Temat W świecie Baśni

Zadanie domowe Królewna uwielbiała ręczne robótki, więc miała w swoim pokoju mnóstwo kolorowych włóczek. Miała też oswojoną wiewiórkę, która robiła na drutach szaliczek dla swoich wnucząt. Wiewiórka swoim hobby rozśmieszała cały królewski dwór. Tchórzliwy królik zobaczył wśród traw dużą jaszczurkę. Choć dokuczał mu głód, nie ruszył jaszczurki. Króliki jedzą tylko rośliny. Smutną miał minkę, bo na próżno szukał ulubionej koniczynki.

Zadanie domowe Pewien czarny kruk wystraszył się żółtej skóry węża i pofrunął na drzewo. Schował się w dużej dziupli i opuścił ją dopiero późnym popołudniem. W naszym parku – wielki hałas i harmider. Harcerze urządzili dla maluchów wyścigi na hulajnogach. Był z nimi wychowawca i nasza koleżanka Michalina. Bohaterem dnia został sześcioletni Henio i czternastoletnia Halinka. Henio tak pięknie wyhamował, że został wyróżniony honorowym dyplomem. W trakcie wyścigów wiatr zdmuchnął mu z głowy lekki plastikowy hełm. Halinka tak krzyczała, że dostała chrypki. Zabawę przerwała nadchodząca burza. Ciemne chmury zasłoniły błękit nieba. Niestety był to koniec zabawy. Wszyscy wzdychali z żalu. Harcerze wrócili do obozu, nam zostawili słodkie herbatniki.

Zadanie domowe „Mój ulubiony bohater” – taki tytuł miała praca, którą właśnie pisał Filip. Wybór nie był trudny. To Staś Tarkowski, zaś utwór, z którego pochodził, to „W pustyni i w puszczy” – lektura szkolna. Główną zaletą chłopca było to, że nie był tchórzem. Podczas długiej i pełnej przygód podróży potrafił chronić swą malutką przyjaciółkę Nel przed niebezpieczeństwami. Dokonał wielu bohaterskich czynów: uwolnił słonia, zmylił pościg wrogów. Podczas wędrówki miał do pomocy tylko opiekunów i psa Sabę. Filip podziwiał odwagę Stasia, wraz z nim puszczał latawce z Góry Lindego. Do jego ulubionych przygód należała ta, gdy podróżnicy wraz z Kalim, teraz już królem, wkroczyli na pustynię, na której według słów autora, „nie ma ani rzek, ani kałuży". Karawana z trudem poruszała się naprzód. Próby odkrycia wody na tej suchej równinie kończyły się klęską. Filip w myślach przeniósł się na pustynię i nie słyszał wołania mamy. Dopiero leciutki zapach zupy dolatujący z kuchni przywrócił go do rzeczywistości. „Nie ma to jak szczęśliwe zakończenie" -pomyślał, zajadając pyszny rosół.

Plan ramowy a plan szczegółowy Znalezienie przez jaskółkę schronienia Wybranie pomnika na wysokim drzewie Nieoczekiwane pojawienie się deszczu Pierwsza rozmowa z radosnym księciem Pierwsza rozmowa z księciem Opowieść o księciu Prośba o pomoc Zgoda jaskółki Misja jaskółki Wydobycie wielkiego rubinu Przekazanie kamienia matce Zadowolenie księcia Kolejne zadanie dla jaskółki Kolejne zadania dla jaskółki Wydziobanie szafirowego oka Pozostawienie w domu szafirowego oka Trzecia prośba księcia Trzecia prośba króla Drugie szafirowe oko Szafirowe oko dla biednej dziewczynki

Rodzaje charakterystyki Przedstawienie więcej niż jednej postaci i pokazanie różnic i podobieństw Nie nazywa się wprost cech postaci czytelnik ma je wywnioskować po opisie Przedstawienie samego siebie Cechy postaci nazywane są wprost Charakterystyka bezpośrednia Autocharakterystyka Charakterystyka porównawcza Charakterystyka pośrednia

Plan charakterystyki postaci Podać imię Wiek Rodzina Szczególne osiągnięcia Przedstawienie postaci Wygląd Cechy szczegółowe Cytaty Wygląd zewnętrzny Stosunek do innych i do siebie Stosunek do obowiązków, zadań Cechy charakteru, usposobienie,, umysłowość Czy ją lubisz czy nie Stosunek do przyrody Ocena postaci

Zakończenie – podsumowanie pracy (Twoja ocena postaci) Wstęp - (ogólna prezentacja postaci np. jak się nazywa, kim jest, skąd znasz postać, czym się zajmuje, wiek, sytuacja rodzinna) Rozwinięcie - wygląd postaci, zachowania i wynikające z niego cechy charakteru, wady, zalety, umiejętności, zainteresowania, cechy intelektu, umysłu Zakończenie – podsumowanie pracy (Twoja ocena postaci)

