I. Kalendarium historii Tczewa p.n.e. – z tych czasów pochodzą pierwsze znaleziska archeologiczne na terenie Tczewa, głównie z okresu wpływów rzymskich (groby oraz osady) – pierwsza pisana wzmianka o Tczewie (Trsow) w przywileju dla joannitów nadanym im przez księcia Grzymisława – w Tczewie powstała pierwsza na ziemiach polskich Rada Miejska – nadanie Tczewowi praw miejskich przez księcia Sambora II – Mestwin II sprowadził do Tczewa dominikanów, którzy zbudowali tu kościół i zespół klasztorny – w kilka dni po rzezi gdańskiej Tczew, bez walki został zajęty przez Krzyżaków[7] – Tczew przystąpił do Związku Pruskiego 1466 – po pokoju toruńskim Tczew wrócił do Polski – wielki pożar spowodowany nieostrożnością żołnierzy Stefana Batorego – pożar prawie doszczętnie zniszczył miasto – miasto odbudowane ze zgliszcz odwiedził król Zygmunt III Waza – po pierwszym rozbiorze Tczew znalazł się pod panowaniem pruskim. 17 stycznia 1807 – pod Tczewem stanęły wojska napoleońskie. 23 lutego 1807 – miasto zostało zdobyte przez żołnierzy Jana Henryka Dąbrowskiego – zbudowano pierwszy tczewski most na Wiśle. Gdy przestał wystarczać, w latach , w odległości ok. 30 metrów wybudowano kolejny most. 30 stycznia 1920 – żołnierze "Błękitnej Armii" wkroczyli do Tczewa. Po kilku dniach – 4 lutego do miasta przyjechał gen. Józef Haller – otwarcie Szkoły Morskiej w Tczewie – w Tczewie powstał port rzeczny. W oficjalnym otwarciu uczestniczył minister Eugeniusz Kwiatkowski – od tego roku w Tczewie stacjonował 2 Batalion Saperów, który na wypadek wojny miał jak najdłużej przeciwstawiać się Niemcom oraz wysadzić mosty na Wiśle. 1 września 1939 – Zaatakowanie mostu kolejowego w ramach akcji ZUG, a następnie wysadzenie obu mostów oraz zbombardowanie dworca[8]. 24 stycznia 1940 – publiczna egzekucja trzynastu polskich zakładników przeprowadzona na tzw. świńskim rynku przez funkcjonariuszy SS i paramilitarnego Selbstschutzu