François Viète.

Prezentacja na temat: "François Viète."— Zapis prezentacji:

1 François Viète

2 François Viète (ur. 1540 w Fontenay-le-Comte, zm
François Viète (ur w Fontenay-le-Comte, zm. 23 lutego 1603 w Paryżu) – francuski matematyk i astronom. Studiował i praktykował prawo, następnie pracował jako nauczyciel przedmiotów ścisłych w domach szlacheckich oraz radca królewski i parlamentarny

3 Zajmował się m.in. algebrą i trygonometrią, sformułował wzory algebraiczne pozwalające rozwiązywać równania kwadratowe, zwane dziś wzorami Viète’a. Wprowadził notację literową dla stałych w równaniach. Literowe oznaczenia stosowane były w starożytności przez myśliciela Diofantosa. François Viète jako pierwszy wprowadził oznaczenia literowe dla niewiadomych i współczynników. Podczas wojny francusko-hiszpańskiej Viète znalazł klucz do szyfru używanego przez Hiszpanów.

4 Georg Cantor

5 Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor (ur
Georg Ferdinand Ludwig Philipp Cantor (ur. 3 marca 1845 w Petersburgu, zm. 6 stycznia 1918 w sanatorium w Halle) – niemiecki matematyk. Studiował w Darmstadt, Zurychu i Getyndze, zdobył doktorat w Berlinie. Uczył w berlińskim gimnazjum i ponad trzydzieści lat był profesorem uniwersytetu w Halle (Saale). Był zaprzyjaźniony z Ryszardem Dedekindem. Cantor miał znaczący udział w tworzeniu podwalin nowoczesnej matematyki.

6 Jego największym wkładem w rozwój matematyki było stworzenie podwalin teorii mnogości a w tym koncepcji liczb pozaskończonych. Cantor odkrył, że zbiory nieskończone mogą być różnej wielkości - w szczególności pokazał za pomocą rozumowania przekątniowego, że zbiór liczb naturalnych nie jest równoliczny ze zbiorem liczb rzeczywistych. Cantor przez długi czas starał się udowodnić hipotezę continuum (jak się okazało w latach jego wysiłki nie mogły przynieść zadowalającego go rezultatu).

7 Długie lata cierpiał na ciężkie depresje (parokrotnie był z tego powodu hospitalizowany). Pod koniec życia zajmował się również mistycyzmem - rozwijał koncepcję Absolutnej Nieskończoności, którą utożsamiał z Bogiem. Większość współczesnych mu matematyków odnosiło się do jego dokonań z dużą nieufnością. Obecnie niemal wszyscy matematycy nie tylko w pełni akceptują jego wyniki, ale i uznają je za przełomowe w historii matematyki.