 0 nazywa się biegunem, wektor nazywa się wektorem wodzącym punktu P. P=(x,y) P=(r,) oś biegunowa x y 1 S Y 

Układ współrzędnych biegunowych Każdemu punktowi poza biegunem można przyporządkować jednoznacznie uporządkowaną parę r, , gdzie r - jest długością wektora , a  miarą kąta skierowanego od osi biegunowej do wektora wodzącego. Uporządkowaną parę (r,) nazywa się współrzędnymi biegunowymi punktu P, r jest to współrzędna radialna, a  jest to amplituda punktu P. Biegun 0 ma współrzędną r=0, a amplitudę <0,2).

Układ współrzędnych biegunowych Jeżeli punkt P0 ma w kartezjańskim układzie współrzędnych współrzędne (x,y), a w układzie współrzędnych biegunowych współrzędne (r,) to przy założeniu, że oś biegunowa pokrywa się z nieujemną półosią OX zachodzą następujące zależności:

Wektory Wektorem w przestrzeni R3 nazywamy odcinek, który ma określoną długość i kierunek w przestrzeni trójwymiarowej. Wektor, który ma początek w punkcie A=(xA,yA,zA) oraz koniec w punkcie B=(xB,yB,zB) nazywamy wektorem AB i oznaczamy .

Wektory Współrzędne wektora wyznaczamy ze wzoru: Wektory oznacza się również małymi literami ze strzałką nad literą, czyli , wtedy współrzędne wektorów oznacza się następująco:

Algebra wektorów w R3 Dane są wektory: Długość wektora a oznaczamy |a| i obliczamy ją ze wzoru: Cosinusy kierunkowe wektora a wynoszą gdzie x,y,z oznaczają odpowiednio miary kątów wektora a z osiami układu współrzędnych.

Algebra wektorów w R3 Iloczyn skalarny wektorów a i b jest to liczba postaci gdzie  jest kątem pomiędzy wektorami a i b. Mając dane współrzędne wektorów iloczyn skalarny wyznacza się ze wzoru

Algebra wektorów w R3 Warunek prostopadłości (ortogonalności) wektorów a i b: Warunek równoległości wektorów a i b:

Algebra wektorów w R3 Iloczynem wektorowym nierównoległych wektorów a i b nazywamy wektor spełniający warunki: 1. 2. Współrzędne iloczynu wektorowego wyznacza się ze wzoru Iloczyn wektorowy wektorów równoległych wynosi 0.

Algebra wektorów w R3 Iloczynem mieszanym wektorów a, b i c nazywamy liczbę: która jest objętością równoległościanu rozpiętego na tych wektorach, a obliczamy ją ze wzoru Wektory równoległe do jednej płaszczyzny nazywamy komplanarnymi i spełniają one warunek:

Równanie płaszczyzny Równanie ogólne płaszczyzny  w R3: Ax+By+Cz+D=0, przy warunku A2+B2+C2>0 Równanie odcinkowe płaszczyzny  w R3:

A(x-x0)+B(y-y0)+C(z-z0)=0. Równanie płaszczyzny Równanie płaszczyzny  przechodzącej przez punkt P0=(x0,y0,z0) i prostopadłej do wektora [A,B,C] ma postać: A(x-x0)+B(y-y0)+C(z-z0)=0. Równanie płaszczyzny przechodzącej przez trzy punkty płaszczyzny P1=(x1,y1,z1), P2=(x2,y2,z2), P3=(x3,y3,z3) nie leżące na jednej prostej wyznacza się z równania:

Płaszczyzny w przestrzeni R3 Warunek prostopadłości dwóch płaszczyzn: Warunek równoległości dwóch płaszczyzn:

Płaszczyzna i punkt w przestrzeni R3 Odległość d punktu P0=(x0,y0,z0) od płaszczyzny : Ax+By+Cz+D=0 wyznacza się ze wzoru:

Równanie prostej Niech dany będzie punkt P0=(x0,y0,z0) należący do prostej l oraz niezerowy wektor kierunkowy prostej l (równoległy do prostej l) wtedy równania prostej l mają postać: parametryczne dla tR: kanoniczne:

Równanie prostej Równanie prostej przechodzącej przez dwa różne punkty płaszczyzny P1=(x1,y1,z1), P2=(x2,y2,z2) wyznacza się z równania:

Proste w przestrzeni R3 Dwie proste l1 i l2 leżą w jednej płaszczyźnie (są komplanarne), jeżeli spełniony jest warunek: gdzie P1=(x1,y1,z1)l1, P2=(x2,y2,z2) l2, wektory a i b są wektorami kierunkowymi prostych l1 i l2.

Proste w przestrzeni R3 Odległość d dwóch prostych skośnych l1 i l2 wyznacza się ze wzoru: gdzie P1=(x1,y1,z1)l1, P2=(x2,y2,z2) l2, wektory a i b są wektorami kierunkowymi prostych l1 i l2.

Proste w przestrzeni R3 Odległość d punktu P1=(x1,y1,z1) od prostej l wyznacza się ze wzoru: gdzie P0=(x0,y0,z0)l, wektor a jest wektorem kierunkowym prostej l.

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni R3 Prosta l przechodząca przez P0 o wektorze kierunkowym jest do płaszczyzny  o równaniu Ax+By+Cz+D=0 prostopadła, gdy równoległa, gdy

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni R3 Punkt przebicia Pp płaszczyzny  przez prostą l wyznacza się ze wzoru: gdzie parametr t wyznacza się z równania: A(x0+tax)+B(y0+tay)+C(z0+taz)+D=0.

Dziękuję za uwagę