Nasze Nadleśnictwo Śnieżka „Co w lasach i borach piszczy?”

Położenie Nadleśnictwo Śnieżka jest położone w południowo-zachodniej części Polski. Na jego terenie znajdują się trzy miasta : Jelenia Góra, Kowary oraz Karpacz. Zajmuje dwa pasma górskie - Karkonosze i Rudawy Janowickie, a także część Kotliny Jeleniogórskiej. Sąsiaduje z Kamienną Górą, Szklarską Porębą, Jaworem, Złotoryją, Lwówkiem oraz Karkonoskim Parkiem Narodowym. Nadleśnictwo Śnieżka znajduje się w woj. dolnośląskim, w powiatach: -jeleniogórskim -kamiennogórskim -złotoryjskim -powiecie Jelenia Góra

Historia nadleśnictwa Część Nadleśnictwa Kowary wchodzi w skład Nadleśnictwa Śnieżka ( i Kamienna Góra). Historia tworzenia oraz krzepnięcia nadleśnictwa trwała od sierpnia 1945 do końca 1950 roku. Na początku były to lasy polskie, dopiero potem sowieckie. W czerwcu 1941 roku tereny te przeszły pod opiekę niemiecką. We wrześni zespół nadleśnictwa sięgnął od niemieckich właścicieli lasów wchodzących w skład Nadleśnictwa Krzyżatka część posiadanych przez nich map drzewostanowych i operatów urządzeniowych. Część, bo nie wszystkie udało się odnaleźć, a niektóre w ogóle zaginęły. Pełniący obowiązki nadleśniczego, pan Arendt, zarządził inwentaryzację zapasów drewna, co pozostający jeszcze na miejscu niemieccy leśniczowie, zarówno jak i polscy, wykonali. Z początkiem października nastąpiła zasadnicza zmiana w dotychczasowej sytuacji. Inżynier Ostoja- Bergfried zrezygnował ze stanowiska inspektora i objął stanowisko nadleśniczego Nadleśnictwa Krzyżatka. Na stanowisku inspektora Sudeckiego Inspektoratu Lasów Państwowych zastąpił go pan inż. Świderek. Inż. Ostoja-Bergfried przystąpił z miejsca do podziału terenu Nadleśnictwa na leśnictwa. Posługując się posiadanymi materiałami kartograficznymi, operatami urządzeniowymi, rozeznaniem terenu i wiadomościami uzyskanymi od niemieckich leśników dokonał podziału Nadleśnictwa na dwanaście leśnictw. Leśnictwom tym nadał polskie nazwy, przeważnie spolszczając wcześniejsze niemieckie. Po zamieszaniu spowodowanym reorganizacją i zmianami kadrowymi w lecie 1950 roku nastąpił na jesień „huragan", który zwolnił z Nadleśnictwa Kowary niewygodnych i podejrzewanych przez UB pracowników. Praprzyczyną była istniejąca w Kowarach kopalnia magnetytu, w której dowiedziano się, o istnieniu złóż niskoprocentowych rud uranowych. Lata 1948 i 1949 były okresem, w którym udało się skończyć organizację Nadleśnictwa, skompletować obsadę i zorganizować wykonywanie zadań gospodarczych.

Gospodarka leśna cz. 1 Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska. Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.: opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia, analizę gospodarki leśnej w minionym okresie, program ochrony przyrody, określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).

