Dorota Terakowska. O książce „Poczwarka” jest to powieść o młodym małżeństwu, które żyje według ułożonego wcześniej planu. Duży dom, dobrze płatna praca,

Prezentacja na temat: "Dorota Terakowska. O książce „Poczwarka” jest to powieść o młodym małżeństwu, które żyje według ułożonego wcześniej planu. Duży dom, dobrze płatna praca,"— Zapis prezentacji:

1 Dorota Terakowska

2 O książce „Poczwarka” jest to powieść o młodym małżeństwu, które żyje według ułożonego wcześniej planu. Duży dom, dobrze płatna praca, inteligentne potomstwo. Niestety ich idealny plan zaprzepaszcza urodzenie się dziecka z zespołem Downa. Cytat „Pewnego dnia Adam starannie podliczył w komputerze ich, jak to nazwał, "pasywa i aktywa" i powiedział: - Możemy sobie pozwolić na dziecko. Adam miał 37 lat, Ewa 35. I urodziła się Myszka.”

3 O książce Ewa postanawia zatrzymać dziecko i daje jej imię Marysia. Adam od samego początku jest przeciwny zatrzymania dziecka a kiedy Ewa sama podejmuje decyzje, Adam zaczyna się oddalać od rodziny. Kiedy Adam poświęca się pracy dziewczynka dorasta i przeżywa w swoim domu tajemniczą przygodę. Cytat „W ślad za tapczanem do gabinetu powędrowały jasiek i koc, wraz z cząstka Adama- tylko na kilka nocy, kochanie – a potem poduszka, kołdra i cały Adam.”

4 O książce Marysia gdy odkrywa strych w swoim domu zaczyna tam chodzić codziennie, gdyż tam Pan Bóg pokazuje jej w wyobraźni stworzenie świata, oraz ogród Eden w którym poznaje węża, Ewę i Adama. Lubi też tam przychodzić, bo jest tam piękna, może tańczyć i mówić jak normalny człowiek. Marysi tak podoba się ten ogród że postanawia tam zostać na zawsze i umiera. „Myszka, wspinając się na strych, była szczęśliwa. Z każdym krokiem zbliżała się do rozległej, niczym ograniczonej przestrzeni, która wyłaniała się przed nią, ledwie zamknęła za sobą drzwi. Wkraczała w bezpieczny, cichy mrok, o różnej gęstości i barwie.”

5 Opis bohaterów Ewa – piękna kobieta po trzydziestce zajmująca się domem i mężem. Po urodzeniu Marysi nastąpiła w niej gwałtowna zmiana, całą swą miłość przelała na nią, choć gdy były wśród ludzi czuła do niej niechęć i wstydziła się jej. Wobec męża była jednak oschła i nieczuła, starała się go unikać. „Zaspany wzrok Ewy przywierał do ciemnej głowy córeczki, pokrytej naturalnie skręconymi lokami (…) –i jej mózg ponownie atakowała natrętna myśl: to nie jest moje dziecko. Ktoś mi je zamienił. Ona miała być taka jak teraz, gdy śpi.”

6 Opis bohaterów Adam – młody mężczyzna z ambicjami i planami na przyszłość, gdy rodzi mu się córka z zespołem Downa odizolowuje się od niej i od żony. Stara się nie mieć kontaktu z córką, jednak często ją obserwuje oraz wiele czyta na temat jej choroby. Gdy Marysia umiera uświadamia sobie że ją kocha, gdyż sam miała brata z zespołem Downa. „Adam zazdrościł Ewie. Zazdrościł jej złożonych, ale głębokich uczuć, które zdradzała jej twarz, gdy patrzyła na myszkę.”

