APOSTOŁOWIE GŁOSZĄCY DOBRĄ NOWINĘ
APOSTOŁ – oznacza kogoś, kto jest posłany, kogoś, kto występuje w imieniu posyłającego i jest jego reprezentantem; wysłannik, posłaniec.
ŁK 6,12-16 W tym czasie Jezus wyszedł na górę, aby się modlić, i całą noc spędził na modlitwie do Boga. Z nastaniem dnia przywołał swoich uczniów i wybrał spośród nich dwunastu, których też nazwał apostołami: Szymona, którego nazwał Piotrem; i brata jego, Andrzeja; Jakuba i Jana; Filipa i Bartłomieja; Mateusza i Tomasza; Jakuba, syna Alfeusza, i Szymona z przydomkiem Gorliwy; Judę, syna Jakuba, i Judasza Iskariotę, który stał się zdrajcą.
Do zadań Dwunastu należy: – głoszenie Ewangelii, – pozyskiwanie nowych uczniów, – udzielanie chrztu, – odpuszczanie grzechów, – sprawowanie Eucharystii, – wyrzucanie złych duchów, – leczenie chorych.
Apostołowie głosili Dobrą Nowinę o Jezusie w różnych miejscach: Piotr z Jerozolimy udał się do Antiochii Syryjskiej, a następnie do Rzymu, gdzie działał przez wiele lat. Jan działał w Kościele jerozolimskim, następnie z Piotrem udał się do Samarii, później dotarł do Efezu, a następnie został zesłany na Patmos, wrócił do Efezu. Andrzej rozwinął działalność misyjną w Scytii, Tracji, Epirze, Grecji i na Krymie.
Apostołowie głosili Dobrą Nowinę o Jezusie w różnych miejscach: Jakub Starszy działał w Jerozolimie. Filip Apostoł ewangelizował Azję Mniejszą oraz kraj Partów. Bartłomiej udał się prawdopodobnie do Arabii Południowej. Tomasz był misjonarzem między Syrią, Persją i Indiami.
Apostołowie głosili Dobrą Nowinę o Jezusie w różnych miejscach: ● Mateusz prowadził misję w Palestynie, wśród ludów znających język armejski, w którym jako ojczystym spisał Ewangelię. Jakub Młodszy prawdopodobnie nigdy nie opuścił Jerozolimy, w której stał na czele Kościoła lokalnego. Juda Tadeusz był misjonarzem najpierw w Palestynie, później w Arabii, Mezopotamii i Syrii. Szymon zajmował się misjami nad Morzem Czarnym, może też w północnej Afryce i Persji. Maciej prowadził misje wśród mieszkańców Etiopii.