Gospodarka leśna cz. 2 Ochrona lasu Ochrona polega na prognozowaniu i zwalczaniu szkodliwych owadów, grzybów patogenicznych, ochronie pożytecznej fauny i tworzeniu korzystnych warunków jej bytowania oraz zabezpieczaniu upraw przed zwierzyną. Ważnym zagadnieniem jest również ochrona przed szkodnikami pierwotnymi (niszczą pędy, liście i igły drzew). Zalesianie Udział siedlisk leśnych 36,53 proc. – borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku 63,39 proc. – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych ok. 1 proc. – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne

Gospodarka leśna cz. 3 Pozyskanie Nadleśnictwo posiada dużą i bogatą ofertą sprzedaży sadzonek, nasion drzew oraz choinek. Leśna Szkółka Kontenerowa Kostrzyca tworzy sadzonki z zakrytym systemem korzeniowym dla jednostek Lasów Państwowych oraz dla indywidualnych odbiorców. Odnawianie Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie. Podstawowym zadaniem hodowli lasu jest zachowanie i wzbogacanie lasów istniejących (odnawianie) oraz tworzenie nowych (zalesianie), z respektowaniem warunków przyrodniczych i procesów naturalnych. Hodowla lasu obejmuje zbiór i przechowywanie nasion drzew, produkcję sadzonek na szkółkach, zakładanie oraz pielęgnację i ochronę upraw leśnych oraz drzewostanów.

Roślinność Świerk to najpospolitszy gatunek w tych lasach. Drzewo tego gatunku jest też pomnikiem przyrody, który rośnie w bezpośrednim sąsiedztwie Kowar w dzielnicy Wojków, przy niewielkiej dróżce prowadzącej do Gruszkowa. Został on nazwany najgrubszym świerkiem pospolitym (412cm) w Lasach Państwowych. Dla porównania najgrubszym świerkiem z Europy jest ten ze Szwecji (Asby), który ma obwód 480cm. Udział siedlisk leśnych to: 36,53 proc. – borowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków iglastych, najczęściej sosny i świerku 63,39 proc. – lasowe, czyli drzewostany z przewagą gatunków liściastych ok. 1 proc. – olsy, czyli lasy porastające żyzne, bagienne

Zwierzęta W Nadleśnictwie Śnieżka zamieszkuje dużo gatunków zwierząt między innymi: sarny, dziki, lisy, jelenie, żmije, padalce, zaskrońce i wiele innych. DZIK- zwarta, krępa budowa ciała. Samce- odyńce większe i wyższe w kłębie od samic, z wystającymi zębami. JELEŃ- duże zwierzę, o barwie płowej zimą i rudej latem. LIS- wysokość lisa sięga ledwie 40cm, dł. do cm, z czego 40-50cm przypada na kitę. SARNA- samiec sarny to rogacz lub kozioł, a samica to koza. Można je spotkać nawet w niewielkich zagajnikach. PADALEC- dł. ciała 30-35cm, masa ciała wynosi g, a dł. życia od 15 do 20 lat. ZASKRONIEC- samica jest większa od samca i osiąga średnio długość do 1,5 m, a samiec do 1 m; odnotowywano osobniki dłuższe. ŻMIJA- dł. ciała 90 cm (rzadko do 120 cm), masa ciała do 0,170 kg.

Mieczysław/Mirosław Wroczyński Urodził się w w Łowiczu. Napisał, że „Aż do roku 1953, do czasu tak zwanej paszportyzacji nosiłem imię Mirosław. Przy wydawaniu mi dowodu osobistego w roku 1953 władza ludowa doszukała się, że moje właściwe imię brzmi Mieczysław.” Ze skierowaniem Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu zgłosił się dnia roku w biurze Sudeckiego Inspektoratu Lasów Państwowych w Chojnastach (dzisiejszy Sobieszów), gdzie dostał stanowisko sekretarza. W czerwcu 1951 roku wyprowadził się z leśniczówki na Wysokiej Łące. Był autorem historii o Nadleśnictwie Kowary (teraz Śnieżka).

Prezentację przygotowały: Gabriela Grabas, Oliwia Nowacka i Martyna Roman. Szkoła Podstawowa nr 10 w Jeleniej Górze Klasa 6b KATEGORIA: Szkoły podstawowe (IV-VI) Źródła informacji: Kruszewicz Andrzej: „Andrzej Kruszewicz opowiada o zwierzętach” Zdjęcia: i zasoby prywatne autorek prezentacji