Autor Sezonowe zmiany stężenia fluoru w suchej masie wydzieliny gruczołów okołoodbytowych skunksa zwyczajnego Mephitis mephitis Praca dyplomowa wykonana pod kierunkiem prof. dr hab. Promotor w Zakładzie Ekologii, Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego

Wstęp Druga połowa lat 90-tych XX wieku - szczepienia na wściekliznę populacji Skunksa zwyczajnego (Mephitis mephitis). Wzrost liczebności tego gatunku i jego rozprzestrzenienie się na tereny zamieszkałe przez ludzi (Kuehl i Clark, 2002). Większa liczba ofiar ataku skunksa przy użyciu jego specyficznej broni. Wzrost znaczenia praktycznego badań nad składem chemicznym wydzielin gruczołów okołodbytowych skunksa. Celem pracy było wykazanie, że skład chemiczny wydzielin gruczołów okołoodbytowych skunksa zwyczajnego Mephitis mephitis (Schreber, 1776) zmienia się w sezonie.

Zaszeregowanie taksonomiczne skunksa (kwiecień 2016) Obiekt badań Mephitis mephitis (Schreber, 1776) 1.2-5.3 kg, 57-80 cm długości. Wszystkożerny, żeruje nocą. Zapada w sen zimowy. Pospolity, roznosiciel wścieklizny. Charakterystyczny behawior obronny. Zaszeregowanie taksonomiczne skunksa (kwiecień 2016) Catalogue of life ITIS NCBI Paleobiology Database Carnivora Mephitidae Mephitis Caniformia Caniformia, Canoidea, Arctoidea, Musteloidea Mustelidae, Melinae, Mephitini Mephitis mephitis

Obiekt badań Habitat Zasięg występowania

Materiał i metody Zdjęcie satelitarne stanu Kolorado z zaznaczonym miejscem badań

Materiał i Metody 50 pułapek rozstawionych w zakrzaczeniach. 3 serie połowów w trzech sezonach. 10 przeglądów w czasie każdej serii.   Wielkość prób  Sezon  samce samice wiosna/lato 12 6 jesień 7 zima 10 9 Pobranie próby wydzieliny gruczołów okołoodbytowych. Ważenie, oznaczanie płci Wypuszczenie osobników pod koniec każdej serii.

Ocenę statystyczna wyników wykonano w programie R Materiał i metody Suszenie pobranych próbek do „stałej masy” Oznaczona stężenia Fluoru Analizy chemiczne pobranych próbek wykonane zostały metodą spektroskopii fluorescencyjnej w Pracowni Analizy Skażeń Środowiska Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego pod kierunkiem. prof. Aleksandry Skłodowskiej. Ocenę statystyczna wyników wykonano w programie R Zastosowano testy dwuczynnikowej analizy wariancji i kowariancji (GLM z III typem wyliczania sum kwadratów bez kontrastów) po uprzednim sprawdzeniu czy dane spełniają założenia normalności rozkładu (test Shapiro-Wiolka) i równości wariancji (test Bartletta).

Wyniki Ciężary skunksów nie zależały istotnie od płci (2-ANOVA: F=3.02, p<0.08). Nie stwierdzono istotnego wpływu sezonu na ciężary skunksów (2-ANOVA: F=1.14, p<0.33). Nie stwierdzono też istotnej interakcji między płcią a sezonem w ich wpływie na ciężar skunksów (2-ANOVA: F=0.47, p<0.63).

Wyniki Średnie stężenie fluoru w suchej masie wydzieliny gruczołów okołoodbytowych skunksa zwyczajnego istotnie zależało od płci zwierzęcia (2-ANCOVA: F=1039.05, p<0.001) i sezonu (2-ANCOVA: F=431.06, p<0.001), nie zależało natomiast od ciężaru osobników (2-ANCOVA: F=0.79, p=0.38).

Podsumowanie Średnie ciężary samców i samic analizowanych skunksów nie zależały istotnie od płci i sezonu. Stężenie fluoru w wydzielinie gruczołów okołoodbytowych skunksa: istotnie zmieniało się w sezonie – najmniejsze było wiosną/latem, największe było zimą istotnie zależało od płci – u samców było większe niż u samic nie zależało od ciężaru osobników

Wnioski Skład chemiczny wydzielin gruczołów okołoodbytowych skunksów zmienia się w sezonie.