7 Opis bohaterów Marysia – kochające przez matkę i nie zauważalne przez ojca dziecko z najcięższym syndromem zespołu Downa. Choć na zewnątrz nie wygląda pięknie to w środku jest cudnym motylem jak każde dziecko z tą chorobą. Gdy Pan Bóg pokazuje jej stworzenie świata jest szczęśliwsza niż kiedykolwiek. „Myszka rozerwała przejrzystą folię i wyrwała lalki z kolorowego pudła. Rwanie, ciągnięcie, darcie na strzępy – to były czynności, które wykonywała najchętniej.„

8 Postacie napotkane w ogrodzie Myszka wyobrażając sobie ogród umieściła również w nim Adama, Ewę oraz węża. Wąż w jej śnie pełnił rolę przewodnika po ogrodzie, odpowiadał jej też na przeróżne pytania. Natomiast Adam i Ewa mało wiedzieli więc to Myszka wyjaśniła im wszystkie ich pytania. Dzięki nim Myszka nie czuła się w ogrodzie samotnie. „Myszka nie wiedziała, jakie imiona dla nich wybrać. Odruchowo chciała powiedzieć „Barbie” i „Ken”, ale pomyślała że to ich obrazi. W telewizorze słyszała różne dziwaczne imiona: Esmeralda, Emanuela, Andżelika, Patryk, lecz żadne jej się nie podobało. Naprawdę znała tylko dwa imiona. - Ty będziesz Ewą, a on Adamem – oznajmiła.”

9 Opis ogrodu Ogród tworzony w wyobraźni Marysi był zupełnie taki sam jak opisuje Biblia. Z pięknymi kwiatami, soczystymi owocami i nie czyniącymi sobie nic złego zwierzętami. Zanim został dokładnie stworzony, Pan Bóg nie mógł się zdecydować nad jego wyglądem, więc fioletowy trawa i wielkie kwiaty też się tu pojawiały. „ Ku zdumieniu Myszki niektóre z tych drzew – niedrzew były gigantycznymi kwiatami, z grubą łodygą przypominającą pień dębu i z koroną rozległa jak baldachim. -On znowu się pomylił -wystraszyła się.-Trzeba go powiadomić.”

10 Odkrycie Adama Adam dziewięć lat po narodzinach Myszki, dzięki swojej sąsiadce odkrywa, że miał brata z zespołem Downa, po którego śmierci zupełnie o nim zapomniał. Gdy jego brat jeszcze żył, Adam opiekował się nim i bardzo go kochał. Kiedy dowiaduje się o tej tajemnicy uświadamia sobie, że kocha swoją córkę ale niestety staje się to zbyt późno i gdy Adam wraca do domu, Marysia już umiera. „Myszka umierała przez cały długi dzień. Najpierw przestała widzieć. Po raz pierwszy poczuła bliskość ojca – już nigdzie się nie spieszył, nie uciekał, siedział na jej łóżku, ale nie była zdolna go dojrzeć.”

11 Wizja rodziny przed i po narodzinach Myszki Adam i Ewa chcieli mieć dziecko inteligentniejsze, zdolniejsze oraz pracowitsze od innych dzieci. Adam planował już jej dalsze życie, dobra szkoła, bogaty oraz inteligentny mąż. Jednak po narodzinach Marysi oboje pragnęli aby ich dziecko, przynajmniej było normalne, już nie musiało być bardzo uzdolnione, ale by było normalne. „ Ta myśl, z pogranicza jawy i snu, dowodziła, że w marzeniach sennych znowu wędrował po świecie, w którym ich dziecko było takie jak wszystkie: jak dzieci sąsiadów, kolegów z pracy, przyjaciół. Wprawdzie zanim się urodziło miało być dzieckiem niezwykłym, lecz teraz właśnie zwykłość wydawał a się być darem losu.”

