Konstrukcje wsporcze Bartosz Litwiniuk

Rodzaje słupów przelotowych Przelotowe : -przelotowe (P) -skrzyżowaniowe (PS) -narożne (N) Charakteryzują się one lekką konstrukcją i nie są wytrzymałe na naciąg przewodów. Służą do podtrzymywania przewodu. Dodatkowo słupy przelotowe muszą wytrzymać obciążenie pochodzące od działania wiatru na słupy i przewody. .

Przelot owe

Skrzyżowaniowe

Narożne

Rodzaje słupów mocnych Mocne -odporowe (O) -odporowo-narożne (ON) -krańcowe (K) Są to słupy o mocniejszej konstrukcji, dostosowane do działania sił naciągu przewodu. Stosuje się na nich zawieszenia odciągowe.

Odporowe

Odporowo-narożne

Krańcowe

Fragment trasy linii napowietrznej P-słup przelotowy, O-słup odporowy, K-słup krańcowy, ON-słup odporowo-narożny, RPK- słup rozgałęźny, przelotowo-krańcowy

Dawniej do budowy słupów, szczególnie niskiego napięcia, powszechnie używano żerdzi drewnianych. Odstąpiono jednak od tego ze względu na deficyt drewna oraz jego nietrwałości i trudności konserwacyjne. Obecnie stosuje się żerdzie żelbetowe, strunobetonowe i wirowane oraz kształtowniki stalowe.

Linie niskiego napięcia prowadzi się na słupach żelbetowych o żerdziach ŻN, długości 8, 9, 10, 11, 12 m. Głębokość zakopania słupów wynosi 1,8 do 2,4 m, w zależności od długości żerdzi i rodzaju gruntu. W liniach niskiego napięcia w układzie płaskim są stosowane poprzeczniki stalowe. W liniach wysokiego napięcia do 30 kV, stosuje się żerdzie żelbetowe ŻN oraz żerdzie strunobetonowe BSW. Długości żerdzi ŻN wynoszą 10 i 12 m, a żerdzi BSW 12 i 14m. W liniach tych są stosowane poprzeczniki stalowe na wszystkich rodzajach słupów.

Typowe słupy żelbetowe a) b) c) d) e) Typowe słupy żelbetowe a),b) przelotowy i odporowy linii niskiego napięcia, c),d),e) przelotowy, odporowy i odporowo-narożny linii średniego napięcia.

Słup przelotowy linii niskiego napięcia

Słup odporowy linii niskiego napięcia

Słup odporowy linii średniego napięcia

Słup odporowo-narożny linii średniego napięcia

W liniach wysokiego napięcia o wartości 110 kV i wyższym stosuje się prawie wyłącznie słupy kratowe z kształtowników stalowych. Słupy kratowe są zbudowane najczęściej z kątowników, tworzących przestrzenną, ażurową konstrukcję o podstawie kwadratu lub prostokąta. Obecnie wszystkie słupy montuje się za pomocą śrub. Stosowane dawniej łączenie nitami lub spawem zostało zaniechane

Typowe słupy kratowe wysokiego napięcia

Na rysunku 12.5 pokazano kilka typów najczęściej stosowanych słupów kratowych. Wysokości słupów odnoszą się do wykonań podstawowych. Większość słupów może być obniżona o 2 m lub podwyższona o 2,5; 5 i 10 m. Konserwacja słupów linii napowietrznych polega przede wszystkim na zabezpieczeniu części stalowych przed korozją. Aktualnie stosuje się cynkowanie. Przed zakopaniem słupów betonowych należy ich części podziemne pokryć specjalnymi lepikami, np. : -bitizolem -korlizolem itp..

Rozmieszczenie przewodów W liniach niskiego napięcia, na którym prowadzi się większą liczbę przewodów, ich rozmieszczenie jest odmienne niż w sieciach wysokiego napięcia. Rozróżnia się dwa podstawowe układy przewodów: naprzemianległy oraz płaski. W liniach wysokiego napięcia są prowadzone 3 przewody robocze dla linii jednotorowych oraz 6 przewodów roboczych dla linii dwutorowych. W liniach tych stosuje się układy: płaski i trójkątny.

Układ płaski Charakteryzuje się możliwością stosowania niższych słupów, a więc mniejszym zużyciem materiału, lecz zajmuje dosyć szeroki pas terenu. Ma to szczególne znaczenie w liniach wyższych napięć, gdzie odległość między przewodami sięgają nawet kilkunastu metrów.

Układ trójkątny Zajmuje węższy pas, co jest szczególnie korzystne na terenach gęsto zabudowanych, wymaga jednak stosowania wyższych słupów.

W celu wyeliminowania niesymetrii indukcyjności w dłuższych liniach o układzie płaskim stosuje się przeplatania przewodów. Polega to na zmianie miejsca prowadzenia każdego przewodu co 1/3 długości całej linii. a) pojedyncze , b) podwójne

W liniach o przewodach wiązkowych występuje najczęściej układ płaski faz. Najczęściej spotyka się układy o dwóch lub czterech przewodach w wiązce. Tworzą one układ płaski lub układ kwadratowy. Odległość między przewodami w wiązce wynoszą najczęściej 40 cm. Aby zapewnić stałą odległość między przewodami w wiązce, co kilkadziesiąt metrów instaluje się pręty usztywniające, zwane odstępnikami. Podczas montażu przewodów wiązkowych należy przy ich zawieszeniu i naprężeniu zwrócić specjalną uwagę na równość zwisów.

Przewody odgromowe Umieszcza się ponad przewodami fazowymi. W liniach na napięcie do 60 kV obecnie nie stosuje się przewodów odgromowych, natomiast w liniach o napięciu 110 kV i wyższym są one zawieszane na całej długości linii. W zależności od konstrukcji słupa oraz wymaganego kąta ochrony zawiesza się albo jeden przewód na wierzchołku słupa, albo dwa na specjalnych poprzecznikach.