Diagnostyka układu hamulcowego

V. Badania wstępne układu hamulcowego

1.Zakres stacjonarnego badania układu hamulcowego a). ocena jałowego i czynnego skoku pedału hamulca, b). ocena szczelności układu, c). ocena stopnia zużycia hamulca bębnowego lub klockowego (tarczowego), d). sprawdzenie działania urządzenia wspomagającego hamulce.

2. Pojęcie jałowego i czynnego skoku pedału hamulca Przełożenie w układzie dźwigniowym wymaganego luzu między tłokiem pompy hamulcowej a popychaczem (ok.1mm) nazywa się jałowym skokiem pedału hamulca (ok.5mm). Skok pedału powodujący dosunięcie tłoczków do tarcz (szczęk do bębnów), a następnie uzyskanie odpowiedniej siły hamowania nazywa się skokiem czynnym pedału hamulca (odległość rezerwowa min. 20% pełnego skoku pedału)

3. Sposoby oceny szczelności układu hamulcowego Stała obserwacja poziomu płynu hamulcowego w zbiorniczku, Przytrzymanie maksymalnie wciśniętego pedału i obserwacja skoku czynnego, Wywarcie ciśnienia w układzie (0,2÷0,5MPa)- bez zmian przez 5 minut, (5÷10MPa)-spadek mniej niż 1% na minutę.

4. Ocena stopnia zużycia elementów hamulca Minimalna grubość materiału ciernego na klocku lub okładzinie-1,5mm, Brak zanieczyszczenia smarem lub olejem, Wymiana po obu stronach osi, Wzrost średnicy bębna przez przetoczenie-do 2mm, Zmniejszenie grubości tarczy-do 1mm, Dopuszczalne bicie tarczy-(0,15÷0,20mm).

5. Sprawdzanie działania urządzenia wspomagającego Przytrzymanie wciśniętego niewielką siłą pedału hamulca i uruchomienie silnika.

VI. Sprawdzanie skuteczności działania hamulców

1. Metody sprawdzania skuteczności działania hamulców a). Podczas próby drogowej, b). Przez pomiar siły hamowania.

a). Poprzez pomiar drogi hamowania, 2. Sposoby określania skuteczności działania hamulców podczas próby drogowej. a). Poprzez pomiar drogi hamowania, b). Poprzez określenie wielkości opóźnienia.

3. Wymagane warunki przy określaniu skuteczności hamowania podczas próby drogowej Wybrany odcinek drogi nie może spowodować zagrożenia bezpieczeństwa dla innych użytkowników, Droga powinna przebiegać poziomo, jej nawierzchnia musi być równa, twarda i sucha, Ciśnienie w ogumieniu zgodne z zaleceniami producenta, Głębokość bieżnika nie może być mniejsza niż 1mm, Pojazd równomiernie obciążony ładunkiem o masie równej jego ładowności, Hamulce można uznać za sprawne jeżeli droga hamowania mierzona z zachowaniem wyżej wymienionych warunków jest mniejsza od wartości określonych przez Prawo o ruchu drogowym jako dopuszczalne.

4. Wartości wymaganych opóźnień Dla samochodu osobowego Minimum 5,2m/s² - dla hamulca roboczego (zasadniczego), Minimum 2,3m/s² - dla hamulca awaryjnego.

5. Urządzenia do pomiaru siły hamowania Rolkowe, Płytowe (najazdowe).

6. Wielkości mierzone podczas pomiaru siły hamowania. Siłę hamowania każdego koła, Siłę hamowania hamulca awaryjnego, Różnicę sił hamowania kół jednej osi, Nierównomierność sił hamowania.

7. Wymagany warunek siły hamowania. Dla hamulca roboczego (zasadniczego): (Suma sił hamowania w N/ /10xd.m.c.samochodu w kg) x 100% ≥ 52% Dla hamulca awaryjnego: Suma sił hamowania tylnej osi w N/ /10xd.m.c.samochodu w kg) x 100% ≥ 23%

8.Dopuszczalna różnica sił hamowania. Siła hamowania koła po jednej stronie pojazdu nie może różnić się od siły hamowania koła po drugiej stronie pojazdu tej samej osi o więcej niż 30%,przyjmując za 100% siłę większą. Wartość 30% jest wielkością graniczną określoną przepisami. Jednak ze względu na bezpieczeństwo jazdy zaleca się, aby ten parametr nie przekraczał 15% w przypadku hamulców klockowych i 20% w przypadku hamulców bębnowych.

9. Dopuszczalna nierównomierność sił hamowania. Wahanie wskazań siły hamowania w ciągu kilku obrotów koła, spowodowane owalizacją bębna hamulcowego lub biciem tarczy hamulcowej nie może przekraczać 20% średniej wartości czyli: [(maks. siła hamowania – min. siła hamowania)/ / 0,5(maks. siła hamowania + min. siła hamowania)] x 100% ≤ 20%.