12 Reakcja otoczenia na Myszkę Ludzie na widok Myszki i innych osób niepełnosprawnych okazywali niezadowolenie, wstręt oraz wścibskość. Uważali nawet, że takie osoby nie powinno nazywać się ludźmi i trzymać ich z dala od reszty społeczeństwa. Ludzie nie rozumieli zachowań Marysi w różnych sytuacjach. „Ewa wyczuwała, że Myszka tęskni do innych dzieci. Na spacerach próbowała podbiegać do bawiących się dziewczynek i chłopców, ale oni na ogół nie chcieli jej towarzystwa. Byli zaniepokojeni jej innością, jako że najczęściej wychowywano ich w strachu przed wszystkim, co odbiegało od normy.”

13 Reakcja Myszki na otoczenie Myszka z wielkim entuzjazmem reagowała na każde wyjście z domu. Była ciekawa świata, innych dzieci, wszystkiego chciała dotknąć, wszystkiego chciała spróbować lecz wyczuwała, że świat może jej nie zaakceptować. Uważała, że ubrania nie są człowiekowi potrzebne, ponieważ zakrywają wszystko to co jest najpiękniejsze.

14 Ważne cytaty „Darami Pana są ziemia, niebo, dzień i noc, kwiaty i nasiona, drzewa, ptaki, mysz, węże, słonie, wichry, pioruny, tornada, wulkany – i ludzie. Darami Pana są też dzieci, gdy trzeba usprawiedliwić ich pojawienie się na ziemi.” „Czyste sumienie to tak mało –uświadomiła sobie, stwierdzając ze zdumieniem, że jeśli czystemu sumieniu nie towarzyszą miłość i radość, to wszystko przemienia się w gorycz i poczucie klęski.” „Doskonałość jest zimna i boi się zbliżenia.”

15 Plan wydarzeń 1.Narodziny Myszki. 2.Straszna choroba dziecka. 3.Brak akceptacji ze strony ojca. 4.Dzieciństwo myszki. 5.Odkrycie strychu. 6.Wyobrażenie ogrodu. 7.Odkrycie Adama. 8.Spóźniona miłość do córki. 9.Śmierć Myszki.

16 List od czytelnika Szanowna Pani Doroto, Właśnie skończyłam czytać Pani książkę " Poczwarka". Trudno mi wyrazić jak bardzo jest ona prawdziwa. Myślałam nawet, że jest oparta na faktach autentycznych. Być może nie natrafiłabym na Pani książkę, ale los sprawił, że tak się stało. Mojej siostry córeczka ma zespół Downa. Trudno jest pogodzić się z tym...... Pani książka pozwala innym ludziom, nie mającym kontaktu z takimi dziećmi, dojrzeć w nich kogoś niezwykłego wewnętrznie, bo przecież Myszka była - jest niezwykła. Julka bo tak ma na imię moja siostrzenica jest też niezwykła. Myślę, że ona też ma swój świat, a jednocześnie żyje w naszym świecie. Nikt tak do końca nie wie jak bardzo jest "inna", ale ja wierzą, że nauczy się, żyć w tym naszym świecie, że będzie mogła w nim uczestniczyć, jak my wszyscy i oby nigdy nie natrafiła na takich ludzi jakich Myszka zobaczyła w supermarkecie :" twarze były nieprzyjazne lub wrogie......" Szkoda, że Myszka musiała odejść, ale wiedząc gdzie odeszła jest nam jakoś lżej. Ten drugi świat - Ogród, który Pani tak pięknie opisuje jest przecież równie ciekawy, jak ten w którym żyjemy. Chciałam podziękować Pani za tą książkę, która dostarczyła mi wiele wzruszeń, ale i utwierdziła mnie jeszcze bardziej w tym, jak niezwykła jest moja siostrzenica. Z poważaniem Katarzyna Rusin

