Koncepcja idealnego kodeksu

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Dr hab. Fryderyk Zoll, prof. UJ i ALK
Advertisements

Ekonomiczne i prawne pojęcie budżetu państwa
czyli Wprowadzenie do filozofii
Badania operacyjne. Wykład 1
PROF. DR HAB. WIESŁAWA PRZYBYLSKA-KAPUŚCIŃSKA
Konstruktywizm.
PRAWNE FORMY DZIAŁANIA ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ.
Gałęzie prawa wewnętrznego
Źródła i obszary prawa Konstytucja RP Art.87
Matematyka Geometria.
Legalność – konceptualizacja i operacjonalizacja
Jest to wyrażenie jednoznacznie stwierdzające, na gruncie danego języka, iż tak a tak jest albo że tak a tak nie jest. Zazwyczaj określa się, iż takim.
„Zaniechanie prawodawcze” w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego dr Piotr Radziewicz Zakład Prawa Konstytucyjnego i Badań Europejskich INP PAN.
PODSTAWY PRAWOZNAWSTWA
Okręgowa Izba Radców Prawnych w Poznaniu. PRAWOPOLSKIE.
POWSZECHNA HISTORIA PRAWA - Oświecenie (doktryna prawa natury, ruch kodyfikacyjny, szkoła humanitarna) dr Jan Halberda.
Wartości moralne, etyczne i religijne w średniowieczu.
OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH Dr hab. Mariusz Jagielski
GAŁĘZIE I DZIEDZINY PRAWA. Podział prawa PRAWO Prawo wewnętrzne Prawo międzynarodowe Prawo kościelne Prawo zwyczajowe.
ORAZ PROCES SOCJALIZACJI
Kultura - słowo o wielu znaczeniach
Intuicjonizm etyczny George’a E. Moore’a
Norma prawna.
Cele kształcenia.
ZSP-W-7 „Z dziejów prawa w Anglii. SPECYFIKA ANGLOSASKIEGO SYSTEMU PRAWNEGO”
GAŁĘZIE I DZIEDZINY PRAWA
Prawo cywilne – część ogólna i prawo zobowiązań
WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA z siedzibą w Rzeszowie WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA z siedzibą w Rzeszowie 11 WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI.
PRAWO WTÓRNE ROZPORZĄDZENIA, DYREKTYWY, DECYZJE
Teoria równowagi ogólnej Urszula Mazek Mark Blaug „Metodologia Ekonomi"
Koncepcje zarządzania jakością (prof. nadzw. dr hab. Zofia Zymonik)
ZASADY PRAWA ADMINISTRACYJNEGO
Dr hab. Mariusz Jagielski EKONOMICZNE ASPEKTY KONSTYTUCJI -własność Wydział Prawa i Administracji.
Zasady budżetowe.. Zasady budżetowe traktowane są jako: cechy idealnego budżetu, cechy idealnego budżetu, elementy definicji budżetu, elementy definicji.
PRAWO ADMINISTRACYJNE
Prawo administracyjne – źródła prawa
Dokumenty jako dowód w postępowaniu administracyjnym
Tworzenie prawa Prawoznawstwo.
Tworzenie prawa w administracji Technika prawodawcza.
Hermeneutyka i hermeneutyczne ujęcie prawa
Stosowanie prawa Prawoznawstwo.
S TOSOWANIE PRAWA. P OJĘCIE Stosowanie prawa jest terminem wieloznacznym. W podstawowym znaczeniu stosowanie prawa rozumiane jest jako proces ustalania.
Ordynacja podatkowa Przepisy ogólne. Praktyczne i teoretyczne przesłanki wyodrębnienia gałęzi prawa podatkowego. O wyodrębnieniu danej gałęzi decydują.
Odstąpienie od umowy w przypadku naruszenia zobowiązania Kodeks cywilny v. projekt kodeksu cywilnego oraz Sąd Najwyższy – pytanie o dopuszczalne granice.
Szkoły i doktryny prawne w XIX w.
Prawo Systematyka prawa.
 S. Wronkowska, Z. Ziembiński „Zarys teorii prawa”
Akt administracyjny a akt normatywny na przykładzie administrowania lokalnych jednostek samorządu terytorialnego.
Procesy decyzyjne i instytucje UE
„Jeżeli nie znasz portu, do którego płyniesz i wiatry nie będą Ci sprzyjać”. Seneka.
H.L.A. Hart uważał, iż pod terminem „pozytywizm” kryje się we współczesnej literaturze brytyjskiej i amerykańskiej zbiór następujących twierdzeń:
EKONOMICZNA ANALIZA PRAWA a prawoznawstwo
Tworzenie prawa.
Prof. dr hab. Henryk Dzwonkowski
dr hab. Iwona Sierpowska
ŹRÓDŁA PRAWA W ŚREDNIOWIECZU
Wstęp do prawoznawstwa ćwiczenia 4
Nazwa – pojęcie i podziały
Norma prawna.
System prawa.
Systemy Informacji Prawnej
Niemiecki kodeks cywilny (BGB)
Europejska Kultura Prawna - zajęcia wprowadzające
SYSTEM PRAWA.
dr Katarzyna Górska Uniwersytet Wrocławski
Budżet Państwa.
EKONOMICZNA ANALIZA PRAWA a prawoznawstwo
NAUKA ADMINISTRACJI mgr Karina Pilarz.
Tworzenie prawa.
Zapis prezentacji:

