Programowanie I Rekurencja.

Slides:



Advertisements
Podobne prezentacje
Tablice 1. Deklaracja tablicy
Advertisements

Algorytmy sortowania i przeszukiwania
Instrukcje - wprowadzenie
Ćwiczenie (1) Dostosuj poniższy program do potrzeb zdefiniowanych w treści programu zaliczeniowego: #include void dodaj(){}; void edytuj(){}; void usun(){};
Język C/C++ Funkcje.
Rekurencja 1 Podprogram lub strukturę danych nazywamy rekurencyjną, (recursive subprogram, recursive data structure) jeżeli częściowo składa się z samej.
Programowanie obiektowe
11. Różniczkowanie funkcji złożonej
Język ANSI C Funkcje Wykład: Programowanie komputerów
Kredyty dyskontowe 1.Wstęp 2.Oprocentowanie proste - stopa stała
Wykład 06 Metody Analizy Programów System Hoare
Programowanie I Rekurencja.
Filip Andrzejewski Remigiusz Chiluta
Języki programowania C++
PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE
formatowanie kodu źródłowego
ZLICZANIE cz. II.
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 7: Procedury i funkcje © Jan Kaczmarek.
Materiały do zajęć z przedmiotu: Narzędzia i języki programowania Programowanie w języku PASCAL Część 8: Wykorzystanie procedur i funkcji © Jan Kaczmarek.
Podstawy informatyki Rekurencja i rekurencja Grupa: 1A
Podstawy informatyki Informatyka stosowana Prowadzący: Grzegorz Smyk
Tablice.
1 Dygresja: cztery płyty główne…. 2 Dygresja: osobliwości C /* cos o nieistniejacym typie Boolean */ /* oraz o operatorze przecinkowym */ #include int.
Podstawy programowania PP – WYK2 Wojciech Pieprzyca.
Zachodniopomorskie Centrum Edukacyjne Zadanie domowe.
ALGORYTMY.
Podstawy programowania
POJĘCIE ALGORYTMU Pojęcie algorytmu Etapy rozwiązywania zadań
Podstawy programowania
ALGORYTMY KLASYCZNE ________ FRAKTALE
Podstawy programowania
Instrukcje sterujące część 2
Algorytmy i struktury danych
Zadanie Dev C++.
Przekazywanie argumentów
Podstawy programowania
Programowanie strukturalne i obiektowe
Złożone typy danych Listy Tworzenie elastycznych baz danych
Programowanie strukturalne i obiektowe
ITERACJA - powtórzenie
Łódź, 3 października 2013 r. Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Podstawy Programowania Programy różne w C++
Instrukcja for. Instrukcja warunkowa mgr inż. Agata Pacek.
Elżbieta Fiedziukiewicz
Przekazywanie parametrów do funkcji oraz zmienne globalne i lokalne
Programowanie obiektowe 2013/2014
Wykład 10 typ zbiorowy rekurencja.
Składnia pętli do … while do instrukcja while (wyrażenie); gdzie: instrukcja – instrukcja pojedyncza lub blok instrukcji wyrażenie – wyrażenie przyjmujące.
Wykład 7 Synchronizacja procesów i wątków
Podstawy języka Instrukcje - wprowadzenie
Programowanie strukturalne i obiektowe C++
Algorytmika.
Programowanie strukturalne i obiektowe C++
Programowanie strukturalne i obiektowe C++
K URS JĘZYKA C++ – WYKŁAD 1 ( ) Łagodne wprowadzenie do języka C++
Funkcje - rekurencja Zajęcia 8. Funkcje - definicja Ogólna postać funkcji w C++: typZwracany nazwaFunkcji(listaParametrówWejściowychFunkcji) { ciało funkcji.
Język C/C++ Instrukcje
Wstęp do programowania Wykład 4
Podstawy informatyki Tablice Łukasz Sztangret Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania Prezentacja przygotowana w oparciu o materiały Danuty Szeligi.
Temat 3: Podstawy programowania Algorytmy – 2 z 2 _________________________________________________________________________________________________________________.
Wstęp do programowania wykład 3 Typy wyliczeniowe, tablice.
Mapa STL – C++. Problem polega na tym, że najczęściej chcielibyśmy przechowywać w zbiorze elementy jakiegoś bardziej złożonego typu, których on nie będzie.
Wstęp do programowania Wykład 2 Dane, instrukcje, program.
Podstawy informatyki Funkcje Łukasz Sztangret Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania Prezentacja przygotowana w oparciu o materiały Danuty Szeligi.
Łukasz Sztangret Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania Prezentacja przygotowana w oparciu o materiały Danuty Szeligi i Pawła Jerzego Matuszyka Podstawy.
Switch. Instrukcja switch Składnia instrukcji: switch (wyrażenie){ case wyrażenie_stałe1: ciąg instrukcji dla wariantu 1; break; case wyrażenie_stałe2:
Programowanie I Rekurencja.
C++ mgr inż. Tomasz Turba Politechnika Opolska 2016.
C++ mgr inż. Tomasz Turba Politechnika Opolska 2016.
Algorytmy. Co to jest algorytm? Przepis prowadzący do rozwiązania zadania.
C++ mgr inż. Tomasz Turba Politechnika Opolska 2016.
Zapis prezentacji:

