Rajmund Hiacynt Rembielinski

Prezentacja na temat: "Rajmund Hiacynt Rembielinski"— Zapis prezentacji:

1 Rajmund Hiacynt Rembielinski

2 Jeden z najwybitniejszych działaczy gospodarczych w Królestwie Polskim. Urodził się w Warszawie w 1775 r. Zmarł w Łomży 12 Lutego 1841 r. Jego rodzicami są Stanisław Łączyński i Marianna Łączyńska.

3 Herb Lubiczów Herb Lubicz należy do najstarszych polskich herbów szlacheckich. Pierwsze znane pieczęcie średniowieczne pochodzą z XIV wieku. Herb najczęściej używany przez szlachtę mieszkającą na ziemi brzeskiej, inowrocławskiej, lubelskiej, łęczyckiej, poznańskiej, sandomierskiej i sieradzkiej.

4 Rajmund Rembieliński Działacz polityczny i gospodarczy, prawnik, członek Towarzystwa Republikanów Polskich, marszałek sejmu w Królestwie Polskim. Jako prezes Komisji Województwa Mazowieckiego wystąpił z prośbą do Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji o urządzenie w Łodzi osady fabrycznej. Dzięki niemu rozpoczęto realizację programu rozwoju przestrzennego miasta. W roku powstała osada sukiennicza tzw. Nowe Miasto, a w osada bawełniano-lniana Łódka i cztery kolonie. Rembieliński przyczynił się do rozbudowy przemysłu Królestwa Polskiego, głównie łódzkiego okręgu włókienniczego.

5 Trochę Historii. 4.VI.1823 Rajmund Rembieliński zawarł umowę ze zgierskim farbiarzem Karolem Saengerem na założenie w Łodzi farbiarni i drukarni tkanin. Saenger wybudowuje ponadto browar. Dzięki jego staraniom przybyli do Łodzi pierwsi tkacze z Grünbergu (Zielona Góra).

6 Powstanie Listopadowe
W grudniu 1830 na tereny Łodzi dociera powstanie listopadowe. Początkowo dzięki sprawnemu zarządzaniu przez Rajmunda Rembielińskiego łodzianie włączyli się w jego przebieg powołując np. straż Bezpieczeństwa złożoną z 300 ludzi, po 150 z Nowego Miasta i Łódki. Wyekwipowano i uzbrojono z trudem 8 Mazurów regularnej armii powstańczej. Fabrykanci łódzcy w większości wykazywali bierną postawę.

7 Śmierć Rajmunda Rembielińskiego
Po upadku Powstania Listopadowego Rajmund został usunięty ze stanowiska prezesa Komisji Mazowieckiej i odsunięty od spraw publicznych. Oskarżony o współprace z partyzantką płk Zalewskiego w 1833 r. był nękany długotrwałym śledztwem. Po tak nagle przerwanej barwnej działalności publicznej popadł w depresję, opuszczony i zdziwaczały zmarł w wieku 66 Lat .