JEZUS CHRYSTUS GROMADZI NOWY LUD BOŻY

W poszukiwaniu tożsamości Kościoła trzeba sięgnąć do początków samej historii zbawienia, do odwiecznego zamysłu Boga. Zamysł ten został zapowiedziany już na początku dziejów świata, a później przeprowadzany w historii narodu izraelskiego. Jednym z najbardziej dziś rozpowszechnionych obrazów Kościoła jest idea ludu Bożego. Sama w sobie jest najstarszą z idei eklezjologicznych. Księga Starego Testamentu, który utrwalił nazwę „lud Boży", opartą na „ludzie świętym" (am Jahwe, am ąuadesż), czyli narodzie izraelskim, narodzie wybranym, który odtąd jest „narodem Jahwe" (am Jahwe). Lud Boży jawi się jako historyczny i konkretny, związany wewnętrznie z Bogiem Stwórcą i Zbawcą oraz będący pod szczególną opieką Opatrzności Bożej, która ukierunkowuje go - jako pielgrzymujący przez historię lud - ku ostatecznej rzeczywistości, gdzie Bóg stanie się „wszystkim we wszystkim" (l Kor 15, 28). Jego droga pielgrzymia wyznacza kolejne nazwy i określenia, jak: Am Jahwe, Nowy lud Boży, Populus omnium gentium, Ecclesia Trinitatis. 1. Am Jahwe Naród ten, będąc narodem dwunastu pokoleń, ukształtował się przez spełnienie obietnicy danej przez Boga praojcom: Abrahamowi (Rdz 12, 2-3; 15, 5; 17, 4-8; 22, I6nn), Izaakowi (Rdz 26, 4-24) i Jakubowi (Rdz 18, 15; 35, 11-12), a konkretnie przez wyzwolenie z niewoli egipskiej i wybranie go przez Jahwe spośród wszystkich narodów na szczególną własność jako Jego lud" (Wj 19, 5-6; Pwt 7, 6; 14, 2; 27, 9). Przez przymierze, które zawarł Jahwe z Izraelem na Synaju-Horebie lud ten stał się ludem Jahwe, ludem Bożym (Pwt 5, 2-3; 7, 6; 27, 9). Bóg wybrał jednak Izrael nie ze względu na jego szczególne zalety (Pwt 7, 7; 9, 5-6), lecz z miłości do tego ludu (Pwt 7, 8) i do przodków (4, 37) i wierności Boga wobec obietnic (Pwt 7, 8). Wybór ludu izraelskiego jest więc pełnym łaski i wolnym czynem Boga.

W Jezusie Chrystusie spełniają się przepowiednie proroków Jezus był świadomy tej orientacji Starego Testamentu i jako podstawowy cel swojej działalności postawił zebranie Ludu Bożego czasów ostatecznych. Ujawniło się to szczególnie w przepowiadaniu Królestwa Bożego. Jezus poświadczył że królowanie Boga które sławili psalmiści i zapowiadali prorocy przychodzi do ludzi właśnie teraz – w Nim i przez Niego W Jezusie Chrystusie spełniają się przepowiednie proroków

Po zmartwychwstaniu Jezusa pierwsi chrześcijanie zaczęli dostrzegać, że właśnie oni stanowią nowy, zapowiedziany przez proroków Lud Boży 1P 2 9-10 Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieł potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła, wy, którzyście byli nie-ludem, teraz zaś jesteście ludem Bożym, którzyście nie dostąpili miłosierdzia, teraz zaś jako ci, którzy miłosierdzia doznali

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE LUDU BOŻEGO Lud Boży posiada cechy charakterystyczne, które zdecydowanie odróżniają go od ugrupowań religijnych, etnicznych, politycznych czy kulturowych w historii: - Jest on Ludem Bożym: Bóg nie jest własnością żadnego narodu. To On nabył dla siebie lud tych, którzy kiedyś nie byli ludem: „wybrane plemię, królewskie kapłaństwo, naród święty” (1 P 2, 9);

- Członkiem tego ludu staje się człowiek nie przez narodzenie fizyczne, ale przez ,,narodzenie z wysoka", ,, z wody i z Ducha" (J 3, 3-5), to znaczy przez wiarę w Chrystusa i chrzest;

- Zwierzchnikiem i Głową tego ludu jest Jezus Chrystus (namaszczony, Mesjasz): ponieważ to samo namaszczenie, czyli Duch Święty, spływa z Głowy na ciało, dlatego jest on ,,Ludem mesjańskim";

- Udziałem tego ludu jest godność i wolność synów Bożych, w których sercach Duch Święty mieszka jak w świątyni.

- Jego prawem jest nowe przykazanie miłości, tak jak umiłował nas sam Chrystus. Jest to ,,nowe" prawo Ducha Świętego (Rz 8; Ga 5, 25);

- Jest posłany aby być solą ziemi i światłem świata. ,,Stanowi dla całego rodzaju ludzkiego potężny zalążek jedności, nadziei i zbawienia";

- Jego celem jest Królestwo Boże zapoczątkowane na ziemi przez samego Boga, mające rozszerzać się coraz dalej, aż na końcu wieków dopełnione zostanie również przez Boga".

Jezus Chrystus jest Tym, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i którego ustanowił ,,Kapłanem, Prorokiem i Królem". Cały Lud Boży uczestniczy w tych trzech funkcjach Chrystusa i ponosi odpowiedzialność za posłanie i służbę, jakie z nich wynikają.

Bóg wszechmogący, Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, który Cię uwolnił od grzechu i odrodził z wody i Ducha Świętego, On sam namaszcza ciebie krzyżmem zbawienia, abyś włączony do ludu Bożego wytrwał w jedności z Chrystusem Kapłanem, Prorokiem i Królem na życie wieczne Wchodząc do Ludu Bożego przez wiarę i chrzest, otrzymuje się uczestnictwo w szczególnym powołaniu tego ludu: w jego powołaniu kapłańskim.,,Chrystus Pan, kapłan wzięty spośród ludzi, nowy lud «uczynił królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swemu». Ochrzczeni bowiem poświęceni są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym, jako dom duchowy i święte kapłaństwo". 785 ,,Święty Lud Boży uczestniczy także w funkcji prorockiej Chrystusa". Dokonuje się na przede wszystkim przez nadprzyrodzony zmysł wiary, który jest zmysłem całego Ludu Bożego, świeckich i hierarchii, gdy ,,niezachwianie trwa przy wierze raz podanej świętym", gdy pogłębia jej rozumienie i staje się świadkiem Chrystusa pośród tego świata. 786 Wreszcie Lud Boży uczestniczy w królewskiej funkcji Chrystusa. Chrystus urzeczywistnia swoją królewskość, przyciągając do siebie wszystkich ludzi przez swoją śmierć i swoje zmartwychwstanie. Chrystus, Król i Pan wszechświata, stał się sługą wszystkich, ,,nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu" (Mt 20, 28). Dla chrześcijanina ,,służyć Mu - znaczy panować", szczególnie ,, w ubogich i cierpiących", w których Kościół,,rozpoznaje obraz swego ubogiego i cierpiącego Założyciela". Lud Boży urzeczywistnia swoją ,,godność królewską", żyjąc zgodnie z tym powołaniem do służby z Chrystusem.

Przygotował: Marcin Mizak