Programowanie I Rekurencja

Wstęp - funkcje i dane rekurencyjne Definicja: Mówimy, że funkcja lub typ danych są rekurencyjne, jeżeli w ich definicji następuje odwołanie do nich samych. Zwykle rekurencja powstaje z powodu definiowania danej wielkości przez samą siebie, np. znana funkcja silnia może być zdefiniowana matematycznie następująco (najpierw wykonujemy operacje w najbardziej zagnieżdżonych nawiasach): n*(n-1)*...*1=n*((n-1)*...*1) Jej odpowiednia definicja programowa jest następująca: silnia(n)= 1, gdy n=0 n*silnia(n-1) dla n>0 Natomiast rekurencyjny typ danych możemy określić następująco: rozważmy zbiór B+ wszystkich niepustych ciągów złożonych z elementów ustalonego alfabetu B. B+ może być określona następująco: jeśli b B, to <b>  B+, jeśli w B+ i b B, to w<b>  B+.

Wstęp Funkcje rekurencyjne pozwalają wyrazić nam w sposób jawny szczególny rodzaj złożenia czynności – tzw. złożenie rekurencyjne. Z takim rodzajem złożenia spotkaliśmy się już w semantyce instrukcji “while” i “do”. Dla instrukcji „while” możemy złożenie rekurencyjne zdefiniować następująco: void dopóki(int B) { if (B) { S; dopóki(B)} }

Wstęp a dla „do” Podobnie możemy postąpić dla instrukcji for. void powtarzaj(int B) { S; if (B) powtarzaj(B); } Podobnie możemy postąpić dla instrukcji for.

Przykład – z iteracji -> rekurencja #include <iostream> using namespace std; int pdo_while(int warunek) { int x; if (warunek) cout<<"x=";cin>>x; return x+pdo_while(x!=0); } else return 0; int main() cout<<"wynik:"<<pdo_while(1!=0)<<endl; system ("pause");

Wstęp Algorytmy zapisane za pomocą rekurencji są zapisywane bardzo prosto i zapisanie ich za pomocą czynności określanych iteracyjnie nie musi być łatwe. Przykłady zapisu znanych instrukcji za pomocą ich odpowiedników rekurencyjnych pokazują, że iterację można zapisać za pomocą rekurencji, natomiast odwrotna zasada nie jest prawdziwa. Przykładem takiej sytuacji mogą być algorytmy, w których realizacja wymaga rozwiązania za pomocą odpowiedniej, zmiennej w zależności od danych, ilości pętli iteracyjnych. Należy jednak dodać, że pochopne stosowanie rekurencji może powodować poważne kłopoty z pamięcią i należy szczególnie ostrożnie rozważać problem skończoności obliczeń.

Wstęp - rola stopu Co dla n<0?. Czy można to poprawić? Np. procedura silnia, która może być zdefiniowana następująco: int silnia(int n) { if (n=0) return 1; else return n*silnia(n-1) } Co dla n<0?. Czy można to poprawić?

Wstęp - działanie rekurencji Przykład: void p1(int n) { if (n>0) p1(n-1); cout <<n; } int main() p1(4); getch(); return 0; Wywołujemy p1(4), jaki wynik i dlaczego?

