Hazard
Sposoby uprawiania hazardu Automaty Gry w kasynie Wyścigi konne Zdrapki Spekulacje giełdowe Stawianie w innych grach sportowych Gry internetowe
Hazard Gry, gdzie stawia się na pieniądze są bardzo popularne w Polsce i na świecie. Granie w totolotka, obstawianie wyścigów, zdrapki są akceptowane w społeczeństwie. Powoduje to, że więcej ludzi uprawia hazard i robi to coraz częściej. Większość grających nie zdaje sobie sprawy z ryzyka związanego z hazardem lub nie rozpoznaje sygnałów które mogłyby świadczyć o problemie.
Hazard Dla wielu grających hazard to forma rozrywki, jeden ze sposobów spędzania wolnego czasu. Potrafią zaprzestać grania, jeżeli szkody są za wysokie. Potrafią racjonalnie ocenić sytuację .
Kiedy hazard staje się problemem? Kiedy grający żyje tylko nadzieją na „wielką wygraną” Kiedy ciągle podejmuje próby odegrania się i zaciąga coraz większe długi. Kiedy powtarzają się impulsywne zachowania i ekscytacja powiązana z podejmowaniem ryzyka.
Czynniki ryzyka to: Duża wygrana, gdy rozpoczyna się uprawianie hazardu Kłopoty finansowe Hazard jest ucieczką od życiowych problemów Brak celu w życiu, brak zainteresowań samotność Uzależnienia ( alkohol, narkotyki)
Skłonność do impulsywnych zachowań Czynniki ryzyka cd. Skłonność do impulsywnych zachowań Doświadczenie przemocy, lub przeżycia traumy Przekonanie, że posiada się system lub sposób na granie, który zapewni wygraną
Sygnały ostrzegawcze - finanse Z domu zaczynają znikać wartościowe rzeczy Z kont bankowych znikają pieniądze, a grający kłamie próbując zataić fakt grania. Ukrywa raporty bankowe i z kart kredytowych Osoba grająca nigdy nie a pieniędzy, często pożycza pieniądze od członków rodziny, parabanków, lub przez internet Rachunki nie są płacone, kredytodawcy zaczynają regularnie monitować
Likwidowane są polisy ubezpieczeniowe, konta oszczędnościowe itp. Finanse cd. Likwidowane są polisy ubezpieczeniowe, konta oszczędnościowe itp. Grający podejmuje dodatkowe prace, lecz nie przynosi to dodatkowych korzyści finansowych Osoba grająca żongluje pomiędzy graniem a spłatą długów
Wskazówki emocjonalne. Grający unika rodziny i przyjaciół Ma trudności w koncentracji, staje się drażliwy Jest labilny emocjonalnie Często jest przygnębiony, zdarza się że ma myśli suicydalne, lub podejmuje próby samobójcze
Często spóźnia się do szkoły lub pracy Przestaje pracować Wskazówki czasowe Grający : Często spóźnia się do szkoły lub pracy Przestaje pracować nie wykazuje zainteresowania dotychczasowymi zainteresowaniami Znika bez wyjaśnienia na dłuższy okres czasu
Popada w konflikty innymi z powodu pieniędzy Zmiany w zachowaniu Grający : Popada w konflikty innymi z powodu pieniędzy Oszukuje lub kradnie dla pieniędzy, żeby grać lub spłacać długi Nagle zmienia towarzystwo lub wycofuje się z życia towarzyskiego Cały czas myśli i mówi o hazardzie
zmienia towarzystwo (w szczególności dotyczy to nastolatków) Zmiany w zachowaniu cd. zmienia towarzystwo (w szczególności dotyczy to nastolatków) ma więcej problemów zdrowotnych związanych ze stresem ( bóle brzucha, bóle głowy, trudności z zaśnięciem)
Kryteria diagnostyczne (Woronowicz) Silna potrzeba lub poczucie przymusu hazardowego grania Subiektywne przekonania o istnieniu trudności w kontrolowaniu zachowań związanych z hazardowym graniem tj. upośledzenie kontroli nad powstrzymaniem się od grania, oraz nad długością czasu poświęconego na granie
Kryteria diagnostyczne Występowanie przy próbach ograniczenia lub przerwania grania Niepokoju Rozdrażnienia Pogorszenia samopoczucia Oraz ustępowanie tych stanów z chwilą powrotu do gry.
Kryteria diagnostyczne cd Spędzanie coraz większej ilości czasu na graniu w celu uzyskana zadowolenia lub dobrego samopoczucia, które poprzednio uzyskiwane były w krótkim czasie Postępujące zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub dotychczasowych zainteresowań na rzecz grania hazardowego
Kryteria diagnostyczne cd Kontynuowania hazardowego grania pomimo szkodliwych następstw Fizycznych Psychicznych Społecznych o których wiadomo, że mają związek ze spędzaniem czasu na graniu.
Poziomy problemów związanych z hazardem I. Większość osób uprawiających hazard od czasu do czasu, dla rozrywki, nie doświadcza żadnych szkód. II. Zaawansowani gracze grają regularnie, jednakże rodzina i praca jest dla nich ciągle na pierwszym miejscu. III. Osoby grające bez ograniczeń, często mają problemy w pracy, rodzinie czy życiu towarzyskim. Uprawianie przez nich hazardu często powoduje problemy finansowe. IV. Uprawianie hazardu wyrządza poważne szkody w każdej dziedzinie ich życia.