Koncepcja idealnego kodeksu

Do XVIII w. nie istniała w pełni świadoma działalność kodyfikacyjna we współczesnym rozumieniu tego pojęcia. Terminem „kodeks”, powszechnie używanym już od Średniowiecza, posługiwano się dość swobodnie nawet do początków XIX w. Słowo „kodeks” mogło oznaczać: projekty kodyfikacyjne, zbiory praw (w tym prywatne), zbiory orzeczeń sądowych, prace komentatorskie. Okres średniowiecza nie sprzyjał idei kodyfikacji ze względu na partykularyzm i stanowość prawa. Żaden z powstałych wtedy kodeksów nie stanowił w pełni zwartej całości. Ich systematyka oparta była na kryterium charakteru źródeł prawa.

Nowa systematyka, oparta na kryterium podziału według gałęzi prawa, pojawiła się dopiero w okresie Oświecenia. Język prawniczy średniowiecznych kodeksów cechowała obrazowość i symbolika. Głównym celem spisywania kodeksów było uporządkowanie dotychczasowych przepisów. W XVI w. pojawiły się nowe kodyfikacje, będące konsekwencją zainteresowania sztuką tworzenia prawa w ramach doktryny humanizmu. Wpływ na ich powstanie wywarły również idee kodyfikacyjne Hugo Grocjusza i Samuela Pufendorfa.

Kodeksy z epoki Renesansu nadal ujmowały poszczególne stany faktyczne w sposób nieostry, formułując raczej bardzo szczegółowo konkretne przykłady. W konsekwencji przyjęte rozwiązania nie były ani dostatecznie ogólne, ani wyczerpujące, ani powiązane ze sobą wewnętrznie jednolitą metodą regulacji pokrewnych stanów faktycznych. Wyraźnie unikano wprowadzania nowych rozwiązań, ponieważ dawność prawa uważano za jego atut. Chodziło więc o spisywanie praw, ich wyjaśnianie, przywracanie (np. „egzekucja prawa” w Polsce) .

Pod względem techniki prawodawczej od XVI-wiecznych kodyfikacji nie różniły się kodeksy z XVII w., określane na ogół pojęciem „ordynacji” (ordonansów).

Nowoczesne rozumienie kodyfikacji pojawiło się dopiero w XVIIIw Nowoczesne rozumienie kodyfikacji pojawiło się dopiero w XVIIIw. Przetrwało ono do czasów współczesnych, chociaż już wiek XIX odbiegał w znacznym stopniu od charakterystycznej dla Oświecenia doktryny prawa natury, jako podstawy wszelkiego prawodawstwa i kodyfikacji. Te dwa stulecia stworzyły fundament nowoczesnej systematyki kodeksów i techniki kodyfikacyjnej. Wtedy też po raz pierwszy można mówić o świadomej działalności kodyfikacyjnej.

W takim znaczeniu zapoczątkował stosowanie terminu kodyfikacja Jeremy Bentham. Odróżnił on stanowienie kodeksów regulujących określoną dziedzinę w sposób kompleksowy od stanowienia zwykłych praw, obejmujących wybraną przez ustawodawcę węższą sferę ludzkiej aktywności. Dopiero po tylu wiekach zrozumiano zatem, że podstawą dzieła kodyfikacji jest praca koncepcyjna, pewien wkład oryginalnej twórczości, nie zaś zwykła kompilacja. Stąd między innymi związany z Oświeceniem postulat stworzenia na nowo wszystkich praw obowiązujących w państwie.

Zestawiono również cechy, którym powinien odpowiadać idealny kodeks. Charakteryzować go ma spójność wewnętrzna, oparcie na jednolitych, jasnych kryteriach i brak wewnętrznych sprzeczności. Równie ważna jest zupełność kodeksu, w dwóch aspektach: 1/ formalnym - kodeks zastępuje wszystkie obowiązujące dotąd w państwie przepisy z danej dziedziny prawa; 2/ materialnym – kodeks nie zawiera luk. Zdawano sobie jednak sprawę z praktycznych trudności w realizacji ideału kodeksu pozbawionego luk; stad z czasem zwyciężył model kodeksu bez kazuistyki, z normami na tyle ogólnymi, żeby obejmowały możliwie najwięcej sytuacji szczegółowych, zapewniając tym samym znaczną stabilność jego przepisów.

Od okresu Oświecenia przyjmuje się również ideał zwięzłości kodeksu, ale nie wszystkie kodyfikacje potrafiły mu sprostać. Kolejna cecha to jasność i zrozumiałość, wzorowo zrealizowana w pruskim Landrechcie z 1794 r. a charakteryzująca także kodeks cywilny szwajcarski z 1907 r. Podstawową cechą kodeksu postulowaną przez Oświecenia była także sprawiedliwość. Jej miernikiem było wtedy prawo natury. Wraz z tym idealnym modelem kodeksu Oświecenie rozpowszechniło zasadę uchwalania czterech kodeksów podstawowych: 1/ prawa cywilnego, 2/ prawa karnego, 3/ procedury cywilnej, 4/ procedury karnej.