Wstęp - działanie rekurencji Przykład void p2(int n) { cout <<n; if (n>0) p2(n-1); } int main() p2(4); getch(); return 0; Wywołujemy p2(4), jaki wynik?

Przykłady rekurencji - wyjściowe wzory

Wstęp - przykłady Sumujemy do napotkania 0 int suma() { int x; cin>>x; if (x==0) return 0; else return suma()+x; } int main(int argc, char **argv) cout<<suma(); getch(); return 0;

Przykłady - silnia int silnia(int n) { if (n>0) return n*silnia(n-1); else return 1; } int main() cout<<silnia(4); getch(); return 0;

Rekurencja - przykład Wzór: fibn=fibn-1+fibn-2, fib1=fib2=1 Implementacja int fib (int n) { if (n < 3 ) return (1); else return( fib(n-2) + fib(n-1)); }

Przykład – wieże Hanoi

Wieże Hanoi - rozwiązanie Rozwiązanie iteracyjne jest bardzo trudne, a rozwiązanie rekurencyjne jest bardzo proste. Ideę rozwiązania można przedstawić następująco: Problem zdefiniujmy jako: Hanoi(n,'A','C','B'), tzn. przenieś krążki z 'A' na 'C' z wykorzystaniem ,'B', Przyjmując, że jest to trudny problem przenosimy: n-1 górnych krążków z 'A' na 'B' z wykorzystaniem 'C', ten problem jest zdefiniowany jako: Hanoi(n,'A','B','C'), pojedynczy krążek z 'A' przenosimy na 'C' – jest to proste zadanie, n-1 krążków z 'B' na 'C' z wykorzystaniem 'A', ten problem jest zdefiniowany jako Hanoi(n,'B','C','A').

Wieże Hanoi – implementacja i testowanie #include <iostream> using namespace std; void Hanoi(int n, char a, char c, char b) { if (n>0) hanoi(n-1,a,b,c); cout<<a<<"->"<<c<<endl; hanoi(n-1,b,c,a); } int main() int n; cout<<"n=";cin>>n; Hanoi(n,'A','C','B'); system("pause"); return 0;

Rekurencja Przykład algorytmu, którego nie można zaimplementować za pomocą iteracji: Problem n-hetmanów: ustaw n-hetmanów na szachownicy o wymiarze nxn, tak by się wzajemnie nie szachowały. Idea algorytmu (algorytm z nawrotami): stawiamy hetmana na wybranym polu, następne hetmany dostawiamy tak, by się nie szchowały, jeśli to niemożliwe, to zdejmujemy ostatniego hetmana i powtarzamy dla innych pól. Przykład działania na tablicy.

Rekurencja Bardziej formalne rozwiązanie: Stopniowa konstrukcja polega na tym, że znajdujemy reprezentację rozwiązania x postaci [x1,x2,...,xn] konstruując kolejno [x1], [x1,x2], [x1,x2,x3] itd. w ten sposób, że 1.każde przejście od [x1,...,xj] do [x1,...,xj,xj+1] jest prostsze niż obliczanie całego próbnego rozwiązania, 2.jeśli q jest predykatem charakteryzującym rozwiązanie, to musi zachodzić: j ((1<=j<=n)=>(q(x)=>q([x1,...,xj]) Warunek 2 oznacza, że aby otrzymać pełne i poprawne rozwiązanie musimy uzupełnić rozwiązanie częściowe tak, by spełniało ono kryterium poprawności. Jeżeli takie uzupełnienie nie jest w danym momencie możliwe, to odwołujemy pewne poprzednie uzupełnienia tego rozwiązania, czyli skracamy je do [x1,...,xi], gdzie i<j i próbujemy inne uzupełnienie. Takie powroty i próbowanie nowego rozwiązania nazywamy nawracaniem. Implementacja samodzielnie.

Wniosek Rozwiązania z poprzedniego slajdu nie da się zaimplementować za pomocą iteracji. Można rozwiązanie podać za pomocą rekurencji. Czyli są zadania, które można rozwiązać za pomocą rekurencji a nie można za pomocą iteracji – te zadania są związane ze zmienna liczbą pętli.