JEDNOŚĆ I ZERWANE WIĘZI Lekcja 10 na 8. grudnia 2018 JEDNOŚĆ I ZERWANE WIĘZI

Nasza jedność opiera się na indywidualnej jedności z Chrystusem, ale osobiste relacje również na nią wpływają. Możemy znaleźć kilka przykładów problemów związanych z relacjami między chrześcijanami i to, w jaki sposób zostały one rozwiązane w Biblii. Przywrócenie zerwanej przyjaźni. Dzieje Ap. 15,36-39 Przywrócenie zerwanej relacji. Filemona 1 Przywrócenie naruszonej jedności. 1 Koryntian 3,5-11 Przywrócenie po zniewadze. Przebaczenie. Łukasz 6,37 Odnowienie. Mateusz 18,15-17

PRZYWRÓCENIE ZERWANEJ PRZYJAŹNI „Tylko Łukasz jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź z sobą, bo mi jest bardzo potrzebny do posługiwania” (2 Tymoteusza 4,11) Paweł i Barnaba spędzili razem dużo czasu. Jednak spór o Jana Marka zagrażał ich przyjaźni (Dzieje Ap. 15,36-39). Paweł nie chciał dać Markowi drugiej szansy, ponieważ porzucił ich w poprzedniej podróży. Ale Barnaba nadal ufał Markowi. Apostoł łaski musiał nauczyć się okazywania łaski temu, kto go rozczarował. Posługa Pawła została później wzbogacona o posługę Marka, a Paweł ponownie przyjął jego pomoc.

PRZYWRÓCENIE ZERWANEJ RELACJI „Może bowiem po to oddalił się od ciebie na krótki czas, abyś go odebrał na zawsze” (Filemon 1,15 BT) Onezym porzucił swoje stanowisko (niewolnika) i zabrał coś należącego do swojego pracodawcy (pana). Filemon mógł wytoczyć sprawę sądową przeciw Onezymowi. W tamtych czasach pan był właścicielem swego niewolnika. Gdyby Filemon okazał roszczenia, jego świadectwo jako lidera zboru w Kolosach poniosłoby uszczerbek. Paweł pośredniczył między nimi. Okazywał nawet wolę, by zapłacić za to, co Onezym ukradł. Miał wiarę, że Filemon okaże chrześcijańską miłość i potraktuje Onezyma jak brata (poza relacjami w pracy).

Bóg wzywa do współpracy, a nie do rywalizacji. PRZYWRÓCENIE NARUSZONEJ JEDNOŚCI Bóg wzywa do współpracy, a nie do rywalizacji. Nie ma większych czy mniejszych darów, wszystkie zostały dane do spełnienia tego samego celu. Nie ma większych czy mniejszych ludzi, ale są ludzie z różnymi umiejętnościami. Nie ma miejsca na dumę lub niedowartościo-wanie, wszystko to jest zasługą Boga. „I różne są posługi, lecz Pan ten sam” (1 Koryntian 12,5) W Koryncie był problem z jednością (1Kor. 1,11-12). Nie mieli zrozumienia, że Bóg używa różnych przywódców i rodzaje służby do swojego dzieła. Wszyscy są ważni dla Boga. Czytając radę Pawła dla Koryntian, uczymy się, że:

PRZEBACZENIE „w którym mamy odkupienie, odpuszczenie grzechów” (Kolosan 1,14) Nie przebaczono nam z powodu naszej pokuty czy wyznania, ale przez śmierć Jezusa na krzyżu. Wyznanie jest sposóbem proszenia o przebaczenie. Bóg nie przebacza dlatego, że zmienia zdanie, lecz dlatego, że nasza postawa wobec Niego ulega zmianie. Musimy przebaczyć innym tak jak Bóg nam przebaczył (Mateusz 18,21-35). Przebaczenie jest życiową potrzebą dla naszego duchowego zdrowia i uwalnia innych od naszego potępienia. Ono także zabiera nasze pretensje, nawet, jeśli nasze przebaczenie nie jest przyjęte przez innych.

Jeśli twoi bracia błądzą, powinieneś im wybaczyć Jeśli twoi bracia błądzą, powinieneś im wybaczyć. Kiedy przyjdą do ciebie z wyznaniem, nie powinieneś mówić: „Nie sądzę, że są wystarczająco pokorni. Nie uważam, że naprawdę przeżywają przyznanie się do winy”. Jakie masz prawo, aby ich osądzać, tak jakbyś był w stanie czytać w ich sercach? (…) My sami zawdzięczamy wszystko hojnej Bożej łasce. Łaska w przymierzu określiła naszą adopcję. Łaska objawiona w Zbawicielu dokonała naszego odkupienia, odrodzenia i wyniesienia na współdziedziców z Chrystusem. Okazujmy ją więc innym. E.G.W. (Przypowieści Chrystusa, rozdz. 19, str. 249-250)

ODNOWIENIE „…odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój” (Mateusz 5,24) Jakie trzy kroki podaje nam Jezus w Ew. Mateusza 18, 15-17, aby pomóc w rozwiązywaniu konfliktów, gdy jesteśmy pokrzywdzeni przez innego członka? Kościoła? Rozwiązywanie naszych różnic w życiu prywatnym i w miłości chrześcijańskiej Powołanie jednej lub dwóch neutralnych osób do prowadzenia mediacji Powołanie lokalnego zarządu kościoła do pracy na rzecz pojednania Aby osiągnąć pojednanie i jedność, działania muszą przebiegać dokładnie w tej kolejności. Im więcej osób jest zaangażowanych w ten proces, tym trudniejsze jest pojednanie.

„Najważniejsze jest to, aby młodzież zrozumiała, że lud Chrystusa ma być zjednoczony w jedno, ponieważ ta jedność wiąże ludzi z Bogiem przez złote sznurki miłości i nakłada na każdego obowiązek pracy na rzecz bliźnich.(…) Żadne mury podziału nie powinny być budowane między człowiekiem i człowiekiem. Chrystus jako wielkie centrum musi zjednoczyć wszystkich w jedno.” E.G.W. (Fundamentals of Christian Education, rozdz. 61, str. 479)