Choroby naczyniowe – owrzodzenia podudzi, zmiany naczyniowe w cukrzycy Klinika Dermatologii Ogólnej, Estetycznej i Dermatochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Owrzodzenia żylne podudzi powstają najczęściej na tle zaburzeń troficznych w następstwie zespołu żylakowego (Chronic venous insufficiency – CVI) zazwyczaj dotyczą 1/3 dolnej części podudzi, tj. ich przyśrodkowej i przedniej powierzchni (zwłaszcza okolicy kostek)

Owrzodzenia żylne podudzi częstsze u osób starszych, zwłaszcza u kobiet zmiany ustępują z pozostawieniem zanikowych blizn cechy morfologiczne owrzodzeń są różne, w zależności od ich głębokości i szybkości szerzenia się

Owrzodzenia żylne podudzi poprzedzone są obrzękiem, scieńczeniem skóry i odkładaniem się barwnika krwi w tkankach czas trwania jest szczególnie długi, wielomiesięczny lub wieloletni występuje skłonność do nawrotów pod wpływem urazów mechanicznych

Owrzodzenia żylne podudzi stopień zajęcia naczyń określa się za pomocą ultrasonograficznego badania dopplerowskiego w przypadku podejrzenia zakrzepów oraz przed planowanym zabiegiem operacyjnym zaleca się flebografię

http://www.esculap.pl/pic/terapia/173_ryc3_15.jpg

http://www.czytelniamedyczna.pl/nowmed/2006/images/19.jpg

http://www.medservice.com.pl/images/owrzodzenie4.jpg

Leczenie owrzodzeń podudzi Leczenie ogólne: preparaty poprawiające stan naczyń krwionośnych rutozyd, np. Rutinoscorbin wyciąg z kasztanowca, np,. Venescin pochodne flawonowe wpływające na układ żylny oraz limfatyczny, np. Detralex

Leczenie owrzodzeń podudzi Leczenie miejscowe: w przypadkach obecności wydzieliny ropnej - okłady odkażające i maści z antybiotykami przy nadmiarze ziarniny - azotan srebra przy zaleganiu włóknika w dnie - mocznik w zasypce, Fibrolan, Iruxol Mono opatrunki koloidowe – wchłaniają wydzielinę, zawierają środki odkażające

Leczenie owrzodzeń podudzi w terapii miejscowej należy liczyć się z nadwrażliwością na stosowane leki i zaróbki często dochodzi do reakcji alergicznych w otoczeniu owrzodzeń (eczema cruris) mogą też powstawać uogólnione osutki alergiczne

Leczenie owrzodzeń podudzi Leczenie chirurgiczne: usunięcie mechaniczne zalegającego włóknika usunięcie żylaków leczenie zmian w układzie tętniczym wycięcie owrzodzenia z autoprzeszczepem

Zmiany skórne w cukrzycy zakażenia bakteryjne (czyraczność) zakażenia grzybicze i drożdżakowe (candidiasis, pityriasis versicolor) zmiany związane z zaburzeniami naczyniowymi i leczeniem przeciwcukrzycowym (angiopatia cukrzycowa)

Zmiany skórne w cukrzycy zmiany pęcherzowe (bullosis diabeticorum) w obrębie skóry niezmienionej, najczęściej na kończynach dolnych u ludzi starszych obrzęk stwardniały skóry (scleroedema diabeticorum), stwardnienia skóry na karku, ramionach, twarzy i tułowiu

Zmiany skórne w cukrzycy stwardnienie skóry rąk (sclerodactylia diabeticorum) oraz zesztywnienie stawów, głównie w cukrzycy typu I necrobiosis lipoidica (obumieranie tłuszczowate), wyprostne powierzchnie podudzi, występowanie tych zmian może poprzedzać cukrzycę o wiele miesięcy lub lat

Zmiany skórne w cukrzycy lipodystrofia częściowa lub uogólniona, głównie genetycznie uwarunkowana acanthosis nigricans – zmiany proliferujące, brodawkowe, głównie w fałdach skórnych, na twarzy, rękach z towarzyszącym świądem

Zmiany naczyniowe w cukrzycy angiopatia cukrzycowa może dotyczyć drobnych naczyń, tj. arteriole, kapilary, żyłki, doprowadzając do zamknięcia ich światła - tzw. mikroangiopatia angiopatia cukrzycowa dotycząca większych naczyń – makroangiopatia

Mikroangiopatia prowadzi do powstania przebarwionych plam oraz wynaczynień na powierzchni wyprostnej goleni i obumierania tłuszczowatego skóry powoduje mniejsze owrzodzenia w obrębie odsiebnych części kończyn

Makroangiopatia rozpoczyna się na obwodzie, szybko postępuje, obejmuje większe obszary, często zajmuje ramiona jest przyczyną zgorzeli cukrzycowej, czyli tzw. stopy cukrzycowej będącej wynikiem patologicznych zmian w obrębie stóp, u chorych leczonych z powodu cukrzycy

Zespół stopy cukrzycowej różnorodne procesy patologiczne, do których zaliczamy: neuropatię obwodową, (neuropatia czuciowa i ruchowa) neuropatia czuciowa - zmniejszenie odczuwania bólu, parastezje o typie mrowienia, palenia lub przeczulica neuropatia ruchowa - zaburzenia funkcji mięśni i ścięgien stopy, doprowadzające do zniszczenia stawów

Zespół stopy cukrzycowej zaburzenia ukrwienia (makroangiopatia, niedokrwienie, zwłaszcza w naczyniach tętnic goleni tj. tętnicy piszczelowej i strzałkowej) przewlekły stan zapalny, rozrzedzenie struktury kości,

Leczenie stopy cukrzycowej sposób leczenia jest uzależniony od stopnia nasilenia choroby, umiejscowienia zmian oraz stanu ogólnego chorego współpraca zespołu lekarzy: diabetolog, ortopeda, chirurg naczyniowy i specjalnie wyszkolona pielęgniarka trudne, długotrwałe i wymaga ścisłej współpracy ze strony chorego

Leczenie stopy cukrzycowej Leczenie ogólne: insulina, antybiotyki, leki poprawiające ukrwienie kończyny, leki zmniejszające lepkość krwi, leki poprawiające gojenie i bliznowacenie ran

Leczenie stopy cukrzycowej Leczenie miejscowe ma na celu: ocenę rozległości zmian, zaopatrzenie ran i ropni, usunięcie tkanek martwiczych, pobranie treści ropnej na posiewy bakteriologiczne

Leczenie stopy cukrzycowej Leczenie chirurgiczne: amputacja chorej stopy protezowanie poamputacyjne

http://www.biosynchron.com.pl/images/pred_po/diabet/pred.jpg

http://upload. wikimedia http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/ULCERCELLULITIS1.JPG/300px-ULCERCELLULITIS1.JPG

http://www.pacjentpolski.pl/images/stopa_cukrzycowa.jpg

Dziękuję za uwagę