Rodem z Bochni i dla Bochni Czyli o artystach z bocheńszczyzny

STANISŁAW OPALIŃSKI Jest jednym z nielicznych, jeszcze żyjących autentycznych twórców ludowych z rejonu bocheńskiego. Urodził się 27 marca 1926r. 40 km od Lwowa - w Przemyślanach. Wychowywał się w skromnej rodzinie wielodzietnej. Po ukończeniu szkoły podstawowej przyuczał się do zawodu ślusarza.

W wieku 16 lat został wywieziony na przymusowe prace do Niemiec. Po wojnie zamieszkał z matką i braćmi w Dąbrówce koło Bochni, wkrótce jednak został powołany do wojska.

Po powrocie z wojska ożenił się i zamieszkał w Bochni. Rzeźbieniem zajmuje się od roku 1961, kiedy to zmarła mu matka.

Zdobył wiele prestiżowych nagród i dyplomów.

Do rzeźbienia p. Stanisława Opalińskiego zmusiła sytuacja życiowa, gdyż musiał wykonać nagrobek. Artysta tworzy swoje dzieła z drewna. Wg niego najlepszym drewnem do rzeźbienia jest lipa. Jego główne narzędzia pracy to: dwa szewskie noże, dwa dłutka, scyzoryk, skalpel chirurgiczny oraz młotek blacharski.

Większość rzeźb artysty znajduje się w Muzeum Stanisława Fischera w Bochni oraz w Muzeum Etnograficznym w Krakowie.

Stanisław Opaliński wykonał Szopkę Bożonarodzeniową dla Kościoła Świętego Pawła Apostoła w Bochni.

Zofia Wiśniewska Jest autorką licznych baśni, podań i legend związanych z Ziemią Bocheńską. Całe dorosłe życie poświęciła Bocheńszczyźnie.

Ukończyła filologię polską i przez wiele lat pracowała jako pedagog. Zgodnie z tradycją rodzinną zajęła się ludoznawstwem. Po pogłębieniu wiedzy z tej dziedziny na studiach podyplomowych, zaczęła zbierać i popularyzować zapomniane baśnie, podania, legendy, które kiedyś ubarwiły życie naszych przodków.

Wybrane publikacje Zofii Wiśniewskiej:

LUDWIK STASIAK Polski malarz, rysownik, pisarz, dziennikarz, publicysta, historyk sztuki i wydawca.

Ludwik Stasiak urodził się w rodzinie mieszczańskiej. Wczesne dzieciństwo spędził w Bochni. Edukację rozpoczął w tamtejszym gimnazjum niższym, następnie wyjechał do Krakowa, by kontynuować naukę w Gimnazjum. Po zdaniu matury tamże, w 1879 roku rozpoczął studia na dwóch kierunkach równocześnie, wybierając filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim i malarstwo w Krakowskiej Szkole Sztuk pięknych.

Po dwóch latach zrezygnował ze studiów filozoficznych, poświęcając się malarstwu. Po ukończeniu Szkoły, Ludwik Stasiak wyjechał za granicę, doskonalić technikę malarską. Zatrzymał się w Wiedniu. W roku 1895 po powtórnym pobycie w Wiedniu, Monachium i Norymbergii, a także po okresie pobytu w Poznaniu i Warszawie powrócił do rodzinnej Bochni.

Bocheńska pracownia Stasiaka tętniła życiem, odwiedzana przez przyjaciół: Jacka Malczewskiego, Włodzimierza Tetmajera, Kaspra Żelechowskiego, Tadeusza Okonia, Jana Kasprowicza, Władysława Skoczylasa, Antoniego Broszkiewicza, Antoniego i Tadeusza Waśkowskich, i innych

W 1895 r., na wystawie krakowskiego Towarzystwa Sztuk Pięknych artysta zdobył pierwszą nagrodę za obraz “Pielgrzymka na Jasną Górę”

Około roku 1901 zainteresowania Ludwika Stasiaka zaczęły oddalać się od malarstwa, a koncentrować na działalności literackiej. Spod jego pióra wyszedł cały szereg powieści historycznych, nowel i humoresek. Do najpopularniejszych powieści należą: „Skarbiec króla Kazimierza”, „Obrona Sztandaru”, „Powieść z dziejów rzezi Galicyjskiej”, „Rycerze śpiący w Tatrach”.

Obrazy artysty:

BIBLIOGRAFIA: pl.wikipedia.org/wiki/Ludwik_Stasiak; ka_stasiaka.pdf ; Wywiad z p. Zofią Wiśniewską nagrany przez uczniów klasy VI c; ;

Wywiad z p. Stanisławem Opalińskim przeprowadzony przez uczniów kl. VI c; dziedzictwo-kulturowe-bochni.php.

Autorzy prezentacji: Emilia Guzik kl. VI c Paulina Czyż kl. VI c Kinga Łapczyńska kl. VI c Klaudia Liszka kl. VI c