ADWENTOWE PRZESŁANIE.

Prezentacja na temat: "ADWENTOWE PRZESŁANIE."— Zapis prezentacji:

1 ADWENTOWE PRZESŁANIE

2 Płonęły cztery świece na adwentowym świeczniku…

3 Było tak cicho, że dało się słyszeć jak świece zaczęły rozmawiać…

4 Pierwsza świeca westchnęła i rzekła:
„NAZYWAM SIĘ POKÓJ CHOĆ MOJE ŚWIATŁO ŚWIECI LUDZIE NIE ZACHOWUJĄ POKOJU.” Jej płomień malał wciąż, aż w końcu zgasł zupełnie....

5 Zamigotało światło drugiej świecy i powiedziała ona:
„NAZYWAM SIĘ WIARA”, NIKOMU NIE JESTEM POTRZEBNA, LUDZKOŚĆ NIE CHCE ZNAĆ BOGA, PO CO WIĘC ŚWIECIĆ?“ I druga świeca zgasła….

6 I z ostatnim westchnieniem zgasła…
cichutko i smutno westchnęła trzecia świeca: „NAZYWAM SIĘ MIŁOŚĆ, NIE MAM JUŻ SIŁY ŚWIECIĆ. LUDZIE O MNIE ZAPOMNIELI. KAŻDY WIDZI TYLKO SIEBIE, NIE MA W LUDZIACH MIŁOŚCI DO INNYCH.” I z ostatnim westchnieniem zgasła…

7 I ROZPŁAKAŁO SIĘ.. SPOJRZAŁO NA ADWENTOWE ŚWIECE I POWIEDZIAŁO:
wtedy do pokoju weszło dziecko SPOJRZAŁO NA ADWENTOWE ŚWIECE I POWIEDZIAŁO: „Musicie świecić, nie możecie zgasnąć!” I ROZPŁAKAŁO SIĘ..

8 „Nazywam się NADZIEJA“
wtedy odezwała się czwarta świeca i rzekła: NIE LĘKAJ SIĘ! KIEDY JA ŚWIECĘ MOŻEMY ZNÓW ZAPALIĆ INNE ŚWIECE. „Nazywam się NADZIEJA“

9 Dziecko od jej płomienia zapaliło pozostałe świece.

10 Niech płomień NADZIEI nigdy nie zgaśnie w Waszym życiu...

11 ...a każdy z nas niech światło: nieustająco podtrzymuje.
Pokoju, Wiary, Miłości i Nadziei, nieustająco podtrzymuje.

12 POZDRAWIAMY W PIĘKNY CZAS ADWENTU… Elżbieta i Marek Jarmułowie
NADZIEJA Miłość Wiara Elżbieta i Marek Jarmułowie Pokój