17 Opinia z zewnątrz Czytać ciałem Dorota napisała książkę, którą ogarnęła wszystko! Teraz możliwy jest tylko apokaliptyczny potop... A o czym jest ta książka? - zapytał głos z tyłu (siedziałam zagłębiona w fotelu i jednym tchem czytałam Poczwarkę). - O stworzeniu świata przez Boga, który w mitycznym odruchu kreacji stwarza i poprawia światy bez końca. Czytam - pomyślałam sobie - nową Księgę Genesis, w której objawia się także twórcza intuicja człowieka: autora - stwórcy. A więc nie jest to - ucieszyłam się z rozpoznania jej głębi - książka o dziewczynce z ciężkim zespołem Downa, która niby poczwarka telepie się w skorupie ciała, walczy z ociężałością powiek i nóg, ciemną plamką w mózgu i ślinotokiem. Odrzucona i przygarniana wielokrotnie przez bliskich pragnie wyrazić swoje jestestwo w tańcu niby motyl... Ona to, tylko ona jako Dar Pana potrafi usłyszeć jego Głos i doradzać mu poprawki: "Trawa nie może być fioletowa" - mówi po prostu. A Głos jej słucha, składa i rozkłada elementy i skrawki, zmienia kontury i kształty, tworząc według zaleceń Myszki nowe fascynujące całości. Misterium to dokonujące się na strychu prowadzi do Ogrodu. W Ogrodzie zaś, jak w prawdziwym Raju, pojawia się Wąż Kusiciel i życzliwy Przewodnik, którego głos miesza się z Głosem. I on wskazuje Drogę. Ale droga Myszki jest ciężka i raczej ociężała (można ją wyczytać z cytowanych książek medycznych informujących o chorobie DS i przygniatających czytelnika). Pierwszy raz w życiu zareagowałam na lekturę ciałem - jak dziecko: po przeczytaniu książki nie mogłam wydobyć się z fotela. Czułam się ciężka, splątana, osaczona jak poczwarka, którą każdy z nas był, jest lub będzie. Kraków, 17 listopada 2000 r. Alicja Baluch

18 Moja opinia Powieść poczwarka bardzo mnie wzruszyła, ponieważ pokazuje świat dzieci niepełnosprawnych z innej strony, ich prawdziwe wnętrze, które zazwyczaj jest o wiele piękniejsze od naszego. Książkę tę nie będę polecała wszystkim, bo jest bardzo trudna. Polecam ją więc wszystkim tym, którzy chcą poznać wnętrze chorego dziecka, którzy chcą zobaczyć prawdziwy stosunek innych do takich ludzi.

19 Kilka słów o autorze Dorota Terakowska (ur. 30 sierpnia 1938 w Krakowie - zm. 4 stycznia 2004 w Krakowie) - pisarka i dziennikarka. Ukończyła socjologię na UJ. Przez wiele lat pracowała jako redaktor i publicysta w Gazecie Krakowskiej, Przekroju i Zeszytach Prasoznawczych; 1990 współzałożycielka i później współpracowniczka dziennika Czas Krakowski; 1995-1999 wiceprezes Spółdzielni Dziennikarzy Przekrój. Była żoną Macieja Szumowskiego, dziennikarza i dokumentalisty oraz matką reżyserki Małgorzaty Szumowskiej i dziennikarki Katarzyny Nowak.

20 Warto przeczytać Lustro Pana Grymsa (1985; napisana w 1984) Guma do żucia (1986; w drugim obiegu) Próba generalna (1986; reportaże) Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie (1987; napisana w 1979) Władca Lewawu (1989; napisana w 1982; Lewaw to Wawel wspak; lektura dla klas 4 - 6 szkoły podstawowej) Córka czarownic (1991; napisana w okresie 1985-1988; w 1994 wpisana na Listę Honorową IBBY) W krainie Kota (1998) Cyrk Burmistrza (sztuka) Samotność bogów (1998) Tam gdzie spadają anioły (1999) Poczwarka (2001) Ono (2003) Dobry adres to człowiek (2004) Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. Dzień i noc czarownicy. (2005) Muzeum Rzeczy Nieistniejących (2006; zbiór felietonów publikowanych na łamach Przekroju w latach 1998-2000)

21 Dziękuję za uwagę!!! Wykonała: Dominika Rogowska