Dlaczego tak trudno skończyć z hazardem? Większość grających traci kontrolę nad ilością czasu poświęconego na gry i ilością wydanych pieniędzy, Zaniedbują swoje obowiązki dnia codziennego coraz bardziej skupiając się na grze i „ możliwością” wygranej Większość ludzi nadmiernie uprawiających hazard ma mieszane uczucia na ten temat. Wiedzą, że sprawiają kłopoty ludziom których kochają, ale chęć grania jest silniejsza.
Dlaczego tak trudno skończyć z hazardem cd. Grający nie są w stanie zaakceptować tego, że nigdy nie odzyskają utraconych w grze pieniędzy Łudzą się nadzieją wielkiej wygranej, która zakończyłaby ich problemy. Tylko granie przynosi im poprawę samopoczucia
Problemy zdrowotne uzależnionych od hazardu. Stres, lęk i depresja są często spotykane u osób mających problem z hazardem i u ich rodzin. Może to powodować zaburzenia snu, trudności w myśleniu i rozwiązywaniu problemów. Znacznie zwiększa się także ryzyko samobójstwa.
Samobójstwa U osób nadmiernie uprawiających hazard i u członków ich rodzin wskaźnik samobójstw jest bardzo wysoki. Próby popełnienia samobójstwa występują najczęściej u osób mających problemy ze zdrowiem psychicznym (takie jak depresja) lub nadużywających alkohol lub narkotyki.
Statystyki w Polsce CBOS 2011 95,5 % ankietowanych jest zdania, że można uzależnić się od gier za pieniądze Najczęściej gramy w gry liczbowe typy Lotto, Multi - Multi itp. (40,5 proc. Badanych) Zdaniem grających Polaków najbardziej uzależniające są automaty - ponad 58 proc. respondentów uważa, że to gra, którą najczęściej wybierają nałogowcy oraz gry liczbowe - wymienia je ponad 28 proc. badanych
Statystyki NFZ O skali problemu hazardu w Polsce świadczy wzrost liczby osób leczących się w poradniach uzależnień z patologicznego hazardu ( F 60.0) W 2004 roku na leczenie zgłosiło się 390 0sób, w 2011 leczyło się już 2416 2013 roku liczba pacjentów to 3141, a łączna wartość rozliczanych świadczeń to 2 926 876,42
Statystyki cd Źródło: Ministerstwo Finansów, Informacja o realizacji ustawy o grach i zakładach wzajemnych w 2006 r., 2007 r., 2008 2009 r. oraz Informacja o realizacji ustawy o grach hazardowych w 2010 r., 2011 r., 2012 r. i 2013 r.
zachowania
Zachowania mogące świadczyć o zaburzeniach depresyjnych Utrata motywacji do wykonywania codziennych zajęć Utrzymujące się przygnębienie i poirytowanie Problemy z zasypianiem Zmiana nawyków żywieniowych( utrata lub wzmożony apetyt) Trudności w koncentracji i zapamiętywaniu Utrzymujące się poczucie winy i wstydu.
Zachowania mogące świadczyć o zaburzeniach depresyjnych Zmiana nastroju od depresyjnego do euforii (szczególnie wtedy, gdy grający wygrywa, nawet małe sumy pieniędzy) Myśli samobójcze z tendencją do ich realizacji (gdy nasila się presja najbliższych, o zaprzestanie grania, a do uzależnionego dochodzi ogrom destrukcji związanych z nałogiem)
zgłoszenie się na leczenie Jak pomóc grającemu? zgłoszenie się na leczenie Pacjent najczęściej zgłasza się na leczenie pod wpływem namowy najbliższych. Ważne jest aby grający umiał zaakceptować straty związane z graniem i pogodził się z faktem, że nie odzyska utraconych pieniędzy. Leczenie odbywa się w systemie ambulatoryjnym lub stacjonarnym, obejmuje konsultacje z psychologiem i lekarzem psychiatrą
Etapy terapii Oddawanie długów Sukcesywne spłacanie długów służy budowaniu poczucia własnej wartości. Skupia uwagę hazardzisty na wciąż istniejącym problemie, kontaktuje go z konsekwencjami grania. Spłacanie rat staje się „ swoistą nagrodą” , która sprzyja zwiększeniem motywacji do zmiany.
Etapy terapii Powrót wiarygodności Oddawanie długów przywraca zaufanie i wiarygodność w oczach innych. Wzrasta akceptacja w środowisku, gdzie grający był postrzegany dotychczas jako „ pożyczający”. Gdy ustabilizowana jest abstynencja znaczne wzrasta samoocena uzależnionego.
Etapy terapii Chaos emocjonalny Tendencja do odczuwania tylko skrajnych uczuć ( od euforii do stanów depresyjnych), utrzymują się jeszcze długo po zaprzestaniu grania. Ważne jest, aby w tym okresie uzależniony skupiał się na życiu codziennym i nowych zainteresowaniach. Jest to bardzo trudny etap dla hazardzistów, grający odczuwa nudę i brak satysfakcji z życia codziennego. Pomocnym może być tutaj stały kontakt z terapeutą i grupami samopomocowymi np. Anonimowymi Hazardzistami.
Odkrycie wartości niematerialnych Etapy terapii Odkrycie wartości niematerialnych Pacjent odczuwa wartości „ niematerialne” Wewnętrzny spokój Opanowanie emocjonalne Dobre relacje z najbliższymi Bycia godnym zaufania Odzyskanie zaufania rodziny Poprawa stabilizacji finansowej Odkrywanie małych codziennych przyjemności, nie związanych z graniem
Zdolność do bliskiego kontaktu z ludźmi Etapy terapii Zdolność do bliskiego kontaktu z ludźmi To etap, który następuje po oddaniu długów i powrocie zaufania w środowisku. Pacjent staje się bardziej otwarty w relacjach z innymi, wzrasta jego samoocena i pewność w swoje możliwości.