Lekcja 11 na 11 czerwca, 2016

„Oto wam dom wasz pusty zostanie” (Mateusz 23:38) Bóg zawarł przymierze z Izraelem na górze Synaj. Jezus zganił przywódców Izraela, zanim ustanowił „nowe przymierze”. Potępił ich złe zachowanie, więc mogli oni przyznać się do swoich błędów i upokorzyć się przed Bogiem. Gdyby tak zrobili, nie zostaliby zniszczeni. Zapytajmy sami siebie, czy sami również nie zawodzimy w którymś z tych punktów?

„Oto wam dom wasz pusty zostanie” (Mateusz 23:38)

Jezus przepowiedział, że ich brak skruchy spowoduje spustoszenie i zniszczenie świątyni. Wkrótce potem, gdy kilku Greków odwiedziło Jezusa (Jan 12:20-26), ogłosił On, że z chwilą odrzucenia Go, Izrael utraci przywilej bycia zwiastunem zbawienia. Bóg zawarł przymierze z Izraelem na górze Synaj. Jezus zganił przywódców Izraela, zanim ustanowił „nowe przymierze”. On potępił ich złe zachowanie, więc mogli oni przyznać się do swoich błędów i upokorzyć się przed Bogiem. Gdyby tak zrobili, nie zostaliby zniszczeni. Zapytajmy sami siebie, czy sami również nie zawodzimy w którymś z tych punktów? „Oto wam dom wasz pusty zostanie” (Mateusz 23:38)

„W tym momencie zdawało się, że dzieło Jezusa doznało dotkliwej porażki. Zwyciężył w sporze z faryzeuszami, lecz było jasne, że nigdy nie zechcą uznać w Nim Mesjasza. Nadszedł czas ostatecznego rozdzielenia się. Uczniom Jezusa cała ta sytuacja wydawała się beznadziejna, lecz Chrystus przystąpił do uwieńczenia swego dzieła. Zbliżało się wydarzenie, które dotyczyło nie tylko narodu żydowskiego, lecz całego świata. Gdy Jezus usłyszał żarliwą prośbę: „Chcemy Jezusa widzieć”, będącą wyrazem pragnienia całego świata, oblicze Jego rozjaśniło się i rzekł: „Przyszła godzina, aby był uwielbiony Syn Człowieczy”. W prośbie Greków Jezus dopatrzył się poważnej zapowiedzi dotyczącej rezultatów swej wielkiej ofiary”. E.G.W. ( Życie Jezusa, rozdz. 68, s. 444)

„A gdy siedział na Górze Oliwnej, przystąpili do niego uczniowie za osobności, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?” (Mateusz 24:3) Jezus posłużył się tym samym obrazem, przedstawiając zarówno zburzenie Jerozolimy, jak i swoje powtórne przyjście. Nie opisał doskonałego świata, ale świat oszustów, wojen, prześladowań, fałszywych braci, zagubionej miłości… (Mateusz 24:1-12). Jezus dał promień nadziei, zanim przeszedł do szczegółowego wyjaśnienia znaków: „kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Mateusz 24:13). Wyznaczył On także misję Kościołowi: „I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom” (Mateusz 24:14).

„Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel – kto czyta, niech uważa – wtedy ci, co są w Judei, niech uciekają w góry” (Mateusz 24:15-16) W Ewangelii Mateusza 24:15-22 Jezus wyjaśnił, co będzie miało miejsce przed zburzeniem Jerozolimy i jak wierzący mogą się uratować. Podobne wydarzenia miały powtórzyć się w przyszłości w historii Kościoła. Kiedy chrześcijanie zobaczyli „Jerozolimę otoczoną przez wojska”, wiedzieli, że nadszedł czas opuszczenia miasta. W Ewangelii Łukasza 21:20, który jest paralelnym tekstem do Mat. 24:15-16, „ohyda spustoszenia” jest wyjaśniona w kontekście zburzenia Jerozolimy [otoczenia Jerozolimy przez wojska]. Kiedy Wespazjan wzmógł oblężenie, chrześcijanie uciekli z miasta i schronili się w Pelli. Żaden chrześcijanin nie zginął, kiedy w 70 r. Tytus zrównał świątynię i Jerozolimę z ziemią.

„Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego” (Mateusz 24:27) W Ewangelii Mateusza 24:23-31 Jezus podał szczególne znaki swego drugiego przyjścia. Jezus powróci, aby zabrać nas do domu. Jest to tak pewne, jak to, że on urodził się, żył i zmartwychwstał, „ i tak zawsze będziemy z Panem”. (1Tes. 4:17).

„Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie” (Mateusz 24:42) Są dwa typy sług w przypowieści, którą Jezus opowiedział w Ewangelii Mateusza 24: Wierny sługa czyni wolę swojego pana i troszczy się o innych. Zły sługa ma lekceważącą postawę i myśli że jego pan spóźni się. Żyje chaotycznym życiem i źle traktuje innych. Nikt nie wie, kiedy Jezus powróci (Mateusz 24:36). Jezus zaprosił nas do czekania na Niego. Czekanie na Niego oznacza życie w gotowości, aby pójść z Nim, jeśli przyszedłby dzisiaj.

„Ten zły sługa, który powiedział w swoim sercu mój Pan opóźnia swoje przyjście, wyznawał, że czeka na Chrystusa. Bojąc się tego, że jego bracia mogą być na wyższym poziomie niż on, zaczyna dyskredytować ich wysyłki i kwestionować ich motywy. W ten sposób bije swoje współsługi. Początkiem tego zła było zaniedbanie czujności i indywidualnej modlitwy. Później przyszło zaniedbanie innych religijnych obowiązków i w ten sposób otwarła się droga do wszelkich grzechów, które później nastąpiły. Nikt nie jest bezpieczny. Nieważne, jakie było nasze doświadczenie, nieważne jak wysokie nasze stanowisko, musimy być czujni i ciągle się modlić. Musimy być codziennie kontrolowani przez Ducha Bożego, albo będziemy kontrolowani przez szatana”. E.G.W. (Świadectwa dla zborów, tom 5, nr 31, rozdz. 8, s )