piszemy o zdolnościach, umiejętnościach i zainteresowaniach postaci usposobienie: jak postać zachowuje się względem innych ludzi Mogą tu pojawić się takie określenia jak: sympatyczny / miły / koleżeński / pogodny / uprzejmy / życzliwy / pomocny / optymistyczny / wesoły / radosny /energiczny / łagodny / spokojny / wyniosły / dziecinny / nerwowy / gwałtowny / wybuchowy / kłótliwy / oschły / drażliwy / nietowarzyski. przydatne słownictwo wyrażenia zwroty umysłowość: wygląd zewnętrzny: piszemy o zdolnościach, umiejętnościach i zainteresowaniach postaci wzrost (niski / średni / wysoki), sylwetka (gruby / chudy / muskularny / wysportowany / wyprostowany / zgarbiony), twarz (kwadratowa / owalna / podłużna / promienna / opalona / pokryta zmarszczkami / piegowata), włosy (jasne / ciemne / krótkie / długie / kręcone / proste / zawsze starannie uczesane / w nieładzie), oczy (duże / małe / niebieskie / brązowe / zielone / wiecznie zamyślone / ukryte za okularami), nos (duży / mały / krzywy / orli / haczykowaty), usta (małe, duże, wykrzywione w grymas), ubranie (eleganckie / sportowe / zadbane / bogate), dodatki (apaszka / czapka/ torebka). mądry / zdolny / pojętny / mający kłopoty w nauce / obdarzony znakomitą pamięcią / utalentowany / geniusz / spostrzegawczy / błyskotliwy / uwielbiający czytać książki wirtuoz gry na pianinie. charakter: piszemy o wewnętrznych cechach bohatera pracowity / rzetelny / dokładny / precyzyjny / leniwy / odpowiedzialny / punktualny / troskliwy / życzliwy / tolerancyjny / wyrozumiały / poważny / roztrzepany / tchórzliwy / idealista / naiwny / sentymentalny.

Co to jest baśń?? Definicja Cechy baśni Baśnie – nazywane też czasami bajkami są to fantastyczne opowieści, w których występują ludzie obdarzeni nadzwyczajnymi cechami i czarodziejskie przedmioty, a wypadki dzieją się za sprawą tajemniczych cudownych sił Cechy baśni Szczęśliwe zakończenie Dobro zawsze jest nagradzane, a zło ukarane Występują postacie i przedmioty fikcyjne, wydarzenia fikcyjne Postacie, przedmioty i wydarzenia fantastyczne Czas i miejsce akcji nieokreślone Walka dobra ze złem

Baśni mogą rozpocząć się Dawno, dawno temu…. Za góram, za lasami, za siedmioma rzekami Przed laty W dalekim kraju Żył sobie dawno i daleko stąd Kończą…. I ja tam byłem miód i wino piłem Co widziałem, Wam opowiedziałem I odtąd żyli długo i szczęśliwie

Cechy Baśni Przykłady Czas i miejsce zdarzeń Postaci realistyczne Postaci fikcyjne i fantastyczne Fantastyczne przedmioty i zdarzenia Charakterystyczne baśniowe motywy Zakończenie

Przykład

Sprawdź się Od najdawniejszych czasów ludzie wymyślali różne historie, które w rzeczywistości nigdy się nie wydarzyły. Są wśród nich opowieści fantastyczne, baśnie i bajki. Baśniowe istoty to malutkie krasnoludki, tajemnicze trolle, złośliwe gnomy. Krasnale były zawsze uczynne, pomocne i życzliwe, szczególnie wobec dzieci. W niektórych baśniach występują złe czarownice i dobre wróżki. Ulubionymi bohaterami są królewny i księżniczki, królewicze i dzielni rycerze otrzymujący za swe czyny rękę królewskiej córki i pół królestwa. Spotkać można w krainie baśni zadziwiające przedmioty; kije samobije, latający kufer, chatkę z pierników.

Czasownik - powtórzenie Odpowiada na pytania: co robi?, co się z nim dzieje?, w jakim jest stanie? Oznacza czynności lub stany np. -pisze –śpi Odmienia się przez: Osoby: liczbę pojedynczą i mnogą Czasy: przeszły, teraźniejszy, przyszły Tryby: oznajmujący, rozkazujący, przypuszczający

Czasownik Osoba Liczba Czas Rodzaj Żyli Zażywała Nie boję Odparła Robisz Chciała umrze Obsypały Przędę Zasnęły Zgasł Przybył Schodziły Rozstąpiły śpi

Bezokolicznik Definicja Bezokolicznik – to także nieodmienna forma czasownika, jest to tzw. słownikowa postać czasownika, wyraża czynność lub stan, ale nie wskazuje ani na osobę, ani na liczbę, czas, tryb czy stronę, może mieć różne zakończenie: -ć pisać, robić, malować, żyć -c biec, móc, tłuc, ulec -ść pleść, nieść, napaść, jeść -źć wywieźć, znaleźć, ugryźć, wyleźć

Bezokolicznik i tryby Żyli Zażywała Nie boję Robisz Chciała Umrze Czasownik Bezokolicznik Tryb orzekający Tryb rozkazujący Tryb przypuszczający Żyli Zażywała Nie boję Robisz Chciała Umrze Obsypały Przędę Zasnęły Zgasł Przybył Schodziły Rozstąpiły Śpi

Czy znacie tytuły tych baśni?

Zmień tekst na opowiadanie w czasie przeszłym Jest piękna noc. Wszyscy siedzą w kręgu przy ognisku, śpiewają harcerskie piosenki i smażą kiełbaski. Jest bardzo wesoło i zabawnie. Dwóch z grupy zaczyna opowiadać dowcipy. No i to niebo! Jasny blask księżyca odbija się w pobliskim jeziorze, a gwiazdy wyglądają niczym neonowe światełka powieszone na niebie. Co chwilę któryś z harcerzy spogląda w górę, by podziwiać uroki tej magicznej nocy. W powietrzu czuć zapach ogniska i pieczonych kiełbasek. Niech ten czas trwa jak najdłużej.